Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα ΣΤΑΜΟΥΛΗΣ ΓΙΑΝΝΗΣ. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων
Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα ΣΤΑΜΟΥΛΗΣ ΓΙΑΝΝΗΣ. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων

Το πέρασμα της κλιματικής κρίσης στην οικονομία.

Του ε.α. Αντιστρατήγου Π.Σ. Γιάννη Σταμούλη

Ο εφιάλτης της κλιματικής κρίσης, πέρα από τις άμεσες καταστροφικές του συνέπειες, φαίνεται ότι θα έχει σοβαρές επιπτώσεις στην παγκόσμια οικονομία δημιουργώντας μια ακόμη σοβαρή κρίση στην παγκόσμια κοινότητα.

Μια σειρά από ειδικούς προσπαθούν να ανιχνεύσουν τις σοβαρές αυτές επιδράσεις στην οικονομία και να τις αποτυπώσουν αριθμητικά.

Σε μια μελέτη που δημοσιεύτηκε στο περιοδικό Management Science περιγράφεται πως μεγάλα κράτη όπως η Κίνα, η Ινδία, οι ΗΠΑ και ο Καναδάς θα αναμένουν υψηλότερα κόστη, καθώς τα χρηματοπιστωτικά τους αποτελέσματα πέφτουν κατά δύο βαθμίδες στο πλαίσιο ενός συστήματος αξιολόγησης με βάση το κλίμα. Η αναβολή των πράσινων επενδύσεων θα αυξήσει το κόστος δανεισμού για τα έθνη, το οποίο θα μεταφραστεί σε υψηλότερο κόστος του εταιρικού χρέους»

Ο ασφαλιστικός οργανισμός Allianz εκτιμά ότι οι καύσωνες του 2023 ενδέχεται να μειώσουν  κατά 0,6% την παγκόσμια παραγωγή.

Πίσω από τις μάσκες της ουτοπικής χαράς


Του ε.α. Αντιστρατήγου Π.Σ. Γιάννη Σταμούλη

Μια έκθεση ζωγραφικής με ένα ιδιαίτερα επίπονο και ιδιαίτερα σύγχρονο θέμα.
Οι εικαστικοί που κλήθηκαν να συνεισφέρουν στην έκθεση, με τα χρώματα και τα σχήματά τους, προσπαθούν να αποδώσουν την  “τοξική θετικότητα” (toxic positivity). 

Αυτό που στα κοινωνικά δίκτυα, γίνεται καθημερινώς με ανθρώπους που προσπαθούν να επιδείξουν την απόλυτη και υπερβολική ευτυχία, αισιοδοξία και ευμάρεια που ζούνε. Με λούστρο, χαμόγελο, και πολλάκις φιλτραρισμένη ευχαρίστηση "καταπληκτικών στιγμών". Η στημένη υποχρεωτική θετικότητα και ομορφιά που αναρτάται, κρύβοντας πολλές φορές την πραγματικότητα τόσο των αισθημάτων, όσο και την αληθινή όψη της ζωής.
Τα παραπάνω δεν είναι λίγες φορές που μετατρέπονται σε αυτοκαταπίεση, που οδηγεί σε αυξημένο στρες, άγχος κατάθλιψη, καθώς τα άτομα δε βρίσκουν χώρο να εκφράσουν και να αντιμετωπίσουν τα αληθινά τους συναισθήματα. 
Σαφώς και δεν χρειάζεται κάποιος ειδικός να επισημάνει ότι είναι αναγκαίο να νιώθουμε χωρίς τύψεις και τα αρνητικά συναισθήματα και με τη σειρά μας να υποστηρίζουμε τις "δύσκολες" των διπλανών μας.
Αυτό άλλωστε είναι και ο ουσιαστικός τρόπος της οικοδόμησης της ανθεκτικότητας της κοινότητας και της  αποτελεσματικής διαχείρισης του πένθους.

Στην έκθεση συμμετέχω με δύο ερασιτεχνίες που  προσπαθούν με μια υπερβατική ενσυναίσθηση  να δείξουν  ότι πίσω από την  γυαλιστερή οπτική του "φαίνεσθαι" , υπάρχει ένα δυσάρεστο "είναι".
 


Η δυστοπική μάσκα μου (Ακρυλικό σε χαρτί 30χ40)


                                              Το ενδότερό μου  (Ακρυλικό σε χαρτί 30χ40)

Η έκθεση φιλοξενείται στην   Chili Art Gallery, Δημοφώντος 13-15 στο Θησείο και θα διαρκέσει μέχρι τις 2 Μαρτίου 2024.
Ώρες / Μέρες: Τρίτη, Τετάρτη, Παρασκευή 11.00 - 18.00, Πέμπτη 12.00 - 19.00, Σάββατο 11:00 - 15.00. Δευτέρα, Κυριακή Κλειστά. Είσοδος Ελεύθερη.

Μέσα στον ιστορικό 1ο Πυροσβεστικό Σταθμό Αθηνών

 

Ενα εξαιρετικό αφιέρωμα από τη LIFO για το κτιριακό συγκρότημα που στεγάζει τον 1ο Πυροσβεστικό Σταθμό της Αθήνας, παρουσιάζει την ιστορία του με πλούσιο φωτογραφικό υλικό, αλλά και την σημαντική του προσφορά στην σημερινή πυροπροστασία της Αθήνας.

Για το αφιέρωμα χρησιμοποιήθηκε υλικό από το βιβλίο μου «Συνοπτική ιστορία του πυροσβεστικού σώματος 1833-2003», Πυροσβεστικό Μουσείο, Αθήνα 2013


Το αφιέρωμα βρίσκεται στην ιστοσελίδα της LIFO,  στην διεύθυνση:


Τιμητική βράβευση από την Πανελλήνια Ομοσπονδία Ενώσεων Υπαλλήλων Πυροσβεστικού Σώματος

Του ε.α. Αντιστρατήγου Π.Σ. Γιάννη Σταμούλη

Κάπου εκεί στη δεκαετία του 80, μαθητής Λυκείου στο κέντρο της Αθήνας, έρχομαι σε επαφή με την "μετοχή στα κοινά", μέσα από το πρώιμο και άγουρο μαθητικό κίνημα των 15μελών των σχολείων. Μαζί με τα γράμματα, μαθαίνουμε ότι ο ενεργός πολίτης σε όλα τα επίπεδα, μπορεί να διαμορφώσει Πολιτική και να κάνει τον τροχό της κοινωνίας να γυρίσει, μαθαίνουμε ότι σημερινό ανέφικτο, είναι η αυριανή πραγματικότητα. Παράλληλα τα βιώματα από την στάση ζωής του πατέρα μου, σημαντικού συνδικαλιστικού στέλεχους στο συνδικάτο των σιδηροδρόμων, μου δείχνει ότι η οργανωμένη δράση του κόσμου του μόχθου και της εργασίας, είναι αναγκαία για την ανθρωποποίηση του εργασιακού βίου, αλλά και της κοινωνικής δικαιοσύνης. Η μετοχή σε εκείνα το χρόνια στα πολιτικά πράγματα, μέσα από την φιλελεύθερη πλευρά των νεολαιίστικων οργανώσεων, μου επιβεβαιώνει ότι Πολιτική χωρίς Ενεργούς Πολίτες δεν υπάρχει.
Όταν το 1991 κατατάσσομαι στο Πυροσβεστικό Σώμα, μια δημόσια υπηρεσία, με στρατιωτική οργάνωση, οι λέξεις εργασιακά δικαιώματα και συνδικαλισμός, είναι ζητήματα αυστηρής επιτήρησης....επί το κομψότερον...

Ναυαγιστές... πειρατές με όπλο τον εμπρησμό ως μέσο παραπλάνησης.


"ΝΑΥΑΓΙΣΤΕΣ"
σχέδιο Γιάννης Νάκας,
Αρχαιολόγος- MA in Maritime
Archaeology.

 Του ε.α.Αντιστρατήγου Π.Σ. Γιάννη Σταμούλη

Ο καταπληκτικός θαλασσινός ποιητής Νίκος Καββαδίας, στο μαγικό του ποίημα "Εσμεράλδα" καταλήγει: «Τρεις μέρες σπάγαν τα καρφιά και τρεις που σε καρφώναν, και συ με τις παλάμες σου πεισματικά κλειστές, στερνή φορά κι ανώφελα ξορκίζεις τον τυφώνα, που μας τραβάει για τη στεριά με τους ναυαγιστές».
Ποιοι είναι οι ναυαγιστές που αναφέρει ο ποιητής. Αναζητώντας τον όρο, βρίσκουμε για πρώτη φορά, αναφορά στο όνομα και στη δράση τους στην αρχαία ελληνική ιστορία και συγκεκριμένα στον Ναύπλιο τον Ναυαγό. Γιός του Ποσειδώνα και ιδρυτής του Ναυπλίου, πηγαίνει στην Τροία για να ζητήσει δικαιοσύνη για τον γιό του τον Παλαμήδη, που σκοτώθηκε με τραγικό τρόπο από τους Έλληνες, μετά από κατηγορία ως προδότης από τον Οδυσσέα. Αφού δεν βρήκε δικαίωση, αποφάσισε να εκδικηθεί μόνος τους Έλληνες ηγέτες.
Όταν τμήμα του Ελληνικού στόλου του Αγαμέμνονα επέστρεφε από την Τροία, συνάντησε μεγάλη καταιγίδα ανοικτά της νότιας Εύβοιας, στο ακρωτήριο Καφηρέας. Εκμεταλλευόμενος την κατάσταση ο Ναύπλιος άναψε φωτιές με φάρο στα βράχια, παρασύροντας τους Έλληνες ναυτικούς να κατευθυνθούν προς τις φωτιές, νομίζοντας ότι εντόπισαν ένα ασφαλές λιμάνι, με αποτέλεσμα πολλά πλοία να ναυαγήσουν.(1)

Το μοντέλο του πολεμικού ηγέτη στην διοίκηση επιχειρήσεων (Από τη σκέψη του Κλαούζεβιτς.)

 

                                                                                                             

           

Του ε.α. Αντιστρατήγου Π.Σ. Γιάννη Σταμούλη


Πριν περίπου 4 δεκαετίες ο καθηγητής της Σχολής Διοίκησης Επιχειρήσεων στο Harvard, A, Zaleznik σε άρθρο του στο περιοδικό του πανεπιστημίου δημοσιεύει άρθρο με τίτλο «Managers and Leaders: Are They Different?» προκαλώντας αναστάτωση στην επιστήμη της Διοίκησης Επιχειρήσεων. Σε αυτό διατυπώνει την άποψη ότι προφανώς το "τεχνοκρατικό κομμάτι της διοίκησης με τα διαγράμματα τις μελέτες χρόνου και κίνησης, συνιστούν το μισό κομμάτι της διοίκησης, καθότι απαιτείται άλλο ένα μισό που να περιλαμβάνει την έμπνευση, το όραμα και τη χαοτική ανθρώπινη φύση. Αυτά που αποτελούν την ουσία της ηγεσίας.
Για το πρώτο μισό του τεχνοκρατικού μέρους, η επιστήμη του managment έχει συγγράψει τόμους...προσπαθώντας να κατασκευάσει το ιδανικό αυτοματοποιημένο μοντέλο διοίκησης, συμβατό με την υπολογιστική ψηφιακή μορφή του σήμερα....η ηλεκτρονική διακυβέρνηση.
Τα αποτελέσματα βέβαια δείχνουν ότι πάντα το άλλο μισό της διοικητικής, η ηγεσία, είναι αυτό που αναζητείται.
Και αυτό γιατί η ηγετική δεν μπορεί να μοντελοποιηθεί από ψηφιακούς αυτοματισμούς, μιας και βασίζεται στον άνθρωπο και μια σειρά πνευματικών και διαπροσωπικών δεξιοτήτων, που διαθέτει ή δεν διαθέτει.

Μέρες Δεκεμβρίου, νύχτες πανδημίας


Μέρες πρωτόγνωρου χειμώνα, υποσημείωση ενός ιστορικού χρόνου, ξαφνική παρένθεση στην ζωή μας που μας έθεσε εντός της,  βίαια, ασυναίσθητα, τρομαγμένα.

Η  απειλή του θανάτου, από ένα σχεδόν αόρατο κορονοϊό, αναστέλλει τη ζωή που ξέραμε, ενθέτει χαρακτηριστικά ξεχασμένα στο χρόνο, ενθυμήσεις περισσότερο από λογοτεχνήματα φαντασίας ή κινηματογραφικά τοπία.

Εκούσιος εγκλεισμός, και υποχρεωτικές απομονώσεις, αποστάσεις με ατομική ευθύνη, αλλά και με νομικές επιταγές.

Αναστολές δικαιωμάτων που σε διαφορετικές συνθήκες θα φάνταζαν  ως πολιτικές ολοκληρωτισμού, είναι ενδεδειγμένες επιστημονικές επιλογές για την ανάσχεση της πανδημίας.

Ένα μεγάλο λευκό διάστημα στην ροή του ιστορικού χρόνου.

Σαν το περπάτημα στον άδειο δρόμο, κατά  μονάς, σαν την ανάσα με την χειρουργική μάσκα να  επικαλύπτει τις αναπνευστικές οδούς.

Σαν το χαιρετισμό με νεύματα και αγγίγματα με την αναστροφή του χεριού, με τον αγκώνα ή την γροθιά.

Ένα κενό διάστημα χωρίς αγκαλιές και σφιξίματα, χωρίς τις δονήσεις και τον παλμό των ενεργών συλλογικοτήτων.

Ένα κενό διάστημα, που οι μόνοι άνθρωποι είναι πιο μόνοι και που η αρρώστια, το πένθος του μισεμού, γίνεται ακόμα πιο μοναχικό.

Πλεονασμός μοναξιάς που ιατρικώς ενδείκνυται για να σπάσει την αλυσίδα της πανδημίας, αλλά που συσσωρεύει τραύματα στην συλλογική ψυχή της ανθρωπότητας.

 

 

Η μη τήρηση κανόνων πυρασφάλειας δεν είναι μια απλή αμέλεια... Είναι έγκλημα εναντίον της πολιτικής προστασίας της χώρας.

Των Γ. Σταμούλη και Ν.Διαμαντή *

Πριν μερικές δεκαετίες (1982) ο τότε Υπαρχηγός του Πυροσβεστικού Σώματος Κων. Χουσιανάκος, σε ένα κλασσικό βιβλίο με τίτλο "Στοιχεία πυρασφαλείας", περιγράφει μια πυρκαγιά που εκδηλώθηκε την 1/2/1974 στην Αθήνα, στο ισόγειο μιας παλιάς κατοικίας, στην οποία ο επιχειρηματίας είχε αποθηκεύσει σε μεγάλες ποσότητες φιαλίδια υγραερίου αναπτήρων, διάφορα απορρυπαντικά, κενά πλαστικά φιαλίδια, χαρτοκιβώτια και άλλα καύσιμα και εύφλεκτα είδη, γράφει χαρακτηριστικά: "επιπλέον για να κερδοσκοπήσει από αναμενόμενη αύξηση τιμών είχε σ αυτό το χώρο και 72 σιδερένια βαρέλια καθαρό ή φωτιστικό οινόπνευμα, ασετόν, καθαρή βενζίνη και άλλα. Δεν έφθαναν όλα αυτά, αλλά εκεί μέσα εμφιάλωνε παράνομα τα εύφλεκτα αυτά υγρά, χωρίς να λάβει τα προβλεπόμενα - έστω στοιχειώδη προληπτικά και κατασταλτικά μέτρα προστασίας."
Όπως γράφει ο κ. Χουσιανάκος, ο επιχειρηματίας μάλιστα, απέκρυψε την ύπαρξη αυτών των υλικών στη σχετική ερώτηση του Επικεφαλή Αξιωματικού της Πυροσβεστικής, με αποτέλεσμα ενώ η επιχείρηση της πυρόσβεσης βρισκόταν σε εξέλιξη, να εκραγεί ένα βαρέλι οινοπνεύματος, τραυματίζοντας σοβαρά τον ίδιο, οποίος ήταν Διοικητής του Β΄Π.Σ. Αθηνών, τον επικεφαλή Ανθυποπυραγό της πυροσβεστικής εξόδου, έναν Αρχιπυροσβέστη, 2 αστυνομικούς, 1 στρατιώτη και 2 πολίτες.
Ο συγγραφέας τ.Υπαρχηγός καταλήγει: "όσο για τις ποινικές κυρώσεις, ο επιχειρηματίας αυτός εξαγόρασε ποινή 9 μηνών και 10 ημερών. Είναι και αυτό μια περίπτωση που μας δικαιώνει όταν επιμένουμε να θεσπιστεί μια επαρκής και αυστηρή νομοθεσία και να δοθεί νομοθετική εξουσία στο Πυροσβεστικό Σώμα, για την τήρηση των επιβαλλόμενων μέτρων πυροπροστασίας μς σαφείς και αυστηρές κυρώσει
Στην χώρα μας κατά τη διάρκεια του 2018, σύμφωνα με την στατιστική του Π.Σ.εκδηλώθηκαν 16.453 αστικές πυρκαγιές.
Σε αυτές τις πυρκαγιές έχασαν την ζωή τους 29 ιδιώτες, υπέστησαν εγκαύματα 22 ιδιώτες και 2 Πυροσβέστες, τραυματίστηκαν 36 ιδιώτες και 7  Πυροσβέστες.
Τον θλιβερό  αυτό κατάλογο  της πύρινης καταστροφής, ο οποίος αναφέρεται μόνο σε αστικές πυρκαγιές συμπληρώνει και η οικονομική αποτίμηση των καταστροφών από τις πυρκαγιές που ανέρχεται στο διόλου ευκαταφρόνητο ποσό των 65.508.536  ευρώ, ποσό που αποτελεί μια  πρόχειρη, μη ενδελεχή μακροσκοπική εκτίμηση .
Στην πλειονότητα αυτών των πυρκαγιών, η αποφυγή της αμέλειας σε συνδυασμό με την ευλαβική τήρηση της νομοθεσίας πυρασφάλειας, θα μπορούσαν να ελαχιστοποιήσουν τις ενάρξεις πυρκαγιών, και τα καταστροφικά αποτελέσματά τους.
Θα πρέπει να σημειωθεί ότι οι παραβάσεις των πυροσβεστικών διατάξεων, ποινικά, έχουν  χαρακτήρα πταισματικό και από την 1η Ιουλίου, με την αναμόρφωση του Π.Κ. δεν υπάρχει διαδικασία για την δίωξή τους, αφού καταργήθηκε το άρθρο 433 του Π.Κ.
*Ο Νίκος Διαμαντής είναι Αντιστράτηγος ε.α. και ο Γιάννης Σταμούλης Αρχιπύραρχος του Πυροσβεστικού Σώματος

H "αλήθεια" στην επικοινωνιακή διαχείριση κρίσης.

Των Γ. Σταμούλη και Ν.Διαμαντή *

Σε καταστάσεις μεγάλης κρίσης, αναπόφευκτα τόσο η  κοινή γνώμη όσο και το ευρύτερο περιβάλλον που λαμβάνει χώρα η κρίση, επικρατεί πανικός, αναπαράγονται ανυπόστατες φήμες με αποτέλεσμα να ενισχύεται η αβεβαιότητα και  να επικρατεί εκτεταμένη ανησυχία.
Η αποτελεσματική επικοινωνιακή στάση του κρατικού  Δημόσιου Φορέα διαχείρισης  της κρίσης, αλλά και γενικότερα του Κράτους, αποσκοπεί την αποκατάσταση του αισθήματος ασφάλειας, ενώ στοχεύει στη συνέχιση του κλίματος  εμπιστοσύνης του πολίτη με το κράτος.

Προϋπόθεση για τους "διαχειριστές της κρίσεως" να ενημερώνουν την κοινή γνώμη με συγκροτημένο, ψύχραιμο, υπεύθυνο και κυρίως αληθινό λόγο.
Με αυτόν τον τρόπο, διασφαλίζεται η λογοδοσία, και η διαφάνεια, ενώ δημιουργείται κλίμα εμπιστοσύνης για τις δυνατότητες και την ετοιμότητα της κρατικής μηχανής, ειδικότερα την περίοδο μιας μεγάλης κρίσης.

Εξαιρετικά περιγράφει το πλέγμα αυτό της επικοινωνίας ο σύμβουλος  Επικοινωνίας Θαλής  Κουτούπης: 
«Δυστυχώς το κατεστημένο σύστημα είναι έντονα εθισμένο στην παραπλάνηση, στη μισή αλήθεια, στο ψέμα, στην προπαγάνδα. Και όταν λέω κατεστημένο εννοώ και το πολιτικό και το οικονομικό και το επιχειρηματικό. Πρακτικές που βρίσκονται στον αντίποδα των αρχών της Διαχείρισης Κρίσεων. Η Επικοινωνιακή Διαχείριση Κρίσεων είναι ένα πολύ δύσκολο "άθλημα", που απαιτεί λεβεντιά, εντιμότητα, ειλικρίνεια και την βαθιά πεποίθηση πως η αλήθεια είναι πάντοτε καλύτερη απ' το ψέμα. Ο λαός είναι έτοιμος και πρόθυμος να συγχωρήσει ένα λάθος που ομολογείται. Δε συγχωρεί, όμως, ποτέ την κοροϊδία! Όταν γίνεται ένα λάθος πρέπει πρώτος να βγεις να το ομολογήσεις και να το παραδεχτείς -πριν από τα ΜΜΕ- και να δεσμευτείς πως δεν πρόκειται να ξαναγίνει και τι μέτρα λαμβάνεις γι' αυτό.  Εδώ η εμπειρία δείχνει πως ο πολιτικός και επιχειρηματικός κόσμος αδυνατούν να αποδεχτούν και να εφαρμόσουν αυτή τη βασική αρχή της Διαχείρισης Κρίσεων»

Μελετώντας εκ των υστέρων  μεγάλες κρίσεις  που σημειώθηκαν  και στην πατρίδα μας, βλέπουμε να επανέρχεται  για πολλοστή φορά τα ζήτημα της ξεκάθαρης και επαγγελματικής  διαχείρισης  τους, με γνώμονα την υπηρέτηση της ουσιαστικής λογοδοσίας του κράτους, αλλά και την χρήση  της αλήθειας σε όλα τα στάδια.

Η επεξεργασία όλων των πτυχών μιας κρίσης είναι πολύτιμη, καθότι μπορεί να είναι  η κατευθυντήρια οδηγία για την διαχείριση της επόμενης.

Η διαχείριση της κρίσης από την κρατική μηχανή έχει υποχρέωση να κινείται στο νήμα της  πραγματικότητας, αποφεύγοντας να την  εργαλειοποιήσει  πολιτικά.  

Η επικοινωνιακή διαχείριση της κρίσης αρκεί να είναι εμπνευσμένη από την σοφή πράγματι ρήση του Αμπέρ Καμύ : «δεν πρέπει να αποπληροφορούμε ούτε να υποπληροφορούμε. Ο κόσμος δεν είναι ούτε ρόδινος ούτε μαύρος. Είναι απλώς περίπλοκος».

Ένα χαρακτηριστικό παράδειγμα τέτοιας παράβλεψης του παραπάνω αυτονόητου είναι μια κρίση που σημειώθηκε στην Αλάσκα το  Μάρτη του 1989.  
Πετρελαιοφόρο αμερικάνικης  της εταιρίας προσαράζει στο στενό του Prince William  στην Αλάσκα και 260.000 βαρέλια πετρέλαιο πέφτουν στο νερό.
Σε περισσότερα από 1.300 μίλια ακτογραμμής, διαταράσσονται οι  συνθήκες ζωής και διαβίωσης των ανθρώπων της περιοχής και σκοτώνονται εκατοντάδες χιλιάδες πουλιά και θαλάσσια ζώα.
Περισσότερα από 600.000 πουλιά, εκατομμύρια ψάρια και θαλάσσια ζώα βρήκαν ακαριαίο θάνατο. Η ζημιά  προκάλεσε μια από τις μεγαλύτερες οικολογικές καταστροφές  καταστρέφοντας το περιβάλλον, την οικονομία μιας μεγάλης περιοχής, αφανίζοντας 32.000 ψαράδες αλλά και ολόκληρη την πόλη.
Ιδιαίτερη σημασία έχει η παρακολούθηση του χρονολογίου  της διαχείρισης  της κρίσης, από την διοίκηση της εταιρίας:
  • Ο Γενικός Διευθυντής της εταιρίας μέχρι και έξι ημέρες μετά το συμβάν είναι εκτός δημοσιότητας.
  • Τη δέκατη ημέρα δημοσιεύεται στον τύπο ολοσέλιδη καταχώρηση της εταιρίας, με την οποία η εταιρία διαβεβαιώνει ότι έδρασε γρήγορα και ικανοποιητικά.
  • Τα ρεπορτάζ της πραγματικής κατάστασης, δείχνουν την εικόνα με το απλωμένο πετρέλαιο και περιγράφουν μάλλον μια πιο οκνηρή αντίδραση των υπευθύνων.
  • Μετά την πολυήμερη σιγή, ο Γενικός Διευθυντής δίνει συνέντευξη στην ενημερωτική εκπομπή της πρωινής ζώνης του CBS και στην ερώτηση πως θα καθαρίσουν το πετρέλαιο, απαντά ότι δεν ήταν δική του δουλειά να ξέρει τις τεχνικές λεπτομέρειες για τον καθαρισμό του Στενού.
  • Το επόμενο διάστημα η εταιρία προχώρησε με γρήγορα βήματα σε αναδιάταξη της δράσης της, διαθέτοντας άφθονους πόρους σχεδόν από όλη την Αμερική για να καθαρίσει την περιοχή.
  • Η εικόνα της εταιρίας είχε πλέον αρνητικό πρόσημο, οδηγώντας πολλούς πελάτες της προς ανταγωνστικούς οργανισμούς, ενώ αναταραχή σημειώθηκε και στο διευθυντικό επίπεδο της εταιρίας.
  • Με επίσης μεγάλη καθυστέρηση η εταιρία κατάρτισε επικοινωνιακό σχέδιο για να προβάλλει τις δράσεις της για την αποκατάσταση της ζημιάς.
  • Τέσσερα χρόνια αργότερα η δικαιοσύνη επιβάλλει στην εταιρία  πρόστιμα  900 εκατ. δολάρια για την ζημιά στο στενό και 100 εκατ. για τέσσερα ακόμα πρόστιμα.
  • Στο σχολιασμό της απόφασης, ο Γεν. Διευθυντής της εταιρίας,  θέλοντας προφανώς να καθησυχάσει τους μετόχους της εταιρίας,(των οποίων  επέκειτο η γενική συνέλευση), δήλωσε: "αυτά τα πρόστιμα δε θα έχουν ιδιαίτερες επιπτώσεις στα οικονομικά μας."
  • Ο δικαστής που πληροφορήθηκε τη δήλωση και μη έχοντας καθαρογράψει την απόφαση θεώρησε  ότι μάλλον οι αρχικές ποινές έστειλαν λάθος μήνυμα και εκλαμβάνοντάς το, ως έλλειψη μεταμέλειας, απέσυρε την απόφασή του και καθόρισε μεγαλύτερα ποσά.
Ο επίλογος σε αυτό το κείμενο δίνεται με εξαιρετικό τρόπο από δύο μικρές φράσεις, εύκολα απομνημονευόμενες:

 Την αλήθεια είναι πιο εύκολο να την θυμόμαστε
 Επιμένουμε  στην αλήθεια αφού στο τέλος πάντα η αλήθεια είναι αυτή που επικρατεί.

ΠΗΓΕΣ
Διαχείριση κρίσεων R.Heath
http://gnora.com/el/gnora-news/
http://www.lifo.gr/team/sansimera/56311
http://www.epirusday.gr/news/o-thalis-koutoupis-sto-view-master-dimitris-lampris 
http://www.eaps.gr/wp-content/uploads/2015/09/2015-09-01-ΜΜΕ.pdf

*Ο Νίκος Διαμαντής είναι Αντιστράτηγος ε.α. και ο Γιάννης Σταμούλης Αρχιπύραρχος του Πυροσβεστικού Σώματος

H τέχνη δίπλα στην σκληρή πραγματικότητα




Μια εξαιρετική πρωτοβουλία του Κοσμήτορα της Ανωτέρας Σχολής Καλών Τεχνών, κ. Αγγελή Αντωνόπουλου, πήρε σχήμα, χρώμα και εξελίχθηκε σε δύο εξαιρετικές τοιχογραφίες στις εισόδους των κτιρίων του 1ου Πυροσβεστικού Σταθμού Πειραιώς και της  Διοίκησης Πυροσβεστικών Υπηρεσιών Πειραιώς.
Η πρωτοβουλία του κ. Αντωνόπουλου, έφερε σε επαφή μια ομάδα φοιτητών της ΑΣΚΤ, τους Ιωάννη Α.Τοβα,Νίκο Ξυλακη, Βλαδίμηρο Μητρόπουλο, με μιά σκληρή πλευρά της καθημερινότητας, αυτή της πυροσβεστικής ζωής και παράλληλα  έφερε σε επαφή τους Πυροσβέστες με την τέχνη που μπορεί με εξαιρετικό τρόπο να εμπνευστεί από αυτή, να την αποδώσει και να στείλει μηνύματα ευαισθητοποίησης. 

Η ευθύνη του ιδιοκτήτη-εκμεταλλευτή -εργοδότη επιχειρήσεων-εγκαταστάσεων για την τήρηση των μέτρων πυροπροστασίας

                                   
Στην χώρα μας η Ελληνική Πολιτεία με μια σειρά από νομοθετικές ρυθμίσεις έχει διαμορφώσει ένα θεσμικό πλαίσιο που καλύπτει το σύνολο των εγκαταστάσεων και δραστηριοτήτων από  μέτρα και μέσα πυροπροστασίας.
                                                 Του Γιάννη Σταμούλη
Με αυτόν τον τρόπο γίνεται μια σοβαρή προσπάθεια να προληφθεί  σε μεγάλο βαθμό ο κίνδυνος της πυρκαγιάς  και να μετριαστούν οι καταστροφικές  συνέπειες  της, όταν παρόλα αυτά σημειωθεί.

Από το 1960 προβλέφθηκε και ισχύει μέχρι και σήμερα, για το οιοδήποτε κτίριο και χρήση, ακόμα  και που δεν υπάγεται σε συγκεκριμένο νομοθετικό πλαίσιο πυρασφάλειας, να γίνεται αυτοψία από Αξιωματικό του Π.Σ. και να υποδεικνύονται  προς εφαρμογή μέσα και μέτρα Πυροπροστασίας.(7600/1960 Εγκύκλιος Διαταγή Α.Π.Σ.)

Ειδικότερα για τις εγκαταστάσεις του Δημοσίου, εδώ και χρόνια, πέρα από τις επιμέρους νομοθετικές επιταγές, το τότε (1997) Υπουργείο Εσωτερικών Δημόσιας Διοίκησης και Αποκέντρωσης έδωσε οδηγίες προς όλα τα Υπουργεία για να λάβουν μέτρα πυροπροστασίας στα κτίρια των Υπηρεσιών Φορέων του Δημοσίου Τομέα.

Για την εφαρμογή της νομοθετικής επιταγής της λήψης των μέτρων και μέσων πυροπροστασίας, η Ελληνική Πολιτεία,  θέτει ως κύριο υπεύθυνο τον ιδιοκτήτη-εκμεταλλευτή-εργοδότη της κάθε εγκατάστασης.

Αυτός  υποχρεούται να υποβάλει στην Πυροσβεστική Αρχή για έγκριση τα σχέδια κάτοψης της επιχείρησης- εγκατάστασης, τη μελέτη πυροπροστασίας, τις τεχνικές περιγραφές των μόνιμων συστημάτων (όπου απαιτείται από τη νομοθεσία).

Μετά την έγκριση των παραπάνω, ο ιδιοκτήτης -εκμεταλλευτής της επιχείρησης-εγκατάστασης, έχει την ευθύνη  εγκατάστασης όλων των μέτρων και μέσων πυροπροστασίας που προβλέπονται από την εγκεκριμένη μελέτη πυροπροστασίας και την ισχύουσα κατά περίπτωση νομοθεσία πυροπροστασίας.

Την συγκεκριμένη ενέργεια, ο ιδιοκτήτης -εκμεταλλευτής της επιχείρησης-εγκατάστασης, την αποτυπώνει και σε υπεύθυνη δήλωση, η οποία και αποτελεί  ένα από τα απαραίτητα δικαιολογητικά για τη χορήγηση πιστοποιητικού πυροπροστασίας.

Εν συνεχεία  την ευθύνη για την τοποθέτηση, συντήρηση και καλή λειτουργία όλων των προληπτικών και κατασταλτικών μέτρων και μέσων πυροπροστασίας σε όλες τις επιχειρήσεις , εκμεταλλεύσεις και εργασίες του ιδιωτικού και δημοσίου τομέα έχει ο εργοδότης, που για τις κείμενες διατάξεις πυροπροστασίας είναι ο ιδιοκτήτης- εκμεταλλευτής ή κατά νόμο υπεύθυνος.

Ειδικότερα για το Δημόσιο, τα ν.π.δ.δ. και Ο.Τ.Α. σύμφωνα με το Ν.3850/2010 (άρθρο 3) εργοδότης
νοείται «Υπουργείο, Περιφέρεια, Νομαρχία ή άλλη αυτοτελής ή αποκεντρωμένη Δημόσια Υπηρεσία, Νομικό Πρόσωπο Δημοσίου Δικαίου ή Οργανισμός Τοπικής Αυτοδιοίκησης».


Επίσης ο  ο ιδιοκτήτης -εκμεταλλευτής, εργοδότης ή άλλος κατά νόμο υπεύθυνος  της επιχείρησης-εγκατάστασης έχει την ευθύνη οργάνωσης  εκπαίδευσης και ενημέρωσης της ομάδας πυροπροστασίας (όπου προβλέπεται από τη νομοθεσία) και συγκεκριμένα 
  •  Ορίζει τον Αρχηγό της Ομάδας Πυροπροστασίας. 
  • Μεριμνά για τη βασική εκπαίδευση και ενημέρωση της Ομάδας Πυροπροστασίας από την οικεία Π.Υ., καθώς και για τη διαρκή αναβάθμιση και ενίσχυση του επιπέδου πυροπροστασίας. 
  • Εξετάζει αιτήματα του Αρχηγού της Ομάδας Πυροπροστασίας και επιλύει τυχόν ανακύπτοντα προβλήματα. 
  • Ευθύνεται για την πυροπροστασία της επιχείρησης − εγκατάστασης, και ιδίως, για κάθε παράλειψη, αμέλεια ή αδιαφορία που αφορά στην εγκατάσταση, τοποθέτηση και λήψη των προληπτικών και κατασταλτικών μέτρων και μέσων πυροπροστασίας που προβλέπονται στην ισχύουσα νομοθεσία πυροπροστασίας.

Στις   περιπτώσεις  που από την κείμενη νομοθεσία δεν υπάρχει υποχρέωση στη συγκρότηση Ομάδας Πυροπροστασίας, οι υπεύθυνοι των επιχειρήσεων−εγκαταστάσεων κρίνεται σκόπιμο να προβαίνουν στις απαιτούμενες ενέργειες εκπαίδευσης και ενημέρωσης του προσωπικού που απασχολούν, στα εξής θέματα: α. Πρόληψη πυρκαγιάς και συναφών κινδύνων. β. Τεχνική αντιμετώπισης πυρκαγιών και χρήση των πυροσβεστικών μέσων που διαθέτει η επιχείρηση − εγκα- τάσταση. γ. Έγκαιρη και επαρκής σήμανση συναγερμού. δ. Εκκένωση χώρων σε περίπτωση πυρκαγιάς. 

Επίσης στην ίδια περίπτωση, που από την κείμενη νομοθεσία δεν υπάρχει υποχρέωση στη συγκρότηση Ομάδας Πυροπροστασίας, οι υπεύθυνοι των επιχειρήσεων−εγκαταστάσεων, έχουν υποχρέωση  να τηρούν τις  κατά περίπτωση εφαρμόσιμες απαιτήσεις του Παραρτήματος Α της 14 Πυροσβεστικής Διάταξης, δηλ κυρίως, να διενεργούν τακτικές ασκήσεις  εκκένωσης και προσομοίωσης πυρκαγιάς.

Όταν από την Πυροσβεστική Αρχή  διαπιστωθεί η μη τήρηση των προβλεπόμενων μέτρων και μέσων πυροπροστασίας που περιγράφονται στην εγκεκριμένη μελέτη και την ισχύουσα  νομοθεσία, πέρα από τις διοικητικές διαδικασίες, αυτή κινεί την διαδικασία άσκησης ποινικής δίωξης  σύμφωνα με τις διατάξεις του άρθρου 433 του Ποινικού Κώδικα, κατά του ιδιοκτήτη -εκμεταλλευτή της επιχείρησης. Επίσης  αν έχει υπογραφεί από αυτόν Υπεύθυνη Δήλωση  για την εγκατάσταση όλων των μέτρων και μέσων πυροπροστασίας που προβλέπονται από την εγκεκριμένη μελέτη πυροπροστασίας, διαβιβάζεται αυτή  στην οικεία Εισαγγελία προκειμένου να ελεγχθεί αν υπόκειται σε ποινική δίωξη  σύμφωνα με το άρθρο 22 του Ν.1599/1986 "περί ψευδούς υπεύθυνης δήλωσης".

Οι κίνδυνοι στις πυρκαγιές φωτοβολταϊκών


Το Ινστιτούτο  Έρευνας για την Ασφάλεια των Πυροσβεστών UL (FSRI), στις ΗΠΑ, συνεργαζόμενο με το  Υπουργείο Εσωτερικής Ασφάλειας των Ηνωμένων Πολιτειών , προχώρησε σε μια συστηματική έρευνα για τη συμπεριφορά στη λειτουργία  των φωτοβολταϊκών (PV) συστημάτων και τη συμπεριφορά τους  στις επιχειρήσεις πυρόσβεσης.

                                                                                                                  Του Γιάννη Σταμούλη


Στις ΗΠΑ η χρήση φωτοβολταϊκών συστημάτων αυξάνεται με ρυθμό 30% ετησίως. Αυτή η διεύρυνση της χρήσης τους, σε συνδυασμό με τις παραδοσιακές τακτικές πυρόσβεσης, διαπιστώθηκε ότι αφήνουν τους Πυροσβέστες που καλούνται να επιχειρήσουν σε τέτοιες πυρκαγιές  ευάλωτους σε σοβαρούς κινδύνους.
Και ενώ οι ηλεκτρικοί και πυροσβεστικοί κίνδυνοι που συνδέονται με τα φωτοβολταϊκά συστήματα είναι γνωστοί εδώ και αρκετό καιρό, υπάρχουν περιορισμένες γνώσεις και ανεπαρκή δεδομένα για να τα κατανοήσουν ή να επιτρέψουν στην πυροσβεστική υπηρεσία να αναπτύξει λύσεις και να ανταποκριθεί με ασφάλεια. 
Μέσω αυτής της έρευνας, το ινστιτούτο ανέπτυξε τα εμπειρικά δεδομένα που απαιτούνται για τον ποσοτικό προσδιορισμό των κινδύνων και παρέχει τη βάση για την ανάπτυξη επιχειρησιακών πρακτικών για τη μείωση των τραυματισμών και των  θανάτων  των πυροσβεστών.
Ένα  πειραματικό συγκρότημα  φωτοβολταϊκών συστοιχιών κατασκευάστηκε σε εξωτερικούς χώρους στην πανεπιστημιούπολη του UL Northbrook, IL. 
Αυτό επέτρεψε στο ινστιτούτο  να αναπτύξει  τη γνώση του κινδύνου από την εφαρμογή νερού σε φωτοβολταϊκές εγκαταστάσεις και  να κατανοηθούν οι  αποτελεσματικές  πρακτικές απενεργοποίησης της ενέργειας.


Επιπλέον, διεξήχθησαν πειράματα σχετικά με τη λειτουργία των φωτοβολταϊκών συστοιχιών στο Κέντρο Εκπαίδευσης Υπηρεσιών Έκτακτης Ανάγκης του Delaware County.
Αυτά τα πειράματα πυρκαγιάς σχεδιάστηκαν έτσι ώστε να αντιπροσωπεύουν ένα πραγματικό  συμβάν  πυρκαγιάς.. 
Επίσης  οι φωτοβολταϊκές μονάδες, μετά την κατάσβεση εξετάστηκαν για να προσδιοριστεί η ικανότητά τους να παράγουν ενέργεια, όπως και ανιχνεύτηκαν οι  δυνητικοί κίνδυνοι για την ασφάλεια των πυροσβεστών, ιδιαίτερα κατά τις εργασίες γενικής επισκευής.

Τα ευρήματα που συγκεντρώθηκαν κατά τη διάρκεια αυτών των πειραμάτων παρέχουν επαρκείς γνώσεις για τους Πυροσβέστες, τόσο για τις επιχειρήσεις πυρόσβεσης όσο και για την εκπαίδευση σε τέτοια συμβάντα.

Διαβάστε το e-book  της  έρευνας 

Το Ινστιτούτο UL FSRΙ προωθεί την πυροσβεστική έρευνα και αναπτύσσει τεχνολογία αιχμής και πρακτικής εκπαίδευσης πυροσβεστικών υπηρεσιών με στόχο να βοηθήσει τους πυροσβέστες να παραμείνουν ασφαλείς.

Οι φονικές πυρκαγιές οικιών στην Ευρώπη

Του Αρχιπυράρχου Γιάννη Σταμούλη

Μια ιδιαίτερα σημαντική μελέτη παρουσιάστηκε από τον καθηγητή της Ολλανδικής Πυροσβεστικής Ακαδημίας René Hagen, στο τελευταίο συνέδριο των Ενώσεων Αξιωματικών της Πυροσβεστικής της Ευρώπης, που έγινε τον Νοέμβριο στην Εσθονία.
Η  μελέτη εκπονήθηκε από την  Ευρωπαϊκή Συμμαχία για την Πυρασφάλεια (EuroFSA) και την Ολλανδική Πυροσβεστική Υπηρεσία  και Πυροσβεστική Ακαδημία.
Σε αυτή εκτιμήθηκαν τα χαρακτηριστικά κινδύνου από τις διαθέσιμες πληροφορίες των "φονικών αστικών πυρκαγιών" σε εννέα ευρωπαϊκές χώρες,Νορβηγία, Σουηδία, Δανία, Φινλανδία, Βέλγιο, Εσθονία, Πολωνία, Ηνωμένο Βασίλειο και Κάτω Χώρες.
Στόχος της μελέτης  να διερευνηθούν όλοι οι  πιθανοί  παράγοντες κινδύνου που σχετίζονται με τις  θανατηφόρες πυρκαγιές, βάση των στοιχείων που διαθέτει η κάθε συμμετέχουσα χώρα, ώστε να γίνει μια πρώτη προσπάθεια να φτιαχτεί ένα προφίλ κινδύνου  σε ευρωπαϊκό επίπεδο.

ΤΑ ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΑ ΤΗΣ ΜΕΛΕΤΗΣ

1.  Μια καθυστερημένη αναγγελία  της πυρκαγιάς είναι ένας σοβαρός παράγοντας κινδύνου, για την ζωή των ατόμων που βρίσκονται στο σημείο έναρξης της πυρκαγιάς. Η πιθανότητα εύρεσης ζωντανού ατόμου μειώνεται σημαντικά μετά από 30 λεπτά και περισσότερο, μετά την έναρξη της πυρκαγιάς. Οι πυρκαγιές που συμβαίνουν τη νύχτα και νωρίς το πρωί, είναι  πλέον επικίνδυνες για απώλεια ζωής των ευρισκομένων στο συμβάν.
2.  Το ένα τέταρτο των θανατηφόρων πυρκαγιών, των τελευταίων 10 ετών οφείλεται στο κάπνισμα, στο οποίο, ως αιτία  οφείλεται μόνο το 5% του συνόλου των πυρκαγιών.  Το μαγείρεμα και η απροσεξία με  γυμνές φλόγες είναι επίσης σημαντικοί παράγοντες κινδύνου, πράγμα που σημαίνει ότι οι περισσότερες θανατηφόρες πυρκαγιές προκαλούνται από την ανθρώπινη συμπεριφορά. 
3.  Τα περισσότερα επίσης θύματα, κοιμόντουσαν στο δωμάτιο που ξεκίνησε η πυρκαγιά.
4. Τα  μονοπρόσωπα νοικοκυριά παρουσιάζουν  μεγαλύτερο κίνδυνο και χαρακτηριστικό είναι ότι ενώ μόνο τα δύο πέμπτα των νοικοκυριών είναι μονοπρόσωπα νοικοκυριά, αποτελούν το ήμισυ σχεδόν των μοιραίων οικιακών πυρκαγιών.
5. Στις θανατηφόρες πυρκαγιές, τα θύματα είναι περισσότεροι  άνδρες, ενώ μόνο στην ηλικιακή κατηγορία των 65 ετών και άνω, οι γυναίκες κινδυνεύουν περισσότερο.
6. Τα  άτομα με περιορισμένη ικανότητα κίνησης, που δεν έχουν βοήθεια, παρουσιάζουν μεγαλύτερο κίνδυνο, ειδικά όταν βρεθούν στο σημείο έναρξης της πυρκαγιάς.

ΓΕΝΙΚΕΣ ΠΑΡΑΤΗΡΗΣΕΙΣ

1.Γενικά παρατηρείται  ως κύριο χαρακτηριστικό, ότι συνήθως υπάρχει μόνο ένας θάνατος σε  κάθε θανατηφόρα πυρκαγιά κατοικιών και ότι δεν υπάρχουν περισσότεροι τραυματίες.
2. Ο  αριθμός των θανάτων ανά κάτοικο ανά έτος διαφέρει μεταξύ των επιλεγμένων χωρών.
Ο παρακάτω πίνακας δείχνει τον αριθμό των θανάτων ανά 100.000 κατοίκους, πάντα σε σχέση 
με τον αριθμό των θανάτων με τον συνολικό αριθμό πυρκαγιών κατοικιών, δείχνοντας το ποσοστό των πυρκαγιών που ήταν θανατηφόρες. Να σημειωθεί ότι ο πληθυσμός των 9 αυτών χωρών αντιπροσωπεύουν  το ένα  πέμπτο του πληθυσμού της Ευρώπης.

3. Γενικά, σε όλες τις χώρες, στις συγκεκριμένες πυρκαγιές πεθαίνουν  περισσότεροι άνδρες από  γυναίκες. . Στις Κάτω Χώρες και  το Ηνωμένο Βασίλειο, οι άνδρες ηλικίας 40-60 ετών  ή ηλικίας κάτω των 65 ετών φαίνεται να διατρέχουν μεγαλύτερο κίνδυνο να πεθάνουν σε πυρκαγιές οικιών.
 Σε γενικές γραμμές, σε σύγκριση με τη μέση κατανομή ηλικίας στις επιλεγμένες χώρες, οι ηλικιωμένοι έχουν μεγαλύτερο κίνδυνο να πεθάνουν από ό, τι οι άνθρωποι άλλων  ηλικιακών  ομάδων.

4. Σε τρεις από τις εννέα χώρες το κάπνισμα αναγνωρίστηκε ως παράγοντας κινδύνου. Ωστόσο, ορισμένες χώρες δεν το περιλαμβάνουν αυτό ως ανθρώπινο παράγοντα, καθώς το κάπνισμα 
προσεγγίζεται ως η αιτία της φωτιάς. Και αυτό  γιατί  υπάρχει  διαφορά μεταξύ του κινδύνου θανάτου σε μια αστική πυρκαϊά, στον καπνιστή  και του κινδύνου θανάτου από την πυρκαγιά που προκαλείται από το κάπνισμα. Πολλές φορές  αυτά συγχέονται με δεδομένο  ότι οι πυρκαγιές που προκαλούνται από το κάπνισμα πιθανότατα προκαλούνται από έναν κάτοικο που
ήταν καπνιστής. 
Σε δύο μόνο χώρες διαπιστώθηκε  ότι τα ναρκωτικά ή η κατάχρηση ουσιών, αναγνωρίστηκαν  ως παράγοντες κινδύνου για το θάνατο σε μια πυρκαγιά οικιών .


Σε τέσσερις από τις εννέα χώρες, η  επήρεια αλκοόλ θεωρείται παράγοντας κινδύνου.
Στο παραπάνω  σχήμα (Εικόνα 44), η κατανάλωση αλκοόλ σχετίζεται με τον αριθμό των θανατηφόρων πυρκαγιών οικιών.

Γενικά, η μελέτη δείχνει ότι υπάρχουν περισσότερες θανάσιμες  πυρκαγιές οικιών  στο
το τέλος της εβδομάδας και τα Σαββατοκύριακα, όπως δείχνει και ο παρακάτω πίνακας.


Σε όλες σχεδόν τις χώρες, ο μέγιστος  αριθμού των θανατηφόρων πυρκαγιών σημειώνονται κατά τη διάρκεια των χειμερινών μηνών.
Σε όλες τις χώρες διαπιστώνεται  ότι το κάπνισμα σχετίζεται με θανάτους από πυρκαγιές οικιών.
Το μαγείρεμα αναγνωρίζεται ως κοινή αιτία πυρκαγιάς σε όλες τις χώρες, αλλά σπάνια προκαλεί θανατηφόρα πυρκαγιά οικείας. Στις Κάτω Χώρες, το  μαγείρεμα είναι υπεύθυνο για το 15% περίπου των θανατηφόρων και το 13% για όλες τις οικιακές φωτιές. Στο Ηνωμένο Βασίλειο, προκαλούνται ακόμα λιγότερες θανάσιμες οικιακές πυρκαγιές (0,2%), ενώ περίπου το ήμισυ των οικιακών πυρκαγιών προκλήθηκαν από το 2011 έως το 2012 με το μαγείρεμα.
Στην Εσθονία και τις Κάτω Χώρες, ένα σημαντικό ποσοστό θανατηφόρων πυρκαγιών κατοικιών προκαλείται από χρήση γυμνών φλογών ή από ηλεκτρικά αίτια.

Οι πιο θανατηφόρες πυρκαγιές ξεκινούν στο σαλόνι ή στο υπνοδωμάτιο. Σημείο έναρξης εντοπίζεται το κρεββάτι ή άλλα έπιπλα ή ρούχα.
Στη Δανία και στη Σουηδία, το κρεβάτι αναγνωρίζεται ως παράγοντας κινδύνου, που σχετίζεται με μη θανατηφόρες πυρκαγιές. Ειδικά στη  Σουηδία υπάρχει το συμπέρασμα ότι οι πυρκαγιές που ξεκίνησαν σε κρεβάτια / καναπέδες / πολυθρόνες ή ρούχα, ήταν πιο πιθανό να προκαλέσουν θανάτους σε σύγκριση με τις πυρκαγιές που ξεκινούν  από άλλα αντικείμενα. Στις περισσότερες περιπτώσεις  το αντικείμενο έναρξης της φωτιάς είναι άγνωστο.
 Οι άνθρωποι που ζουν σε  διαμερίσματα φαίνεται να έχουν ιδιαίτερα υψηλότερο κίνδυνο να πεθάνουν σε μια φωτιά από ότι οι άνθρωποι που ζουν σε  άλλους  τύπους κατοικιών.

Η πρώτη ανατομία της τραγικής καταστροφής στην Ανατολική Αττική

Η φονική πυρκαγιά της 23ης Ιουλίου του 2018 στην Ανατολική Αττική, αποτελεί μια από τις τραγωδίες της ελληνικής ιστορίας των σύγχρονων καταστροφών. Πέρα από την αναζήτηση των αιτιών, υπευθύνων, αλλά και των πραγματικών περιστατικών για την πυρκαγιά, έχει ιδιαίτερη σημασία να μελετήσουμε τις απόψεις ειδικών και επιστημόνων που αποτυπώνουν από το δική τους γνωστική οπτική την τραγική καταστροφή που σκόρπισε τον θάνατο και την οδύνη. Η άποψή τους πέρα από την πρώτη ανάλυση της καταστροφής, έχει ιδιαίτερη σημασία για την προετοιμασία της επόμενης μέρας, για την ανάλυση των νέων σφοδρών κινδύνων που συνθέτουν την νέα τρωτότητα στις περιοχές μίξης δασικών και αστικών συμπλεγμάτων. Στο μικρό αυτό αφιέρωμα παρουσιάζονται μερικές τέτοιες απόψεις που διατυπώθηκαν αυτές τις τραγικές μέρες, που όμως η νηφαλιότητα και η σοβαρότητά τους δεν επέτρεψαν να γίνουν ευρέως γνωστές.Με απόλυτο σεβασμό στις ψυχές των συνανθρώπων μας που έχασαν τη ζωή τους στην φονική πυρκαγιά, με γνώμονα την κατανόηση παρόμοιων απειλών και με τη υποχρέωση κοινωνίας και πολιτείας να προετοιμαστεί με τον καλύτερο τρόπο για την αντιμετώπιση τους στο μέλλον η ΕΑΠΣ θα προσπαθεί με τις μικρές της δυνάμεις να συνεισφέρει στην σοβαρή ενημέρωση και κυρίως την ενεργοποίηση όλων των δυνάμεων για τον «εθνικό συγκλονισμό» για «πολιτική προστασία» στην πατρίδα μας.
Το e-book ελεύθερο για ανάγνωση και κατέβασμα, βρίσκεται αναρτημένο  στην ιστοσελίδα της ΕΑΠΣ στην διεύθυνση  

Περί οργανωμένης προληπτικής απομάκρυνσης, διάσωσης, διαφυγής…



H ανείπωτη τραγωδία της πρόσφατης φονικής πυρκαγιάς στην πρόσφατη πυρκαγιά στην Ανατολική Αττική, ανέδειξε σε ζήτημα αιχμής, το θεσμικό πλαίσιο των δράσεων της Πολιτικής Προστασίας αναφορικά με τις δασικές πυρκαγιές.
Για πρώτη φορά ίσως σε πανελλήνιο επίπεδο, διαβάστηκε η εγκύκλιος με τον  τίτλο «Σχέδιο Δράσεων Πολιτικής Προστασίας για την αντιμετώπιση κινδύνων λόγω δασικών πυρκαγιών» (της Γενικής Γραμματείας Πολικής Προστασίας (ΑΔΑ:ΩΞΧΦ465ΧΘ7-ΣΚΗ), η οποία βεβαίως εκδίδεται παρομοίως κάθε χρόνο, προβλέποντας τις υποχρεώσεις ενός εκάστου.
Σαφώς και στην εξέλιξη μιας τόσο σοβαρής κρίσης, δεν αναμένεις σε επικοινωνιακό επίπεδο την «επιστημονική» αποτύπωση της πραγματικότητας.Αλλωστε κάτι τέτοιο δεν γεννά πηχυαίο τίτλο.
Είναι χρήσιμη όμως έστω και τώρα η πραγματική αποτύπωση της μερικών κρίσιμων εννοιών σε μερικά  βασικά σημεία και την διατύπωση μερικών  κρίσιμων  συμπερασμάτων, όχι τόσο γιαυτά που έγιναν, αλλά κυρίως για τις κρίσεις που  πιθανόν θα έρθουν αν και συλλογικά το απευχόμαστε.
Είναι ξεκάθαρο, τόσο από την εγκύκλιο όσο και από τις αρμοδιότητες του Π.Σ. (Ν.4249/2014), ότι ο έλεγχος και η κατάσβεση των δασικών πυρκαγιών είναι αρμοδιότητα του Πυροσβεστικού Σώματος που ενεργεί σύμφωνα με τα προβλεπόμενα στον επιχειρησιακό  σχεδιασμό του.
Σε αυτό το εξαιρετικά δύσκολο έργο του Πυροσβεστικού Σώματος, η εγκύκλιος (παρ.2.3) επιτάσσει να δύναται να υποστηρίζεται και από άλλους φορείς Πολιτικής Προστασίαςδιάθεση υδροφόρων οχημάτων, μηχανημάτων κ.λ.π. τόσο από τους ΟΤΑ, όσο  και από τους υπόλοιπους φορείς πολιτικής προστασίας, λήψη μέτρων τροχαίας κίνησης από την  ΕΛ.ΑΣ.,προληπτική διακοπή ηλεκτροδότησης για την ασφάλεια του προσωπικού που επιχειρεί στην πυρόσβεση,από τον ΔΕΔΗΕ, διευκόλυνση από Λιμενικό Σώμα-ΕΛΑΚΤ για τη μεταφορά επιχειρησιακών δυνάμεων, διάθεση προσωπικού  και μέσων από το  ΓΕΕΘΑ,αποστολή ασθενοφόρων από το ΕΚΑΒ.

Η αντιμετώπιση έκτακτων αναγκών και η άμεση διαχείριση των συνεπειών, λόγω δασικών πυρκαγιών από όλους τους  εμπλεκόμενους φορείς εκτείνεται σε μια σειρά από  δράσεις,(παρ.2.4 της εγκυκλίου) στην οποία περιλαμβάνεται και η " υλοποίηση του μέτρου της οργανωμένης προληπτικής απομάκρυνσης ως μέτρου προληπτικής προστασίας των πολιτών, το οποίο δρομολογείται εγκαίρως (ενώ η καταστροφή βρίσκεται σε εξέλιξη)  υπό ορισμένες προϋποθέσεις  και περιορισμούς, η εκτίμηση των οποίων γίνεται μόνο σε τοπικό επίπεδο."
Για τη συγκεκριμένη δράση επισημαίνεται (υπ/ση12) ότι  «Η ειδοποιός διαφορά μεταξύ οργανωμένης απομάκρυνσης πολιτών και επιχειρήσεων απεγκλωβισμού και διάσωσης βασίζεται στο γεγονός ότι στη μεν πρώτη περίπτωση οι πολίτες βρίσκονται σε κίνδυνο εξ αιτίας της παραμονής τους πλησίον της περιοχής που εξελίσσεται μια δασική πυρκαγιά, ή σε κάποια απόσταση από την πορεία εξέλιξής της, ενώ στη δεύτερη περίπτωση οι πολίτες βρίσκονται σε επαφή, ή εντός του φλεγόμενου χώρου και η προσωπική τους ασφάλεια διατρέχει άμεσο και διαρκή κίνδυνο που απαιτεί την παροχή βοήθειας, το ταχύτερο δυνατόν, ώστε να μην υπάρξουν απώλειες».

Η Γενική Γραμματεία Πολιτικής Προστασίας  με ειδική  εγκύκλιο (2934/06-05-2015) προβλέπει  κατευθυντήριες οδηγίες  για την οργανωμένη προληπτική απομάκρυνση πολιτών ειδικά για λόγους προστασίας από εξελισσόμενη ή επικείμενη καταστροφή εξαιτίας δασικών πυρκαγιών.
Για το  πλαίσιο εφαρμογής της επισημαίνεται και στην εγκύκλιο (παρ.5.13) ότι η οργανωμένη προληπτική απομάκρυνση πολιτών εξετάζεται ως μέτρο προληπτικής προστασίας τους, που πρέπει να δρομολογείται εγκαίρως και κάτω υπό ορισμένες προϋποθέσεις. Επίσης καθορίζεται ότι η δράση αυτή   της  οργανωμένης  προληπτικής  απομάκρυνσης   έχει  χαρακτήρα  μη  υποχρεωτικό.

Η δράση αυτή  πραγματοποιείται μόνο όταν εξασφαλίζεται εγκαίρως η καλή οργάνωση για την ασφαλή υλοποίησή της. Σε αντίθετη περίπτωση, η δράση αυτή εύκολα μπορεί να προκαλέσει μεγαλύτερες συνέπειες - απώλειες και να μετατραπεί σε επιχείρηση διάσωσης, την ευθύνη της οποίας στο χερσαίο χώρο, έχει το Πυροσβεστικό Σώμα.

Σύμφωνα με την εγκύκλιο (παρ.5.13.1) υπεύθυνος για την εισήγηση  της οργανωμένης προληπτικής απομάκρυνσης των πολιτών στις περιπτώσεις δασικών πυρκαγιών είναι ο εκάστοτε επικεφαλής Αξιωματικός του Πυροσβεστικού Σώματος,  ενώ υπεύθυνος για την απόφαση της υλοποίησης της είναι ο Δήμαρχος, ο οποίος εκτιμά  μια σειρά από  παραμέτρους  πλαισιωμένος από τους επικεφαλείς των φορέων που εμπλέκονται.
Συμπεράσματα:
  1. Επιχειρησιακός υπεύθυνος μετά την εκδήλωση δασικής πυρκαγιάς είναι το Πυροσβεστικό Σώμα. Όλοι οι υπόλοιποι φορείς υποστηρίζουν και κατευθύνονται από αυτό. Οι  αυτόκλητες μετατροπές σε πυροσβέστες υπευθύνων που έχουν άλλο ρόλο προφανώς έχουν άλλες σκοπιμότητες και ουδεμία  ουσιαστική βοήθεια παρέχουν.  
  2. Η πυρκαγιά και μάλιστα η μεγα-πυρκαγιά τις περισσότερες φορές δεν συλλαμβάνεται, ξεφεύγει υπερπηδώντας τα συνήθη πυροσβεστικά μέσα και τις προσπάθειες των Πυροσβεστών. Μετατρέπεται σε ελάχιστο χρόνο σε  άμεση απειλή, μετατρέποντας την επιχείρηση πυρόσβεσης σε μεικτή επιχείρηση πυρόσβεσης-διάσωσης, δημιουργώντας στους πολίτες αυτόματα το αίσθημα της επιβίωσης – διαφυγής, που οδηγεί στην άτακτη εκκένωση.
  3. Το μέτρο της οργανωμένης προληπτικής απομάκρυνσης,   είναι εξαιρετικά περίπλοκο τόσο για να το εισηγηθεί κάποιος, όσο και για να το αποφασίσει, αν πραγματικά το ζητούμενο είναι η ουσιαστική του χρήση και όχι η «εκ των υστέρων νομική θωράκιση των υπευθύνων και συναρμοδίων». Η φωτιά ως τρομακτικά δυναμικό και μεταβαλλόμενο φαινόμενο είναι πολυπαραγοντική και τις περισσότερες φορές ασύμμετρα εξελισσόμενη.
Η υλοποίηση της οργανωμένης απομάκρυνσης ανάλογα με τον πληθυσμό της απειλούμενης οικιστικής ζώνης απαιτεί ένα ικανό χρόνο  για να υλοποιηθεί οργανωμένα και να προσφέρει  το ζητούμενο, την ασφάλεια.
Εκεί πλέον η μάχη των Πυροσβεστών και των υπολοίπων φορέων περνάει σε άλλη διάσταση που ξεπερνά τα εγχειρίδια  πυροσβεστικής τέχνης.
Τη στιγμή που εκείνο το τραγικό απόγευμα η πύρινη λαίλαπα περνούσε τη Λεωφόρο Μαραθώνος, ξεκινούσε μια  επιχειρησιακή απαίτηση που ξεπερνά τις δυνάμεις του μηχανισμού. Ένα τεράστιο πεδίο που απαιτούσε πυρόσβεση- διάσωση.
Η εισήγηση ή όχι του μέτρου της προληπτικής απομάκρυνσης και η λήψη ή μη, της απόφασης για την υλοποίησή της, υπό το βάρος της τραγικής κατάληξης πρέπει να αποτελέσει κορυφαίο σταθμό μελέτης και επεξεργασίας για τα δεδομένα της πολιτικής προστασίας στη χώρα μας σε όλα τα επίπεδα. Η πραγματικότητα εδώ ξεπερνά τον σχεδιασμό.
Ο λιθοβολισμός των  μαχόμενων Πυροσβεστών μπορεί να έχει την «καθαρτική του διάσταση» αλλά δεν θα συνεισφέρει τίποτα παραπάνω στην κατανόηση των παραμέτρων της τραγωδίας και κυρίως στην απάλειψη των τρωτοτήτων του περιβάλλοντός μας για την θωράκιση από τις επόμενες απειλές.
Σε κάθε περίπτωση, η κρισιμότητα των στιγμών και η μνήμη των θυμάτων, επιβάλλουν ψύχραιμη και νηφάλια αποτίμηση, γιατί όσο άδικη είναι η ατιμωρησία των υπευθύνων, άλλο τόσο άδικο είναι να πληρώσουν το τίμημα εκείνοι που δεν ευθύνονται μόνο και μόνο για την ικανοποίηση του κοινού περί δικαίου αίσθημα της κοινής γνώμης.

Το κείμενο δημοσιεύτηκε στην ΚΥΡΙΑΚΑΤΙΚΗ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ ΤΗΣ 19-8-2018

θα κλαίμε πάλι πάνω σε σορούς αν συνεχίσουμε έτσι

Σε δηλώσεις του στον ΘΕΜΑ 104.6, που δημοσιεύονται στο Liberal.gr ο Πρόεδρος της ΕΑΠΣ Γιάννης Σταμούλης μεταξύ των άλλων επεσήμανε:
"την ανάγκη να αλλάξουν οι δομές του κράτους, έκρουσε το κώδωνα του κινδύνου για το ενδεχόμενο νέων καταστροφών και τόνισε πως αν δεν συγκλονιζόμαστε θα έχουμε κι άλλες.
Ειδικότερα, όπως είπε ο κ. Σταμούλης, στο Μάτι«είχε νομιμοποιηθεί αυτή η κακή πραγματικότητα. Μέχρι το τέλος του καλοκαιριού αυτός ο κίνδυνος υπάρχει και σε πολλές άλλες περιοχές, αυτή είναι η αλήθεια. Τα συμφέροντα του καθενός που έχει χτίσει σε τέτοιες περιοχές τα έχουμε αναλογιστεί; Πρέπει να ξαναδούμε το μοντέλο Πολιτικής Προστασίας. Δεν θα το χάσουμε το παιχνίδι μόνο από μια νέα φωτιά, θα το χάσουμε από έναν σεισμό... από κάτι άλλο. Τέλος Ιούλη, και εκεί που σβήναμε φωτιές, κληθήκαμε να μαζεύουμε νερά από τις πλημμύρες. Θα κλαίμε πάλι πάνω σε σορούς, αν συνεχίσουμε έτσι και δεν αλλάξουμε τις δομές μας».
Μάλιστα, όπως υπογράμμισε ο ίδιος: «Εάν μετά από τέτοιες καταστροφές δεν συγκλονιζόμαστε και δε συντονιζόμαστε για να αλλάξουμε τις δομές θα έχουμε και άλλες. Αυτό πρέπει να κρατήσουμε αυτή την ώρα".