Των ε.α. Αντιστρατήγων Ιωάννη Σταμούλη και Νικολάου Διαμαντή
Ακριβώς 40 χρόνια πριν, το 1984, η τότε κυβέρνηση, σχεδιάζει ένα από τα δεκάδες
νομοθετήματα αναδιοργάνωσης των Σωμάτων Ασφαλείας.
Συγκεκριμένα στο Υπουργείο Δημόσιας Τάξης ιδρύονται 4 Κλάδοι, ο τρίτος, ο οποίος ονομάζεται Κλάδος Πολιτικής Άμυνας, όπου και περιλαμβάνονται οι υπηρεσίες του Πυροσβεστικού Σώματος και της Αγροφυλακής
Σε κάθε Νομό, στην χώρα ιδρύεται μια Αστυνομική Διεύθυνση, στην οποία ανήκει και η τοπική Πυροσβεστική Υπηρεσία (υπηρεσίες Πολιτικής Άμυνας).
Όλες πλέον οι υπηρεσίες (αστυνομικές, χωροφυλακής, πυροσβεστικής, αγροφυλακής) φέρουν το τίτλο της Ελληνικής Αστυνομίας.
Τις μεταθέσεις του πυροσβεστικού προσωπικού προβλέπεται να τις πραγματοποιεί στα νομαρχιακά όρια, η νεοσύστατη «νομαρχιακή αστυνομική επιτροπή», αποτελούμενη από τον Νομάρχη, τον Πρόεδρο του Νομαρχιακού Συμβουλίου και τον Αστυνομικό Διευθυντή.
Η ίδια επιτροπή προβλέπεται να έχει και την ευθύνη για τα μέτρα που θα λαμβάνονται σε περιπτώσεις κινδύνων, θεομηνιών, πυρκαγιών κ.λ.π.
Αναφορικά με την προέλευση των Αξιωματικών του Π.Σ. προβλέπεται ότι εισαγωγικός βαθμός είναι του Υποπυραγού και αυτοί προέρχονται από Αρχιπυροβέστες, μετά από προηγούμενη απόφαση από την αντίστοιχη Σχολή, στην οποία εισάγονται κατόπιν εξετάσεων.
Το επόμενο πρωινό της 27ης, οι τότε Δόκιμοι Αξιωματικοί της Πυροσβεστικής
Σχολής, σε μια εποχή που δεν υπήρχε συνδικαλισμός στο χώρο, διαβάζοντας το
νομοσχέδιο, συνεγείρονται και με τον πλέον ειρηνικό τρόπο, αυθόρμητα
διατυπώνουν την συλλογική τους θέση για Πυροσβεστικό Σώμα, αυτοδύναμο,
αυτοδιοικούμενο, αυτοτελές χωρίς υποβάθμιση της Πυροσβεστικής Σχολής.
Η διαμαρτυρία τους, δημιουργεί αίσθηση, καλύπτεται από
τον Τύπο της εποχής και η πολιτική ηγεσία δέχεται σχετική επιτροπή, όπου ο
Υπουργός Δημόσιας Τάξης, δεσμεύεται ότι δεν θα υλοποιήσει καμία από τις
ρυθμίσεις που είδαν το φως της δημοσιότητας.
Η πρώτη πρώιμη «συνδικαλιστική» αυτή κίνηση των
Δόκιμων Αξιωματικών εκείνη τη μέρα, απέδωσε τα μέγιστα, αφού ανέκοψε τη
διαλυτική πολιτική πρόθεση και διασφάλισε το Πυροσβεστικό Σώμα που γνωρίζουμε
σήμερα.
Δυστυχώς ο τότε «πολιτικός και υπηρεσιακός πολιτισμός»
της εποχής, λειτούργησε με τον δικό του «μετεμφυλιακό τρόπο».
Για τα γεγονότα ασκήθηκαν διώξεις εναντίον των
μετεχόντων που οδήγησαν στην απόταξη από το Π.Σ. τεσσάρων Δοκίμων, την αποπομπή
από τη Σχολή πέντε Δοκίμων, την επιβολή προστίμων σε 18 Δοκίμους και την
επιβολή προστίμων και τη μετακίνηση από την Πυροσβεστική Σχολή τεσσάρων
Αξιωματικών.Οι συνάδελφοι προσέφυγαν στο Συμβούλιο της Επικρατείας, το οποίο και με απόφαση του, ακύρωσε τις αποφάσεις των πειθαρχικών συμβοuλίων που τους καταδίκασαν, κρίνοντας τις ως αντισυνταγματικές. Παράλληλα η νέα πολιτική ηγεσία (Α.Τσούρας), έκανε αποδεκτές τις δικαστικές αποφάσεις και με πολιτική απόφαση άνοιξε το δρόμο για τη δικαίωση των συναδέλφων. Τόσο οι αποταχθέντες από το Σώμα, όσο και οι αποπεμφθέντες από την Πυροσβεστική Σχολή επέστρεψαν στο Σώμα και στο Τμήμα Ανθυποπυραγών. Σπουδαστές όλοι του 4ου έτους, εντάχθηκαν στο αντίστοιχο έτος του 1986 και αποφοίτησαν το καλοκαίρι του ίδιου χρόνου, ενώ αργότερα, σύμφωνα με την ατομική τους επίδοση, εντάχθηκαν στην σειρά του 1984 όπου και ανήκαν αποκαθιστάμενοι ιεραρχικά. Στην αίθουσα τελετών της Πυροσβεστικής Ακαδημίας, στις ομαδικές φωτογραφίες των αποφοιτήσαντων τάξεων Ανθυποπυραγών η δική τους ξεχωρίζει, αφού στην Τάξη του 1984 έχουν προστεθεί τιμητικά, για να υπάρχει και η ιστορική αποκατάσταση.
Ο σπόρος που ερρίφθη το 1984 στο κτίριο της Πυροσβεστικής Σχολής, θα φυτρώσει μια δεκαετία σχεδόν αργότερα, το 1995, όπου μια άλλη πρωτοβουλία Αξιωματικών, προερχόμενοι από τους Δόκιμους των γεγονότων του 1984 και Δοκίμων Ανθυποπυραγών, στο ίδιο κτίριο, θα δημιουργήσει τον πυρήνα που θα ιδρύσει την ‘Ένωση Αξιωματικών Πυροσβεστικού Σώματος, τη συνδικαλιστική έκφραση των Αξιωματικών του Π.Σ. που μέχρι σήμερα δίνει τον αγώνα της.
Το 2004, οι συγγράφοντες το παρών, ρίχνουν την ιδέα να σωθεί από τη λήθη η ιστορική αυτή σελίδα, με την συγγραφή ενός αφιερώματος. Λόγω του γεγονότος ότι πρωταγωνιστές και συντελεστές των γεγονότων ήταν ακόμα, κάποιοι τουλάχιστον, ενεργοί στον υπηρεσιακό βίο και ότι το «όλο κλίμα» διατρεχόταν από τις διαχωριστικές γραμμές της «θέσης και αντίθεσης», η προσπάθεια αναβλήθηκε. Περιστασιακά και για επετειακούς-ιστορικούς λόγους, τόσο σε κατά καιρούς ανακοινώσεις της ΕΑΠΣ, όσο και με μικρές αναφορές στο περιοδικό της ΕΑΠΣ «Πυροσβεστικό Γίγνεσθαι» κρατήθηκε ζωντανή η αναφορά στα γεγονότα. Το έναυσμα της επανεκκίνησης της συγγραφής ήταν η φυσική απώλεια από κοντά μας, ενός από τους πρωταγωνιστές των γεγονότων, του αείμνηστου Ιωάννη Ανδρέου. Το εγχείρημα έγινε πραγματικότητα το 2015 με ηλεκτρονική έκδοση της ΕΑΠΣ. Τα πρωτότυπα στοιχεία – τεκμήρια της ιστορικής αυτής
σελίδας του πυροσβεστικού οργανισμού, μας τα εμπιστεύτηκαν συνάδελφοι
πρωταγωνιστές των γεγονότων.Το βασικό έγγραφο υλικό της πειθαρχικής διαδικασίας, μας το είχε εμπιστευτεί ο αείμνηστος Υποστράτηγος ε.α. Αντώνης Ξιφαράς, και επί σειρά ετών μέλος του Δ.Σ. της ΕΑΠΣ. Το αρχείο των δημοσιευμάτων των εφημερίδων της εποχής, μας παραχώρησε ο Επίτιμος Υπαρχηγός - Αντιστράτηγος Απόστολος Γεροκώστας και εκ των πρωταγωνιστών των γεγονότων. Το «υπόμνημα» υποστήριξης, (με τα ονόματα και τις υπογραφές που δεν δημοσιεύσαμε) προέρχεται από το προσωπικό αρχείο του Υπαρχηγού- Αντιστρατήγου ε.α. Ν. Διαμαντή, επίτιμου Προέδρου της ΕΑΠΣ και ενός εκ των συγγραφέων του πονήματος, ο οποίος έζησε τα γεγονότα ως σπουδαστής του τότε 2ου έτους Δοκίμων Ανθυποπυραγών.
Η επόμενη πράξη του χρέους, έγινε με τη διοργάνωση από την ΕΑΠΣ στις 26 Φεβρουαρίου του 2015 επετειακής – τιμητικής τελετής χρέους για τα γεγονότα όπου παρουσιάστηκε συνοπτικά
το χρονικό των γεγονότων και πραγματοποιήθηκε η συμβολική βράβευση των τεσσάρων
τότε Δοκίμων Αξιωματικών που το 1984 αποτάχθηκαν από το Πυροσβεστικό Σώμα, Απόστολο Γεροκώστα, Ιωάννη Ανδρέου,
Παναγιώτη Τζανέτο, Παύλο Λάππα.
Την τιμητική πλακέτα στα παιδιά του
εκλιπόντος σήμερα, Ιωάννη Ανδρέου, επέδωσε ο τότε Αν. Υπουργός κ. Ι. Πανούσης.