Τα πλοία των σκλάβων
1840. Ο ζωγράφος Τ.Μ. Τέρνερ ζωγραφίζει το Καράβι με τους σκλάβους, αποτυπώνοντας εικαστικά το πραγματικό περιστατικό, εξήντα χρόνια πριν, όταν ο καπετάνιος πλοίου, πέταξε στη θάλασσα το φορτίο του, άρρωστους αφρικανούς, για να είναι το πλοίο ασφαλές. Οι τελευταίοι σκλάβοι πήδηξαν μόνοι τους από το πλοίο επιλέγοντας έστω και με το θάνατό τους στα αφρισμένα κύματα, την λευτεριά τους. Ο πίνακας ήταν μια καταγγελία για την ανθρώπινη σκληρότητα της εποχής, που η βία των αγορών, των κατακτητών, των συμφερόντων των ισχυρών, χρησιμοποιούσαν τις ανθρώπινες υπάρξεις ως απλά γρανάζια ενός αποικιοκρατικού-δουλεμπορικού συστήματος.
Νοέμβριος 2014. Δεν χρειάστηκε ζωγράφος να παρεμβάλει την τέχνη για να αποτυπώσει την νέα αυτή τραγωδία. Έφθανε ο φωτογραφικός φακός για να αποτυπώσει την φρίκη του δουλεμπορικού, που έφθασε στην Κρήτη.Εκατοντάδες ψυχές στοιβαγμένες σε ένα σαπιοκάραβο,με περίπου εκατό παιδιά, έγκυες, τραυματισμένους, σκλάβοι της ανείπωτης δυστυχίας της προσφυγιάς, της εξαθλίωσης.
Πόσο μικρά βήματα σε τόσες εκατοντάδες χρόνια, έκανε ο ανθρώπινος πολιτισμός. Που απάνθρωπα αφήνει τις ανθρώπινες υπάρξεις να είναι απλά γρανάζια των γεωστρατηγικών και γεωπολιτικών ανταγωνισμών (πιο σικ ονομασία) .
Τελικά η ιστορία γράφεται από την επανάληψη του τρόμου, του πόνου, της απαξίωσης της ίδιας της ανθρώπινης ζωής. ..Το ανθρώπινο μαρτύριο συνεχίζει να είναι το κεντρικό θέμα του ζωγραφικού καμβά που αποτυπώνει την ιστορία μας και τότε και τώρα.
