Για την μουσουλμανική μειονότητα της Δυτικής Θράκης- Η υποδειγματική στάση της δημοκρατικής και ουμανιστικής πατρίδας μας, σε αντιδιαστολή με τον τούρκικο αναθεωρητισμό..

πηγή φωτογραφίας:tovima.gr

Του Αντιστρατήγου Π.Σ. ε.α. Γιάννη Σταμούλη

Με πρόσφατη την επανεκλογή του Προέδρου της εξ ανατολών γείτονας, είναι ιδιαίτερο σημαντικό στην πατρίδα μας, όλες οι πολιτικές δυνάμεις να είναι ιδιαίτερα προσεκτικές, αλλά το κυριότερο, στοιχισμένες στην διεθνή νομιμότητα, ειδικά για τα ζητήματα που είναι στοχευμένα στην αναθεωρητική πολιτική της γείτονας.

Και επειδή τις τελευταίες μέρες αναπτύσσεται συζήτηση για την Θράκη μας, καλό είναι να είμεθα και προσεκτικοί και κυρίως ενημερωμένοι.

Τα περί μειονοτήτων σε Ελλάδα και Τουρκία ρυθμίστηκαν γενικά με τις διατάξεις της Συνθήκης της Λωζάνης.

Στα πλαίσια της συνθήκης υπογράφηκε «η Σύμβαση περί ανταλλαγής των Ελληνικών και Τουρκικών πληθυσμών μεταξύ της Ελληνικής Κυβέρνησης και της Μεγάλης Εθνοσυνέλευσης της Τουρκίας, την 30ή Ιανουαρίου 1923.

Σύμφωνα με αυτή δεν περιλαμβάνονταν στην ανταλλαγή των πληθυσμών, άρα θα παραμέναν στις εστίες τους:

α) οι Έλληνες κάτοικοι της Κωνσταντινουπόλεως, οι οποίοι ήταν εγκατεστημένοι εκεί προ της 30ής Οκτωβρίου 1918.

β) οι Μουσουλμάνοι κάτοικοι της Δυτικής Θράκης, οι οποίοι ήταν εγκατεστημένοι εκεί προ της 30ής Οκτωβρίου 1918.

Με τα παραπάνω προκύπτει ξεκάθαρα ότι από τα παραπάνω συμφωνηθέντα, ότι οι μεν Μουσουλμάνοι της Δυτικής Θράκης συνιστούν αμιγώς μια «Θρησκευτική Μειονότητα» με ξεκάθαρα ελληνική ιθαγένειά και με όλα τα δικαιώματα του Έλληνα Πολίτη σύμφωνα με το Σύνταγμά μας, το Ευρωπαϊκό Δίκαιο και το Διεθνές Δίκαιο.

Το μεταναστευτικό με την σκληρή αλήθεια των αριθμών

Πριν περίπου μια δεκαετία φοιτώντας στην Σχολή Εθνικής Ασφαλείας, στα πλαίσια σχετικής εργασίας, με δύο εξαιρετικούς συναδέλφους της ΕΛΑΣ, μελετούσαμε τα ζητήματα εγκληματικότητας και κοινωνικών  εκρήξεων των μεταναστών στην Ευρώπη, εντοπίζοντας σε μια πρώιμη φάση, για τα δεδομένα της εποχής, μια ιδιαίτερη απειλή για την ασφάλεια   της γηραιάς Ηπείρου.

Την εποχή εκείνη, το προς μελέτη, ήταν ή ομαλή  ένταξη μεταναστών στην ευρωπαϊκή οικογένεια και η οπτική του ζητήματος από την άποψη τη ασφάλειας.

Σήμερα, δέκα χρόνια μετά, οι όποιες  ενδελεχείς  και σε βάθος μελέτες  για την ενσωμάτωση των μεταναστών στην κοινότητα ξεπεράστηκαν βιαίως από την νέα μορφή του μεταναστευτικού τόσο σε χαρακτηριστικά όσο και σε αριθμούς.