To πρόσωπο του εμπρηστή

 

Του ε.α. Αντιστράτηγου Π.Σ. Γιάννη Σταμούλη

Και ενώ οι πυρκαγιές σαρώνουν και αυτό το καλοκαίρι την πατρίδα μας, κατατρώγοντας τον πολύτιμο εθνικό πλούτο χλωρίδας και πανίδας, περιουσίες, υποδομές και το σοβαρότερο, θέτουν σε κίνδυνο ανθρώπινες ζωές, επανέρχεται πάντα το ποιος βρίσκεται πίσω από τις πυρκαγιές.

Υπό το βάρος των δυσκολιών του ίδιου του φαινομένου της πυρκαγιάς, πολλές από τις περιπτώσεις πυρκαγιών, εξιχνιάζονται και οι υπαίτιοι τους οδηγούνται στην δικαιοσύνη.

Οι περισσότεροι εμπρηστές από αμέλεια, βαριά αμέλεια, επιχείρησαν να εκτελέσουν θερμές εργασίες στην ύπαιθρο, ή χρησιμοποίησαν γυμνές φλόγες για αγροτικές εργασίες ή διασκέδαση.

Επίσης στους παραπάνω προστίθενται και ένας αριθμός, με ψυχικές διαταραχές που γοητεύονται από τις φλόγες και τις χρησιμοποιούν για την «ικανοποίησή τους».

Οι ψυχολόγοι επισημαίνουν ορισμένα κοινά χαρακτηριστικά: προβλήματα επικοινωνίας, παρορμητικές συμπεριφορές, δυσκολία έκφρασης συναισθημάτων και ενδιαφέρον για σύνεργα φωτιάς. Ωστόσο, τα κίνητρα είναι συχνά πολλαπλά και δυσκολοεντόπιστα.

«Εξακολουθούμε να μαθαίνουμε για την ψυχολογία του εμπρησμού», δηλώνει η Nichola Tyler, καθηγήτρια εγκληματολογικής ψυχολογίας στο Πανεπιστήμιο Swinburne στην Αυστραλία.

Πολλοί άνθρωποι γοητεύονται από τη φωτιά από νεαρή ηλικία. Είναι αρκετά συνηθισμένο για τα παιδιά να παίζουν με τη φωτιά, σημειώνει ο Caoilte Ciardha, καθηγητής εγκληματολογικής ψυχολογίας στο Πανεπιστήμιο του Κεντ. Σαν ενήλικες, συχνά συνεχίζουν να απολαμβάνουν - ζεστές εστίες, κεριά που τρεμοπαίζουν, φωτιές στην παραλία και άλλα ανασφαλή παιχνίδια με τη φωτιά.

Η Παγκόσμια Ημέρα για την Υγεία και την Ασφάλεια στην Εργασία, δεν βρίσκει εφαρμογή ακόμα στο πυροσβεστικό προσωπικό

                                                  

Του ε.α. Αντιστρατήγου Π.Σ. Γιάννη Σταμούλη

Το μακρινό 1994 παρουσιάζεται στην διάρκεια των εργασιών του Ιατρικού Συνεδρίου των Ενόπλων Δυνάμεων στην Θεσσαλονίκη, μια μελέτη των Καθηγητών Σ. Γουσόπουλου - Κ.Χουρδάκη του Δημοκριτείου Πανεπιστημίου, για την υγιεινή και ασφάλεια των Πυροσβεστών.

Στο προοίμιο της η μελέτη αναφέρει ότι Το επάγγελμα του πυροσβέστη χαρακτηρίζεται ως επικίνδυνο και ίσως το πλέον επικίνδυνο επάγγελμα του ανθρώπου.

Στη συνέχεια η μελέτη επισημαίνει ότι:

· οι παθήσεις του καρδιαγγειακού και του αναπνευστικού συστήματος αποτελούν τις κυριότερες επαγγελματικές παθήσεις των πυροσβεστών ( Ποσοστό μεγαλύτερο του 30% των ατυχημάτων που συνέβησαν στις Η.Π.Α το 1977, θανατηφόρων και μη, αφορούσαν τους πυροσβέστες και ήταν αποτέλεσμα της έκθεσης των σε καιόμενα υλικά.

· Η έκθεση σε καπνό προκαλεί δραματική μείωση του FEV - 1 (Βίαιος εκπνευστικός - όγκος αέρος - Δείκτης αναπνευστικής λειτουργίας), καθώς και σοβαρή μείωση του προσφερόμενου οξυγόνου στον καρδιακό μυ, με αποτέλεσμα εάν λάβουμε υπόψη και το αυξημένο καρδιακό έργο που επιτελεί η καρδιά του πυροσβέστη, να υπάρχει αυξημένος κίνδυνος για την υγεία του.

· επανειλημμένες εκθέσεις των πυροσβεστών στον καπνό δυνατόν να προκαλέσουν χρόνια μη ειδική πνευμονοπάθεια αλλά και ισχαιμική νόσο της καρδιάς. Η βαρηκοΐα είναι επίσης συχνή και οφείλεται στον θόρυβο των μηχανών, στις σειρήνες, στους αεραγωγούς, στην ραδιοεπικοινωνία και μπορεί πολλές φορές να φθάσει το επίπεδο των 115 Db(Α).)

Η κλιματική κρίση οδηγεί σε ετήσια αντιπυρική περίοδο

 Αναγκαίο το  μοντέλο της  συνεχούς ετοιμότητας των φορέων πολιτικής προστασίας

      Του ε.α.Αντιστρατήγου Π.Σ. Γιάννη Σταμούλη

Οι σύγχρονες θεωρίες της αβεβαιότητας στη διαχείριση κρίσεων, επισημαίνουν την ανάγκη του υπολογισμού των πιο απίθανων σεναρίων  κρίσεων που μπορούν να συμβούν, έτσι ώστε να υπάρχουν αντίστοιχα σενάρια προετοιμασίας για την αντιμετώπισή τους. Σε αυτήν την προετοιμασία, όταν έχεις επάρκεια στοιχείων και επίσης επιστημονικές προβλέψεις, τότε η εκπόνηση των παραπάνω γίνεται πιο εύκολη.

Στην παρουσίαση των σημερινών στοιχείων για την θερινή αντιπυρική περίοδο του 2024 επιβεβαιώθηκε για άλλη μια χρονιά το εύρημα ότι οι αγροτοδασικές πυρκαγιές σημειώνονται σε μεγάλο αριθμό και εκτός της επίσημης αντιπυρικής περιόδου (1η Μαίου - 30 Οκτωβρίου), όπου και αναπτύσσεται πλήρως ο δασοσπροστατευτικός μηχανισμός.

Σύμφωνα με τα στοιχεία για το 2024, στο διάστημα Ιανουαρίου- Οκτωβρίου σημειώθηκαν 9.500 πυρκαγιές στην ύπαιθρο.

Από αυτές οι 3.525 εκδηλώθηκαν μεταξύ Ιανουαρίου και Απριλίου, εκτός αντιπυρικής περιόδου και οι υπόλοιπες 5.975 εκδηλώθηκαν εντός της θερινής αντιπυρικής περιόδου ( Μάιος – Οκτώβριος)

Ο φονικός σεισμός του 1999 στην Αθήνα

Του ε.α. Αντιστρατήγου Π.Σ. Γιάννη Σταμούλη

Δυόμιση δεκαετίες πριν, μεσημέρι της 7ης Σεπτεμβρίου του 1999, εκδηλώνεται στην Αττική ένας καταστροφικός σεισμός, με μέγεθος 5,9 Ρίχτερ, προκαλώντας εκατόμβη θανάτων και τεράστιες υλικές ζημιές. Το επίκεντρο ήταν 18 χιλιόμετρα από το κέντρο της Αθήνας, ανάμεσα στις Αχαρνές και τον Εθνικό Δρυμό Πάρνηθας, και το εστιακό βάθος ήταν από 9 μέχρι 14 χιλιόμετρα.

Οι περιοχές που επλήγησαν περισσότερο από το σεισμό ήταν τα Άνω Λιόσια, οι Αχαρνές, η Κηφισιά, οι Θρακομακεδόνες, η Μεταμόρφωση, και η Φυλή.

Στους Θρακομακεδόνες το 84% των σπιτιών χαρακτηρίστηκε κόκκινο ή κίτρινο, στα Άνω Λιόσια το 64% και στη Φυλή το 56%. Τα περισσότερα «κόκκινα» κτίρια βρίσκονταν στις Αχαρνές και τα Άνω Λιόσια.

Στην τεράστια αυτή καταστροφή, το Πυροσβεστικό Σώμα έδωσε μια σκληρή μάχη για την έρευνα και διάσωση επιζώντων, αλλά και μια ακόμα δύσκολη και επίπονη μάχη για την ανάσυρση όλων των ανθρώπινων σωρών μέσα από τα ερείπια, προσπερνώντας κατά μέρες τα συνήθη στάνταρ για βαρέα εκκαθάριση των ερειπίων. Δεκάδες άνθρωποι απεγκλωβίστηκαν ζωντανοί από τα ερείπια, ενώ οι πιο εμβληματικές επιχειρήσεις ήταν αυτή στην πολυκατοικία στη Νέα Φιλαδέλφεια, στην πολυκατοικία στην Μεταμόρφωση, όπου ανασύρθηκαν ζωντανά δύο μικρά παιδιά στην αγκαλιά του νεκρού πατέρα τους και στο πολυώροφο κτίριο της Ρικομέξ, στο Μενίδι, όπου έχασαν τη ζωή τους 39 άνθρωποι.

Στο δεύτερο τεύχος του περιοδικού "Πυροσβεστικό Γίγνεσθαι" (Σεπ.-Νοε1999), μαζί με τον συνάδελφο Παναγιώτη Κοτρίδη, και υπό το συναισθηματικό βάρος της πολυήμερης συμμετοχής μας στις διασωστικές επιχειρήσεις, καταγράφουμε το γεγονός, σημειώνοντας για τη δράση των Πυροσβεστών, αλλά και για τη διαχρονική στάση της πολιτείας απέναντι στον πυροσβεστικό μηχανισμό.

Οι εξελίξεις στην ασφάλεια των ηλεκτρικών αυτοκινήτων. H πυρκαγιά στην Νότια Κορέα.

Των ε.α.Αντιστρατήγων Π.Σ. Γ.Σταμούλη-Ν.Διαμαντή

Παρακολουθώντας τα διεθνή δεδομένα σχετικά με την ασφάλεια των ηλεκτρικών αυτοκινήτων, θέμα με το οποίο έχουμε απασχοληθεί, διαβάσαμε για το τελευταίο συμβάν που σημειώθηκε σε χώρο στάθμευσης στην νότια Κορέα.

Πρόκειται για υπόγειο χώρο στάθμευσης αυτοκινήτων σε συγκρότημα διαμερισμάτων στο Incheon, δυτικά της Σεούλ.

Η ασφάλεια στις επιχειρήσεις κατάσβεσης δασικών πυρκαγιών

Του ε.α. Αντιστρατήγου Π.Σ. Γιάννη Σταμούλη

Η αντιμετώπιση των δασικών πυρκαγιών αποτελεί για το Πυροσβεστικό Σώμα μια δύσκολη και πολυσύνθετη αποστολή που θέτει σε σκληρή δοκιμασία τον πυροσβεστικό μηχανισμό. Στο μικρό αυτό εγχειρίδιο, συγκεντρώθηκε πολύτιμο υλικό, με βασικές και απαραίτητες γνώσεις για τους κινδύνους των δασικών πυρκαγιών και τις οδηγίες για την όσο το δυνατόν ασφαλέστερη επέμβαση των πυροσβεστικών δυνάμεων για την κατάσβεσή τους.

Το υλικό που περιλαμβάνεται στο μικρό αυτό βιβλιαράκι, βασίζεται στο πρωτογενές περιεχόμενο των ακόλουθων:

· από το κλασικό πυροσβεστικό βιβλίο του Ηλία Μπέτσιου «Επιστημονική Πυροσβεστολογία»(1965)

· από την έκδοση του Αρχηγείου Π.Σ. με τίτλο «Καταπολέμησης πυρκαγιών δασών»(1977), που αποτελεί μετάφραση από το αντίστοιχο καναδικό του Υπουργείου Προστασίας Φυσικών Πόρων

Το πέρασμα της κλιματικής κρίσης στην οικονομία.

Του ε.α. Αντιστρατήγου Π.Σ. Γιάννη Σταμούλη

Ο εφιάλτης της κλιματικής κρίσης, πέρα από τις άμεσες καταστροφικές του συνέπειες, φαίνεται ότι θα έχει σοβαρές επιπτώσεις στην παγκόσμια οικονομία δημιουργώντας μια ακόμη σοβαρή κρίση στην παγκόσμια κοινότητα.

Μια σειρά από ειδικούς προσπαθούν να ανιχνεύσουν τις σοβαρές αυτές επιδράσεις στην οικονομία και να τις αποτυπώσουν αριθμητικά.

Σε μια μελέτη που δημοσιεύτηκε στο περιοδικό Management Science περιγράφεται πως μεγάλα κράτη όπως η Κίνα, η Ινδία, οι ΗΠΑ και ο Καναδάς θα αναμένουν υψηλότερα κόστη, καθώς τα χρηματοπιστωτικά τους αποτελέσματα πέφτουν κατά δύο βαθμίδες στο πλαίσιο ενός συστήματος αξιολόγησης με βάση το κλίμα. Η αναβολή των πράσινων επενδύσεων θα αυξήσει το κόστος δανεισμού για τα έθνη, το οποίο θα μεταφραστεί σε υψηλότερο κόστος του εταιρικού χρέους»

Ο ασφαλιστικός οργανισμός Allianz εκτιμά ότι οι καύσωνες του 2023 ενδέχεται να μειώσουν  κατά 0,6% την παγκόσμια παραγωγή.

Η κουλτούρα της "μη ασφάλειας" και η σημειολογία της σε ένα video

Του ε.α. Αντιστρατήγου Γιάννη Σταμούλη

Σαν μέσος ακροατής, το τραγούδι που στέλνει η χώρα στην φετινή eurovision είναι καλό στα πλαίσια της διοργάνωσης. Ωραία φωνή, νεανικός χορευτικός ρυθμός, μια χαρά. Στο videο, του τραγουδιού, η προσπάθεια συνεχίζεται με αντιπροσωπευτικές σκηνές, μια ξεκάθαρης τουριστικής προβολής της χώρας με χρήση των δυνατών συμβόλων μας, Ακρόπολη, Ηρώδειο, ελληνικό φαγητό, χορός, τουρισμός κ.λ.π.

Παράλληλα όμως στο video, επιλέχθηκε ότι στα δυνατά σύμβολα της χώρας, αξίζει να διαφημίσουμε την καθημερινότητα της ανομίας μας και τα επίσης σκληρά μας, της τροχαίας παραβατικότητας και των πυρκαγιών.

Όταν το χιούμορ παράγει εκπαίδευση

 Και έτσι όπως λέει ο συμπαθής χαβαλές του luben, γράφω ιστορία με τη εισαγωγή του όρου "φασαίος " στον δημόσιο διάλογο....Εμένα πάντως μου αρκεί να θυμούνται όλοι φασαίοι και μή, ότι το παιχνίδι με τη φωτιά είναι επικίνδυνο και μπορεί να φέρει καταστροφή. Και αν όλοι το κατανοήσουμε τότε θα γράψουμε ιστορία.

Γιάννης Σταμούλης.Υποψήφιος Δημοτικός Σύμβουλος στην Αθήνα

Γεννήθηκα και μεγάλωσα στην καρδιά της Αθήνας μας. 

Στο 12ο Λύκειο των Κάτω Πετραλώνων, μαζί με τα γράμματα, έμαθα νωρίς, μέσα από το μαθητικό συνδικαλισμό, ότι ο πολίτης πρέπει να είναι πάντα ενεργός. 

Στη συνέχεια για πάνω από τρεις δεκαετίες ως Αξιωματικός της Πυροσβεστικής, υπηρέτησα την πυροπροστασία και την πολιτική προστασία της πατρίδας μας. 

Εξειδικεύτηκα στην Σχολή Εθνικής Ασφαλείας, στην Σχολή Εθνικής Άμυνας, και σε ειδικές εκπαιδεύσεις για την διαχείριση κρίσεων.

Παράλληλα για πολλά χρόνια, συνέχισα την ενασχόληση με τα κοινά, ως στέλεχος της Ένωσης Αξιωματικών Πυροσβεστικού Σώματος, της  οποίας είμαι και Επίτιμος Πρόεδρος της.

Μελέτησα και μελετώ τα προβλήματα της πολιτικής προστασίας και της κλιματικής αλλαγής, σε δεκάδες άρθρα και βιβλία, που έχω συγγράψει, έχοντας διδάξει και εκπαιδεύσει εκατοντάδες στελέχη του Π.Σ. και άλλων φορέων, με το εκπαιδευτικό και συγγραφικό μου έργο.

Γνωρίζω καλά τις διαδικασίες της κρατικής μηχανής και την σημασία της Αυτοδιοίκησης στην αντιπροσωπευτική διακυβέρνηση και την αντιμετώπιση των πραγματικών προβλημάτων των πολιτών.

Σήμερα που υπό το βάρος της κλιματικής κρίσης, η ασφάλεια και η πολιτική προστασία είναι η προτεραιότητα, θέτω την εμπειρία μου και κυρίως την αγάπη μου για την Αθήνα μας, σε συστράτευση με τον Δήμαρχο της, Kώστα Μπακογιάννη, ως ΥΠΟΨΗΦΙΟΣ ΔΗΜΟΤΙΚΟΣ ΣΥΜΒΟΥΛΟΣ για την Αθήνα μας Ψηλά.

#ΜπακογιάννηςΚώστας

#ΑθήναΨηλά

#ΓιάννηςΣταμούληςΥποψΔημοτικόςΣύμβουλοςΔημουΑθηναίων

#athinapsila #athina #athens #cityofathens

Δράση ενημέρωσης, ευαισθητοποίησης

 Σε μια πρωτοβουλία του υποψήφιου Δημάρχου Μακρακώμης Κώστα Καραγιάννη και του συνδυασμού του ΥΠΕΥΘΥΝΑ ΜΑΖΙ μιλάμε για τις δασικές πυρκαγιές σε μια ενημερωτική δράση, εξαιρετικά επίκαιρη. Γιατί τα ζητήματα πολιτικής προστασίας πρέπει να είναι στην κορυφή της ατζέντας της τοπικής αυτοδιοίκησης.

Οι "διαταραγμένοι εμπρηστές"

Του ε.α.Αντιστρατήγου Π.Σ. Γιάννη Σταμούλη

Το τελευταίο περιστατικό με τον εμπρηστή που φέρεται να έβαζε φωτιές επειδή τον "εξίταρε να βλέπει τα εναέρια μέσα που πραγματοποιούν ρίψεις και γενικότερα την κινητικότητα της Πυροσβεστικής, όσον αφορά τις σειρήνες και όλη την εικόνα που παρουσιάζει η κατάσβεση της πυρκαγιάς." είναι ένα από τα πολλά που οπλίζουν το εμπρηστικό χέρι.

Η ιστορία του πυρομανούς εμπρηστή είναι παλαιά και παγκόσμια.

Το πρώτο γνωστό περιστατικό το συναντάμε το 356 π.Χ. στην Έφεσο, ο Ηρόστρατος, σκλάβος σε πλούσια οικογένεια, αποφάσισε να γίνει διάσημος, επιλέγοντας να καταστρέψει τον ναό της Αρτέμιδος στην Έφεσο, ένα από τα 7 θαύματα του κόσμου.Ο Ηρόστρατος βάζει φωτιά στο ναό προκαλώντας μεγάλη καταστροφή. Όταν τον συνέλαβαν παραδέχτηκε την πράξη του αιτιολογώντας, ότι ήθελε να αποκτήσει δόξα και το όνομά του να γραφτεί στην ιστορία....

Οι Εφέσιοι τον εκτέλεσαν, διατάσσοντας επίσης ποινή θανάτου σε όποιον αναφερθεί στο πρόσωπό του. Στη συνέχεια αφαίρεσαν το όνομά του από τα επίσημα έγγραφα της πόλης, ώστε να φαίνεται ότι δεν έζησε ποτέ.

Προφανώς το δεύτερο της ποινής, δεν κατορθώθηκε μιας και ο Ηρόστρατος έμεινε στην ιστορία, χαρακτηρίζοντας όσους προβαίνουν σε εγκληματικές ενέργειες για φήμη και δόξα...

Από τον Ηρόστρατο μέχρι και σήμερα, πολλοί διάσημοι και άσημοι εμπρηστές, ακολούθησαν την ίδια πολυδαίδαλη, άρρωστη διαδρομή του πυρομανούς μυαλού τους και συνεχίζουν να χρησιμοποιούν την φωτιά με εγκληματικό τρόπο.

Το 1833 ο Γάλλος ψυχίατρος Marc εισάγει τον όρο "πυρομανία" περιγράφοντας τη σαν μία μορφή παρορμητικής μονομανίας. Τo 1845 o ψυχίατρος Esquirol ταξινομεί την πυρομανία σαν εκλογικευμένη μονομανία που προέρχεται από μια ακατανίκητη επιθυμία να κάψει κάποιος κάτι.

Το 1844 ο αμερικανός ψυχίατρος Ray περιγράφει την πυρομανία ως μια "ξεχωριστή μορφή τρέλας".

Στις αρχές του 20ου αιώνα οι Stekel και Freud αποδίδουν στην συμπεριφορά της πυρομανίας σεξουαλική βάση και μιλούν για αποδιοργανωμένη ψυχοσεξουαλική ανάπτυξη με καθήλωση στο φαλλικό στάδιο. Είναι χαρακτηριστική η ρήση του Freud ότι "η θερμότητα που εκλύει η φωτιά, προκαλεί την ίδια αίσθηση που συνοδεύει τη σεξουαλική διέγερση, ενώ η μορφή και κίνηση της φλόγας υποβάλλουν την εικόνα ενός φαλλού σε στύση".

«Η πυρομανία ανήκει στις διαταραχές ελέγχου των παρορμήσεων, όπως η κλεπτομανία, και η χαρτοπαιξία» λέει ο Δημήτρης Σούρας, Διευθυντής του Ψυχιατρικού Τμήματος στο Νοσοκομείο Metropolitan. «Ο ασθενής βάζει φωτιές σκόπιμα για την ευχαρίστηση, την ηδονή που αντλεί από την πράξη. Τη στιγμή αμέσως πριν βάλει τη φωτιά νιώθει μια έντονη διέγερση συναισθημάτων, «φτιάχνεται», η αδρεναλίνη του ρέει, κοκκινίζει, νιώθει ότι κάτι πολύ σπουδαίο θα συμβεί. Είναι ένας ερεθισμός που μοιάζει πολύ με τη σεξουαλική διέγερση. Στη συνέχεια ελκύεται από τη θέα της φωτιάς, γοητεύεται από αυτήν, στη θέα της νιώθει ηδονή. Ο πυρομανής μπορεί να ικανοποιείται ακόμα κι από φωτιές που δεν έχει βάλει ο ίδιος. Η θέα της είναι που τον συναρπάζει».

Για την πυρομανία ο ψυχίατρος Δρ. Νικολάου, σημειώνει χαρακτηριστικά «Έχει αρκετή σημασία να τονιστεί είναι πως αρκετές έρευνες που μελέτησαν καταδικασθέντες πυρομανείς, συνέκλιναν στο συμπέρασμα πως υπάρχει μια στατιστικά σημαντική υπερεκπροσώπηση αντικοινωνικών και βίαιων χαρακτηριστικών ήδη από την παιδική ηλικία - ιδιαιτέρως βίαιες πράξεις απέναντι σε ζώα και γενικότερα ένα προφίλ πλήρους απουσίας ενσυναίσθησης και συναισθηματικής εμπλοκής. Με απλά λόγια, ένα παιδάκι ή ένας έφηβος με ιδιαιτέρως βίαιη συμπεριφορά απέναντι σε ανθρώπους και σε ζώα. Όσον αφορά τώρα τους πυρομανείς που είναι, κατά τα φαινόμενα, ποικιλοτρόπως ψυχικά ασθενείς, προγνωστικοί δείκτες μπορούν να αποτελέσουν στην πρώιμη εφηβεία, πέρα από την ιδιαιτέρως βίαιη αντικοινωνική συμπεριφορά, τον τραυματισμό και τη θανάτωση ζώων, το παράδοξο ενδιαφέρον και η ενασχόληση με μικροεμπρησμούς, μικροεστίες φωτιάς στο σπίτι, κατάχρηση ουσιών κ.ά.».

Ο ψυχίατρος Δρ. Κουντούρης σημειώνει ότι η πυρομανία είναι από τις πιο σκληρές ασθένειες της προσωπικότητας, συμπτωματολογικά και ψυχοπαθολογικά.

"Παθογνωμονικά, ο ασθενής καταλαμβάνεται, σε περιόδους στρες ή μεγάλης ψυχικής πίεσης, από την έντονη επιθυμία να βάλει φωτιά σε οτιδήποτε, προκειμένου να ανακουφιστεί από την μεγάλη εσωτερική πίεση, που του ασκείται.

Οι πυρομανείς έχουν σταθερά αντικείμενα προτίμησης, ενεργούν με στερεοτυπίες, δηλαδή, χρησιμοποιούν την ίδια τακτική, τους ίδιου τρόπους, τις ίδιες καταστάσεις, για να ανάψουν φωτιές, προκειμένου να ανακουφιστούν. Η επιθυμία τους να βάλουν φωτιά είναι πανίσχυρη και υπεράνω κάθε λογικής ή προσπάθειας συνεννόησης.

Τους είναι αδύνατον να νικήσουν την επιθυμία τους και σκαρφίζονται οτιδήποτε προκειμένου να φτάσουν στο επιθυμητό αποτέλεσμα. Μια προσέγγιση και θεραπευτική προσπάθεια, έστω και ψυχοθεραπευτικού τύπου, είναι δυνατή μόνο μετά από φαρμακευτική χορήγηση κατευναστικών και αντιψυχωτικών φαρμάκων. Ακόμη και σε περιπτώσεις χρόνιας θεραπείας, οι ασθενείς αυτοί είναι άκρως επικίνδυνοι σε επιπλοκές και χρήζουν μακροχρόνιας ιατροφαρμακευτικής αγωγής και ψυχιατρικής προσέγγισης και υποστήριξης.

Είναι χαρακτηριστικό ότι από τους πιο ειδεχθείς διάσημους εγκληματίες, μεταξύ των άλλων εγκλημάτων τους ήταν και ο εμπρησμός.

Ο μανιακός δολοφόνος του Σακραμέντο, γνωστού ως «βρικόλακας του Σακραμέντο», από πολύ μικρή ηλικία μεταξύ των υπολοίπων διαστροφών του ήταν και πυρομανής.

Ο διαβόητος "Γιός του Σαμ" Ντέιβιντ Μπέρκοβιτς, που διέπραξε δεκάδες δολοφονίες στη Νέα Υόρκη, κατ εντολή του γειτονικού του σκύλου, το 1976 μεταξύ των άλλων εγκλημάτων του, αναπτύσσει μια τεράστια εμπρηστική δραστηριότητα. Συνολικά ξεκίνησε 1.488 φωτιές και περιέγραφε κάθε μία λεπτομερώς στα ημερολόγιά του. Του άρεσε η στιγμή που φώναζε βοήθεια και έφτανε η πυροσβεστική. Ένιωθε ότι ο λόγος του είχε σημασία, ότι δεν ήταν πια μόνος.

Χαρακτηριστική είναι η υπόθεση του Γάλλου, υπαλλήλου της δασικής υπηρεσίας, ο οποίος συνελήφθη στη νότια Γαλλία συνέλαβαν έναν άνδρα, υπάλληλο της δασικής υπηρεσίας, ο οποίος έβαζε φωτιές το καλοκαίρι του 2022 σε δάση για να ζήσει… έντονες συγκινήσεις. Απολογούμενος είπε ότι ήθελε την παρέμβαση της πυροσβεστικής για να τον σώσει από ένα καταπιεστικό οικογενειακό περιβάλλον, αλλά και για τον ενθουσιασμό που του προκαλούσαν οι παρεμβάσεις της πυροσβεστικής, την οποία θεωρεί «μεγάλη οικογένεια». Ήταν η αδρεναλίνη, είπε ο άνδρας στις αρχές, και η ανάγκη για κοινωνική αναγνώριση.

Παρόμοια περίπτωση ο Έλληνας που πυρπολούσε οχήματα στην Θεσσαλονίκη μεταξύ 2020 και 2021 Κατά την απολογία του, ο κατηγορούμενος ισχυρίστηκε: «Πήγα να κάνω μαγείες, σατανικές τελετές για να ξαναέρθω κοντά στην κοπέλα μου. Κάτι έκαναν αυτοί…Δεν ένιωθα μόνος μου, μια παρουσία ανώτερη από μένα ήταν μαζί μου. Μια σατανική δύναμη με ωθούσε να κάνω κακό σε πράγματα για να ηρεμήσω εγώ. Δεν περίμενα να πάρουν τόσο εύκολα φωτιά τα οχήματα».

Σε μελέτη του 2005 ομάδας Φινλανδών ειδικών, με τίτλο «Looking for Pyromania» παρουσιάσθηκαν τα πορίσματα έρευνας αρχείου που διεξήχθη στους φακέλους 90 κρατουμένων υποτρόπων εμπρηστών. Οι περισσότεροι από αυτούς διαπιστώθηκε ότι εμφάνιζαν διαταραχές προσωπικότητας, ψυχώσεις και νοητική υστέρηση, καθώς και προβλήματα αλκοολισμού ή εξάρτησης από ουσίες (συν νοσηρότητα).

Πηγές:

http://www.mixanitouxronou.gr

«Πυρομανία και διαφορές της. του Επιπυραγού Δ.Στούπα

http://andrianos-firedepartment.blogspot.gr

http://www.georgakopoulos.org

https://www.vice.com/gr

http://neurotalk.blogspot.gr

https://www.briefingnews.gr

http://news247.gr

https://www.kathimerini.gr

https://www.pronews.gr

https://www.newsit.gr

«Να θωρακίσουμε αεροπόρους και πυροσβέστες με εξοπλισμό αντίστοιχο των κρίσεων που βιώνουμε»

 

Εμπρησμός και τρομοκρατία

c foto Π.Κοτρίιδης

 

Του ε.α.Αντιστρατήγου Π.Σ Γιάννη Σταμούλη

Στο φονικό οπλοστάσιο, των τρομοκρατών, παγκοσμίως, σημαντική θέση περιλαμβάνει το όπλο του εμπρησμού.

Η φωτιά είναι ένας τελείως διαφορετικός τύπος επίθεσης όταν χρησιμοποιείται σε συνδυασμό με άλλα μέσα τρομοκρατίας. Τα παράγωγά της, καπνός, εκρήξεις, φόβος, μπορεί άνετα να αποπροσανατολίσουν τις αρχές ασφαλείας, να εμποδίσουν ή να καθυστερήσουν την επέμβασή τους και να δημιουργήσουν πολλαπλάσιους κινδύνους και ενδεχομένως να αυξήσουν τον αριθμό των θυμάτων.

Η φωτιά είναι ένα ελκυστικό όπλο για τους τρομοκράτες γιατί απαιτεί λίγη έως καθόλου εκπαίδευση, κάνει την τακτική αντίδραση πιο δύσκολη, ενώ οι εικόνες της προκαλούν την δημοσιότητα, έχοντας κάλυψη από τα ΜΜΕ και τραβώντας την παγκόσμια προσοχή.

Θα πρέπει να τονιστεί ότι στο τρομοκρατικό κτύπημα της 11ης Σεπτεμβρίου 2001, το χτύπημα έγινε με τα αεροπλάνα, αλλά οι πυρκαγιές που προκλήθηκαν, ήταν που κατέρριψαν τους Πύργους του Παγκόσμιου Κέντρου Εμπορίου στην πιο θανατηφόρα επίθεση στο έδαφος των ΗΠΑ.

Το ίδιο εφιαλτικό σενάριο θα επαναληφθεί το 2008 στη Βομβάη της Ινδίας. Σε διάστημα τριών ημερών, 10 τρομοκράτες από το Lashkar-i-Tayyiba (LeT), θα κάνουν την πόλη να παραλύσει.

166 άνθρωποι δολοφονήθηκαν σε πολλές τοποθεσίες σε όλη την πόλη, με την εφαρμογή ενός νέου μοντέλου για τρομοκρατικές επιθέσεις, που περιελάβανε τη χρήση αυτοσχέδιων εκρηκτικών μηχανισμών, δολοφονίες, κράτηση ομήρων, καταλήψεις κτιρίων, ελεύθερους σκοπευτές, απαγωγές και εμπρησμούς.

Η συναίσθηση της ΑΣΦΑΛΕΙΑΣ, αυτή η άγνωστη..

 

Παρέμβαση των επιτίμων Προέδρων ΕΑΠΣ   Γιάννη Σταμούλη - Νίκου Διαμαντή

 

Συγκλονισμένοι από το την τραγικότητα των ημερών, πέρα από την οδύνη, αυτό που μονότονα επαναλαμβάνεται είναι η λέξη ΑΣΦΑΛΕΙΑ, η έλλειψή της, η παραμέλησή της, η υποτίμησή της, η άγνοια της, σε κάθε βαθμό και από κάθε βαθμού υπεύθυνο.

Το μείζον για άλλη μία φορά θα είναι το μάθημα που θα λάβει η συλλογική συνείδηση των κατοικούντων στην χώρα μας, περί της ανυπολόγιστης αξίας της, μιας και δεν υπάρχει τρόπος κοστολόγησης της απώλειά της.

Βοηθός μας σε αυτές τις σκέψεις θα είναι η στατιστική, των χιλιάδων αριθμών, που ο καθένας από αυτούς αντιστοιχεί σε έναν κάτοικο αυτής της χώρας και που ο καθείς από αυτούς στον ειδικό του ρόλο, είτε ως οδηγός, είτε ως επαγγελματίας της εστίασης, είτε ως χειριστής της φωτιάς, είτε ως εεργαζόμενος ή εργοδότης μπαίνει στη θέση του αμελή, ή βαρέως αμελή ή του εκ προθέσεως διακινδυνευτή της ζωής του, όσο και ανθρώπων αγνώστου αριθμού….

Αρχικά κάνουμε μια απλή ανάγνωση στην στατιστική των τροχαίων παραβάσεων του 2021 (στοιχεία ΕΛ.ΑΣ.)

222.312 συμπολίτες μας συνελήφθησαν να οδηγούν με ταχύτητα πάνω του επιτρεπτού ορίου ταχύτητας

διαβάστε περισσότερα 

Οι επιδημίες στην Ελλάδα μέσα από τα ιστορικά κείμενα

O Α.Καμύ το 1947 στο διάσημο βιβλίο του "Πανούκλα" γράφει με συγκλονιστικό τρόπο για τη ζωή σε μια πόλη της Αλγερίας στη δεκαετία του 1950, που είναι αποκομμένη εξαιτίας μια βαριάς επιδημίας, της πανούκλας. Ένα μυθιστόρημα που μιλά για το χωρισμό, την απομόνωση και την ανασφάλεια σε ένα κόσμο δίχως μέλλον και σκοπό, σε ένα τόπο που οι κάτοικοί του πολεμούν για να ζήσουν.

Ο Καμύ σημειώνει ότι “Οι δυστυχίες, στην πραγματικότητα, είναι μια κοινή υπόθεση, αλλά δύσκολα τις πιστεύει κανείς όταν του πέσουν στο κεφάλι. Υπήρξαν στον κόσμο τόσες πανούκλες όσοι και οι πόλεμοι. Και παρόλα αυτά οι πανούκλες και οι πόλεμοι πάντα βρίσκουν τους ανθρώπους το ίδιο απροετοίμαστους.” 

Διαβάζοντας τα ιστορικά κείμενα και τις περιγραφές για τις πανδημίες στην Ελλάδα, βλέπουμε ότι η περιγραφή της πραγματικότητας ξεπερνά την λογοτεχνική φαντασία και μυθοπλασία.