Σύμφωνα με την έκθεση του 2017, των Ηνωμένων Εθνών για τις προοπτικές του παγκόσμιου πληθυσμού δείχνει ότι ο
πληθυσμός της γης ανέρχεται σε 7,6 δισεκατομμύρια με αυξητικές τάσεις για το μέλλον. Για να έχουμε ένα συγκριτικό στοιχείο αλλαγής του αριθμού στο χρόνο, σημειώνουμε ότι το 1950 ο παγκόσμιος πληθυσμός ήταν περίπου 2,5 δισεκατομμύρια.
Το δεύτερο στοιχείο που εντοπίζεται είναι η σημαντική αλλαγή, τα τελευταία 70 χρόνια, στην δημογραφική κατανομή, που κυρίαρχο της γνώρισμα είναι η γήρανση, με όλο και μεγαλύτερο ποσοστό πολιτών με περατωμένο τον επαγγελματικό τους βίο.
Το τρίτο στοιχείο είναι η αστικοποίηση, όλο και περισσότεροι άνθρωποι μετακινούνται από τις αγροτικές περιοχές στις πόλεις.
Ήδη, περισσότεροι άνθρωποι ζουν σε αστικές περιοχές παρά σε αγροτικές περιοχές.
Εκτιμάται, σύμφωνα με την έκθεση του 2018, των Ηνωμένων Εθνών για τις προοπτικές του παγκόσμιου πληθυσμού, ότι το 55% περίπου του παγκόσμιου πληθυσμού ζει σήμερα σε αστικές
περιοχές. Για να έχουμε το συγκριτικό της εξέλιξης στο χρόνο, εντοπίζουμε ότι το ποσοστό αυτό το 1950 ήταν στο 30%, ενώ η πρόβλεψη για το 2050 προβλέπεται να φτάσει το 68% το 2050.
Το τέταρτο στοιχείο εντοπίζει ότι ένα μεγάλο μέρος τόσο της πληθυσμιακής
ανάπτυξης όσο και της αστικοποίησης παρατηρείται στις αναπτυσσόμενες χώρες, όπου οι νομοθετικές προβλέψεις για την πυρασφάλεια είναι ελάχιστες ή ανύπαρχτες.
Ο αυξανόμενος πληθυσμός, η γήρανση του πληθυσμού και η
ταχεία αστικοποίηση αυξάνουν όλους τους κινδύνους που συνδέονται με τη φωτιά.
Η
ταχεία αύξηση του πληθυσμού, αλλά και μετακινήσεις πληθυσμού, μπορεί να οδηγήσουν στην ανάγκη για γρήγορα
κατασκευασμένα κτίρια, που σαφώς ενδέχεται να μην παρέχουν επαρκή
πυρασφάλεια και σε κάθε περίπτωση να έχουν μεγάλες αποκλίσεις από τα στάνταρς πυρασφαλής δόμησης.
Αυτό παρατηρείται ιδιαίτερα στις χώρες με χαμηλό και μεσαίο εισόδημα, όπου συμβαίνει ταχεία αστικοποίηση.
Το παραπάνω περιπλέκεται περαιτέρω από την αύξηση του αριθμού των ηλικιωμένων, οι οποίοι ενδέχεται να αδυνατούν να απομακρυνθούν μόνοι τους σε περίπτωση πυρκαγιάς και είναι πιο ευάλωτοι σε περιπτώσεις πυρκαγιάς, αλλά και άλλων καταστροφών.
Αυτό παρατηρείται ιδιαίτερα στις χώρες με χαμηλό και μεσαίο εισόδημα, όπου συμβαίνει ταχεία αστικοποίηση.
Το παραπάνω περιπλέκεται περαιτέρω από την αύξηση του αριθμού των ηλικιωμένων, οι οποίοι ενδέχεται να αδυνατούν να απομακρυνθούν μόνοι τους σε περίπτωση πυρκαγιάς και είναι πιο ευάλωτοι σε περιπτώσεις πυρκαγιάς, αλλά και άλλων καταστροφών.
Τα παραπάνω σαφώς συνοδεύονται και πρέπει να συνεξεταστούν και με τις οικονομικές -κοινωνικές συνθήκες που διαμορφώνονται στη νέα αυτή πραγματικότητα.
Πληθυσμοί με χαμηλότερο εισόδημα βρίσκονται σε υψηλότερο κίνδυνο από την έκθεση σε μια καταστροφική πυρκαγιά, ενώ η αύξηση της οικονομικής ανισότητας θα αυξήσει το χάσμα ασφάλειας.