Δημήτριος Καλαντζής – Βασίλειος Αλάμαρας, Επίτιμοι Αρχηγοί Πυροσβεστικού Σώματος,Δύο απώλειες ανθρώπων που βρέθηκαν στο τιμόνι του πυροσβεστικού οργανισμού.


Του ε.α. Αντιστρατήγου Ιωάννη Σταμούλη


Με διαφορά λίγων μηνών, πλήρης ημερών, απεβίωσαν δύο σημαντικές προσωπικότητες του Πυροσβεστικού Σώματος, οι επίτιμοι Αρχηγοί, Στρατηγοί ε.α. Δημήτριος Καλαντζής και Βασίλειος Αλάμαρας.

Ο Δημήτριος Καλαντζής, γεννημένος το 1943 στην Φιλοθέη Δωρίδος Φωκίδας,κατετάγη στο Πυροσβεστικό Σώμα το 1966 και αποφοίτησε από τη ΣχολήΑξιωματικών ως Ανθυποπυραγός το έτος 1971. Υπηρέτησε στις ΠυροσβεστικέςΥπηρεσίες Σερρών, Βόλου, Αγρινίου, Αιγίου, άσκησε διοίκηση στην Περιφερειακή
Διοίκηση Αττικής, στην Διοίκηση Πυροσβεστικών Υπηρεσιών Πειραιώς και παρείχε επιτελικό έργο στο Αρχηγείο του Πυροσβεστικού Σώματος και ως Διοικητής Πυροσβεστικών Σχολών.

Το ΚΥΣΕΑ, του ανέθεσε τα καθήκοντα του Αρχηγού του Πυροσβεστικού Σώματος στις 6 Μαρτίου 1993, τα οποία άσκησε με υποδειγματικό τρόπο μέχρι τα τέλη του χρόνου αυτού.
Στον επικήδειο λόγο του, ο Αρχιπύραρχος Νκόλαος Μπάλτσης μεταξύ των άλλων σημείωσε: «Ο εκλιπών ήταν πάντα απλός, σεμνός και αξιοπρεπής. Ακέραιος ως χαρακτήρας, με απόλυτη συναίσθηση της ευθύνης και του καθήκοντος, αποτέλεσε υπόδειγμα Αξιωματικού. Έφτασε στην κορυφή της ιεραρχίας και εξακολούθησε να είναι αγαπητός και αρεστός στους υφισταμένους του. Με το παράδειγμά του, ενέπνευσε και χάρισε όραμα στους συναδέλφους, αναδεικνύοντας την εργατικότητα,
 φιλαλήθεια, τιμιότητα και την αντικειμενικότητά του. Ακόμα και μετά την οριστική του αποχώρηση από την ενεργό υπηρεσία, συνέχισε να υπηρετεί και να εργάζεται ανιδιοτελώς για την πρόοδο του Πυροσβεστικού Σώματος.»

Ο Βασίλειος Αλάμαρας, γεννημένος το 1937 στις Πηγές Αλαγονίας Μεσσηνίας, κατετάγη στο Πυροσβεστικό Σώμα το 1961 και αποφοίτησε από Σχολή Αξιωματικών  ως Ανθυποπυραγός το 1969.Υπηρέτησε σε επιχειρησιακές και επιτελικές θέσεις ευθύνης, διετέλεσε καθηγητής των πυροσβεστικών σχολών και Διευθυντής Προσωπικού του Αρχηγείου Πυροσβεστικού Σώματος. Το 1986 το ΚΥΣΕΑ του ανέθεσε τα καθήκοντα του Αρχηγού του Πυροσβεστικού Σώματος, τα οποία άσκησε
ευόρκως μέχρι και το 1989.
Την επικήδεια ομιλία, εκφώνησε ο Πύραρχος Πέτρος Αλάμαρας, ανιψιός του εκλιπόντος, στην τελευταία αποστροφή της, με φανερή την συναισθηματική του φόρτιση, σημείωσε: «Στρατηγέ, Αρχηγέ, Θείε, εσύ με ενέπνευσες να ενταχθώ στο Πυροσβεστικό Σώμα, να είσαι σίγουρος ότι το έργο σου αποτελεί πολύτιμη
παρακαταθήκη για εμάς του νεώτερους στο Πυροσβεστικό Σώμα, θα σε θυμάμαι πάντα
Και στους δύο εκλιποόντες ε.α. Στρατηγούς μας, αποδόθηκαν από το Πυροσβεστικό Σώμα όλες οι προβλεπόμενες τιμές, και πλήθος συναδέλφων παραβρέθηκαν μαζί με τους οικείους τους στις εξόδιες ακολουθίες.

Ομαδική εικαστική έκθεση "Άνοιξη"

Του Γιάννη Σταμούλη

Με δύο  εικαστικά μου έργα συμμετέχω στην ομαδική έκθεση  “Χρώμα σε νερό 11 | Άνοιξη” στο χώρο τέχνης Chili Art Gallery (Δημοφώντος 13-15, Θησείο, Αθήνα) και παράλληλα διαδικτυακά, σε συνεργασία με την ARTgrID (https://artgrid.gr).Η έκθεση ξεκινά στις στις 8 Μάιου και θα διαρκέσει μέχρι τις 17 Μάιου. 

Η έκθεση,  διερευνά τη σχέση του ανθρώπου με το τοπίο μέσα από διαφορετικές οπτικές γωνίες, είναι η 11η διοργάνωση της σειράς εκθέσεων “Χρώμα σε νερό” που έχουν ως στόχο την ανάδειξη της σύγχρονης υδατογραφίας στην Ελλάδα.

Στο επιμελητικό κείμενο, ο Πάρης Καπράλος σημειώνει : “Η ακουαρέλα, ή αλλιώς υδατογραφία, γνώρισε την απόλυτη άνθισή της τον 19ο αιώνα, τότε που οι καλλιτέχνες ανακάλυπταν ξανά τη μαγεία του φυσικού τοπίου. Με την άφιξη του Ρομαντισμού, η τέχνη δεν περιοριζόταν σε ακαδημαϊκές απεικονίσεις· η φύση έγινε πρωταγωνίστρια! Οι ζωγράφοι, εμπνευσμένοι από την αλλαγή των εποχών, απαθανάτιζαν τοπία που έσφυζαν από φως και χρώμα. Η άνοιξη, με τις ροζ ανθισμένες κερασιές, τα πράσινα λιβάδια και τα κρυστάλλινα ρυάκια, ήταν ένα αγαπημένο θέμα. Τα ημιδιαφανή χρώματα της ακουαρέλας έδιναν ζωή σε αυτές τις εικόνες, μεταφέροντας την αίσθηση της φρεσκάδας και της αναγέννησης. Καλλιτέχνες όπως ο Τέρνερ και ο Κόνσταμπλ αποτύπωσαν μοναδικά την ατμόσφαιρα της εποχής. Ακόμα και σήμερα, η ακουαρέλα παραμένει συνώνυμη με την άνοιξη. Είναι η τέλεια τεχνική για να αποδώσει κανείς την αέρινη, εφήμερη ομορφιά της φύσης, θυμίζοντάς μας ότι κάθε στιγμή είναι ένα μικρό έργο τέχνης!“.

Τα δύο εικαστικά έργα με τα οποία συμμετέχω στην έκθεση είναι διαστάσεων 35χ50 σε χαρτί και τα υλικά είναι μελάνι, νερό, κρασί, καφές.

                                                                            Αναγέννηση

                                                                              Μετακένωση

Η καλλιτεχνική δήλωση της συμμετοχής μου στην έκθεση:

 Η άνοιξη των χρωμάτων και της ελπίδας. Ανθοσχήματα και χρωματιστά τραγούδια. Μια αέναη αναγέννηση με τις γραμμές να ανακατεύονται με προορισμό αποκλειστικά την μυρωδιά και τις οπτασίες των χρωμάτων.  Η άνοιξη  απολαμβάνεται δεν την ζεις, δεν πρέπει να τη ζεις απλά. Η άνοιξη ξεφεύγει από το να είναι απλά μια εποχή. Είναι αφετηρία για να αναγεννηθείς μετά την συγκλονιστική νίκη εναντίον του χειμερινού δυνάστη. Η άνοιξη της ζωής μας, απλά....


Η Παγκόσμια Ημέρα για την Υγεία και την Ασφάλεια στην Εργασία, δεν βρίσκει εφαρμογή ακόμα στο πυροσβεστικό προσωπικό

                                                  

Του ε.α. Αντιστρατήγου Π.Σ. Γιάννη Σταμούλη

Το μακρινό 1994 παρουσιάζεται στην διάρκεια των εργασιών του Ιατρικού Συνεδρίου των Ενόπλων Δυνάμεων στην Θεσσαλονίκη, μια μελέτη των Καθηγητών Σ. Γουσόπουλου - Κ.Χουρδάκη του Δημοκριτείου Πανεπιστημίου, για την υγιεινή και ασφάλεια των Πυροσβεστών.

Στο προοίμιο της η μελέτη αναφέρει ότι Το επάγγελμα του πυροσβέστη χαρακτηρίζεται ως επικίνδυνο και ίσως το πλέον επικίνδυνο επάγγελμα του ανθρώπου.
Στη συνέχεια η μελέτη επισημαίνει ότι:
· οι παθήσεις του καρδιαγγειακού και του αναπνευστικού συστήματος αποτελούν τις κυριότερες επαγγελματικές παθήσεις των πυροσβεστών ( Ποσοστό μεγαλύτερο του 30% των ατυχημάτων που συνέβησαν στις Η.Π.Α το 1977, θανατηφόρων και μη, αφορούσαν τους πυροσβέστες και ήταν αποτέλεσμα της έκθεσης των σε καιόμενα υλικά.
· Η έκθεση σε καπνό προκαλεί δραματική μείωση του FEV - 1 (Βίαιος εκπνευστικός - όγκος αέρος - Δείκτης αναπνευστικής λειτουργίας), καθώς και σοβαρή μείωση του προσφερόμενου οξυγόνου στον καρδιακό μυ, με αποτέλεσμα εάν λάβουμε υπόψη και το αυξημένο καρδιακό έργο που επιτελεί η καρδιά του πυροσβέστη, να υπάρχει αυξημένος κίνδυνος για την υγεία του.
· επανειλημμένες εκθέσεις των πυροσβεστών στον καπνό δυνατόν να προκαλέσουν χρόνια μη ειδική πνευμονοπάθεια αλλά και ισχαιμική νόσο της καρδιάς. Η βαρηκοΐα είναι επίσης συχνή και οφείλεται στον θόρυβο των μηχανών, στις σειρήνες, στους αεραγωγούς, στην ραδιοεπικοινωνία και μπορεί πολλές φορές να φθάσει το επίπεδο των 115 Db(Α).)
· ο Πυροσβέστης εκτίθεται και χειρίζεται καταστάσεις άκρως επικίνδυνες για την σωματική του ακεραιότητα, έτσι και οι δείκτες ατυχημάτων σ' αυτή την κατηγορία των εργαζομένων είναι οι υψηλότεροι απ' όλους τους εργαζόμενους.
· τα τροχαία ατυχήματα που προκαλούνται τόσο κατά την μετάβαση στον χώρο της φωτιάς (ταχύτης), αλλά και κατά την επιστροφή (κούραση, σύγχυση, κ.α.) βρίσκονται στην πρώτη Θέση.
· οι άλλες κατηγορίες ατυχημάτων των πυροσβεστών μπορούν να είναι εξαρθρώσεις, διαστρέμματα, θλαστικά τραύματα, εκδορές, εγκαύματα, από θερμά αέρια και φλόγα, δύσπνοια από εισπνοή καπνού, κ.α.
Στα ίδια συμπεράσματα, καταλήγει και μεταγενέστερη μελέτη του Πανεπιστημίου του Χάρβαρντ, αλλά και του νοσοκομείου Saint Joseph στην Ατλάντα των Η.Π.Α. όπου και προκύπτει ότι
· οι Πυροσβέστες είναι γνωστό ότι έχουν 300% αυξημένο κίνδυνο για καρδιακή νόσο σε σύγκριση με άλλα τμήματα του πληθυσμού
· η καταπολέμηση των πυρκαγιών και οι διάφορες διασώσεις εγκλωβισμένων ατόμων από διαφορετικές συνθήκες κάθε φορά, περιλαμβάνουν πολλές φορές αιφνίδια περιστατικά που επιβαρύνουν την υγεία των Πυροσβεστών και παράλληλα την έκθεση τους σε τοξικά περιβάλλοντα... Οι κίνδυνοι κάνουν τη δουλειά αυτή να είναι πιο ευάλωτη στις καρδιακές παθήσεις με ακόμη πιο θανατηφόρα αποτελέσματα για τους Πυροσβέστες».
Παρόλα αυτά μέχρι και σήμερα, το πυροσβεστικό επάγγελμα βρίσκεται εκτός του προστατευτικού πλαισίου της νομοθεσίας της υγιεινής και ασφάλειας στην εργασία.
Εδώ θα πρέπει να σημειωθεί ότι στην Ελλάδα με το Ν. 1568/1985 καθορίστηκαν οι βασικοί κανόνες και μέτρα για την υγιεινή και ασφάλεια των εργαζομένων. Οι συγκεκριμένες διατάξεις επεκτάθηκαν και στον ευρύτερο δημόσιο τομέας το 1989.
Μερικά χρόνια αργότερα οι διατάξεις αυτές επεκτάθηκαν και στο Πυροσβεστικό Σώμα με τον Ν3144/2003 , με την ιδιομορφία όμως ότι θα εφαρμόζονταν μόνο οι ρυθμίσεις εκείνες που θα αφορούσαν τις κτιριακές εγκαταστάσεις, ενώ η προστασία στην πυροσβεστική δράση (επιχειρήσεις), όπου παρουσιάζουν «εγγενείς ιδιαιτερότητες» θα καλύπτονταν με ειδικές ρυθμίσεις που θα περιλαμβανόταν σε ξεχωριστό νομοθετικό κείμενο, (Π.Δ.)
Παρά τις διαμαρτυρίες των σωματείων του χώρου, ο χρόνος θα περνά και όλα τα παραπάνω δε θα βρίσκουν εφαρμογή στον πυροσβεστικό οργανισμό.
Μια μικρή ακτίνα φωτός ανοίγει το 2008 όπου και συντάσσεται το προβλεπόμενο Π.Δ. με συμφωνία μάλιστα σωματείων και ηγεσίας, κοστολογείται, εγκρίνεται από το Συμβούλιο Υγείας και Ασφάλειας της εργασίας του Υπουργείου Εργασίας και…παραμένει ως σχέδιο…
22 χρόνια μετά…

Η εξερεύνηση της πυρκαγιάς ολοκληρώνεται από την πυροσβεστική εμπειρογνωμοσύνη

Του ε.α. Αντιστρατήγου Π.Σ. Γιάννη Σταμούλη

Η διερεύνηση μιας πυρκαγιάς είναι ένα ιδιαίτερα απαιτητικό και εξειδικευμένο  αντικείμενο.

 Αποτελεί οργανικά δεμένο στάδιο μιας ολοκληρωμένης πυροσβεστικής επιχείρησης, αφού η νομοθετική επιταγή στη χώρα μας, θέλει την εξερεύνηση της, να την πραγματοποιεί σε προανακριτικό επίπεδο ο Πυροσβέστης.  

Μια πράξη που βασίζεται σε μια ολιστική αντιμετώπιση του κύκλου μιας πυρκαγιάς. 

Ο πυροσβεστικός οργανισμός στην πατρίδα μας, ελέγχει τα προληπτικά  μέτρα πυροπροστασίας, επεμβαίνει για την κατάσβεση μιας πυρκαγιάς και στο τέλος ερευνά για τα αίτια και τον υπαίτιο της.  Τα παραπάνω αποτελούν μια ολιστική διαδικασία, όπου  κομβικής σημασίας αποτελεί η  πυροσβεστική εμπειρία και οπτική και γνώση των στελεχών του Π.Σ. που είναι και οι πλέον αρμόδιοι για το φαινόμενο της πυρκαγιάς.

Στην φαρέτρα του Πυροσβέστη ερευνητή, το νομοθετικό πλαίσιο, ειδικά στη χώρα μας, δίνει τη δυνατότητα να αναθέσει σε εξειδικευμένους δικαστικούς πραγματογνώμονες την απάντηση σε ερωτήματα ειδικευμένων τεχνικών ζητημάτων, ώστε να έχει πιστοποιημένες απαντήσεις, που θα αποτελέσουν μια πρώτη βάση για την ερευνητική του διαδικασία.  

Οι συγκεκριμένες πραγματογνωμοσύνες  εν συνεχεία θα  "αναγνωστούν και θα επεξεργαστούν" με το εργαλείο της εγκληματολογικής αξιολόγησης του Πυροσβέστη και θα συνδυαστούν  με τα υπόλοιπα στοιχεία.

'Οσα επιστημονικά και διεπιστημονικά papers και αν συγγραφούν για μια υπόθεση εάν δεν συνδυαστούν με τις καταθέσεις των πυροσβεστών, αστυνομικών, παρευρισκόμενων στο συμβάν, το τυχόν οπτικό υλικό, τα ευρήματα στον τόπο του συμβάντος, την ανάλυση των δεικτών καύσης και την πυροσβεστική εμπειρογνωμοσύνη του συνολικού συμβάντος, η πραγματική αιτία δύσκολα θα προσεγγιστεί.

Επίσης θα πρέπει να σημειωθεί ότι στα πλαίσια αυτής της  λογικής,  η   ελληνική δικαιοσύνη με τη σειρά της αποδέχεται ως δικαστικούς πραγματογνώμονες στις λίστες των πρωτοδικείων της, Αξιωματικούς του Πυροσβεστικού Σώματος ως ειδικούς για τα συμβάντα πυρκαγιών.

Σε κάθε περίπτωση η διερεύνηση μιας πυρκαγιάς είναι εξαιρετικά σοβαρή αποστολή, κομμάτι της απονομής της δικαιοσύνης και ως τέτοια θα πρέπει να αντιμετωπίζεται ειδικά από τους μετέχοντες σε αυτή.  


Η εστίαση και η διασκέδαση απαιτεί ευλαβική τήρηση κανόνων ασφαλείας.

 


Των ε.α. Αντιστρατήγων Π.Σ. Γιάννη Σταμούλη- Ν.Διαμαντή


Η φονική πυρκαγιά στη ντίσκο στο Kočani, της γειτονικής π. ΓΔΜ είχε ως αποτέλεσμα να βρούν τραγικό θάνατο 59 άνθρωποι και να τραυματιστούν σοβαρά τουλάχιστον άλλοι 45. Η πυρκαγιά, από τις πρώτες έρευνες προκλήθηκε από τη χρήση πυροτεχνημάτων σε live συναυλία.
Πέρα από την αιτία της πυρκαγιάς, η τραγωδία έφερε στο προσκήνιο τα τεράστια κενά στο συνολικό πλέγμα αδειοδοτήσεων και πυροπροστασίας στη χώρα.
Από τις δηλώσεις του Υπουργού Εσωτερικών της χώρας Π. Τοσκόφκσκι, φαίνεται ότι η ντισκοτέκ λειτουργούσε με πλαστή άδεια λειτουργείας, σε ένα βιοτεχνικό κτίριο, όπου, παραβιάστηκαν τα πρότυπα πυρασφάλειας. Υπήρχαν μόνο δύο πυροσβεστήρες, δεν υπήρχαν πόρτες εξόδου, και χρησιμοποιήθηκαν παράνομα πυροτεχνήματα, χωρίς τη προβλεπόμενη κατάλληλη άδεια.
Τέλος στον χώρο υπήρχαν περί τα 500 άτομα, ενώ είχαν πωληθεί 250 εισιτήρια.


Το συμβάν μέσα από την τραγικότητά του, έρχεται για πολλοστή φορά να σημάνει το κουδουνάκι του κινδύνου για τους χώρους συνάθροισης κοινού. Προφανώς στη χώρα μας υπάρχει ένα ισχυρό πλέγμα  νομοθεσίας πυρασφαλείας, για την ίδρυση και λειτουργία των χώρων εστίασης, διασκέδασης και γενικώς των θεαμάτων. Αυτό όπως που πάντα τίθεται "υπό δοκιμασία" είναι η ευλαβική εφαρμογή τους από τους ιδιοκτήτες -εκμεταλλευτές των χώρων αυτών και φυσικά η γενικότερη κουλτούρα ασφαλείας, που θα προσθέσει ως κριτήριο επιλογής του χώρου και την τήρηση των κανόνων ασφαλείας.
Ειδικότερα τα events που πραγματοποιούνται "εκτάκτως" σε χώρους συνάθροισης κοινού, είτε σε χώρους που δεν είναι προβλεπόμενοι, είτε υπερβαίνοντας την νόμιμη χωρητικότητα, είτε χρησιμοποιώντας "καλλιτεχνική αδεία" επικίνδυνα υλικά, ανεβάζουν κατακόρυφα την τρωτότητα των εκδηλώσεων αυτών.
Σε όλο αυτό το πλέγμα θα πρέπει να συμπεριληφθεί και η υποχρέωση του ιδιοκτήτη να έχει επικαιροποιημένο Σχέδιο Έκτακτης Ανάγκης, με την ανάλογη εκπαίδευση του προσωπικού της επιχείρησης.
Η διασκέδαση και η ψυχαγωγία έχει ως προαπαιτούμενο την ασφάλεια και την πυρασφάλεια για είναι μην είναι τραγικό το φινάλε...

PIROMANIA -EΓΚΛΗΜΑΤΑ ΕΜΠΡΗΣΜΟΥ

 
Εικαστική έκθεση Γιάννη Σταμούλη γκαλερί ΑΓΚΑΘΙ Καρτάλος   Μηθύμνης 12 Αθήνα.

Από τις 8 έως τις 18 Μαρτίου 2025

Εικαστική έκθεση Piromania - εγκλήματα εμπρησμού


Στην εικαστική έκθεση του ε.α. Αντιστρατήγου Γιάννη Σταμούλη  αποδίδεται  εικαστικά η φωτιά από τον Ήφαιστο, ως την Αποκάλυψη και τον Μεσαίωνα.
Από τον Ηρόστρατο που θέλησε μέσω του εμπρησμού να διατηρήσει το όνομά του στην ιστορία,  μέχρι τους «ανώνυμους» εμπρηστές της διπλανής πόρτας, που καίνε από εγκληματική αμέλεια ή πρόθεση τον εθνικό δασικό πλούτο κάθε καλοκαίρι.
Κεντρικό σημείο η εστίαση σε εγκληματικές μορφές που χρησιμοποίησαν την καταστροφική φύση της φωτιάς.
Στον αντίποδα οι Πυρομαχητές που βάζουν πολλές φορές το κορμί τους ασπίδα στις καταστρεπτικές φλόγες.  

Από την Μίλητο της αρχαιότητας στον Λευκό Οίκο του σήμερα

 



Του Γιάννη Σταμούλη ε.α.Αντιστρατήγου Π.Σ.

Βλέποντας στα τηλεοπτικά μέσα την διαπραγμάτευση την αμερικάνικης ηγεσίας με τον Ουκρανό Πρόεδρο, σε ζωντανή μετάδοση, μια νέα τακτική του Λευκού Οίκου, και χωρίς να μπούμε στις βαθιές γεωπολιτικές  πτυχές του θέματος, αυτό που είδαμε  σε κοινή θέα,  είναι η διαχρονική διαπραγμάτευση ενός Ισχυρού και ενός όχι, και είδαμε σε δημόσια θέα, πόσο απλό, λιτό και ξεκάθαρο είναι ο ισχυρός να υπερασπίζεται το κέρδος  μέσω της ισχύος του και πόσο επίσης καταδικασμένο φαίνεται ο αδύνατος να διεκδικεί το δίκαιο του και την επιβίωση του. 
Η πραγματικότητα απλά ξεδιπλώθηκε στην παγκόσμια κοινότητα με το επίσης πραγματικό της πρόσωπο. Βέβαια πολλές φορές ο ιστορικός τροχός, γύρισε και λίγο αντίστροφα,  προσπερνώντας αυτήν την διαχρονική διάταξη ισχύος, αλλά μάλλον είναι η εξαίρεση.
Σε τούτη την μικρή μας χώρα τα παραπάνω είναι κάτι παραπάνω από γνωστά, σε τέτοιες διαπραγματεύσεις.
Άλλωστε οι προπάτορες μας Αρχαίοι Αθηναίοι, πρώτοι, εφάρμοσαν σχεδόν με την ίδια σκηνοθεσία μια παρόμοια διαπραγμάτευση και μάλιστα με τραγική κατάληξη για τον ανίσχυρο συνομιλητή τους τους Μήλιους.

Οι ισχυροί Αθηναίοι, το  416 π.Χ., παρότι έχουν συνάψει ειρήνη με τους Σπαρτιάτες, εκβιάζουν τους κατοίκους της Μήλου, παρότι συγγενείς με τους Σπαρτιάτες να μπουν στην  Αθηναϊκή Συμμαχία.
Ο εκβιασμός αυτός ολοκληρώνεται με την ένοπλη απόβαση των Αθηναίικών στρατευμάτων στην Μήλο, όπου ξεκινούν οι ...διαπραγματεύσεις.
Οι Μήλιοι αντέτειναν τα δικά τους επιχειρήματα περί της θέλησής τους για ελευθερία και ουδετερότητα. Οι Αθηναίοι στην δευτερολογία τους, ήταν απλοί  λιτοί και ξεκάθαροι: 
  Έχουμε την απαίτηση να επιδιώξουμε πιο πολύ να επιτύχουμε τα δυνατά από όσα κι οι δυο μας αληθινά έχουμε στο νου μας, αφού ξέρετε και ξέρουμε ότι κατά την κρίση των ανθρώπων το δίκαιο λογαριάζεται όταν υπάρχει ίση δύναμη για την επιβολή του κι ότι, όταν αυτό δε συμβαίνει, οι δυνατοί κάνουν ό,τι τους επιτρέπει η δύναμή τους κι οι αδύναμοι υποχωρούν κι αποδέχονται.  

Οι Μήλιοι πιστεύουν ότι διαπραγματεύονται και προτείνουν να παραμείνουν ήσυχοι, να θεωρηθούν φίλοι των Αθηναίων, αλλά να κρατήσουν και την ουδετερότητά τους...
Η διαπραγμάτευση, λαμβάνει τέλος, χωρίς δείπνο εργασίας, με την δήλωση των Αθηναίων ότι η φιλία αυτή, στα μάτια των υπολοίπων  υπηκόων  θα ήταν απόδειξη αδυναμίας  ενώ το μίσος θα είναι  απόδειξη της δύναμής τους.

Και χωρίς να προχωρήσουν σε συνέντευξη τύπου, κάνουν μια τελευταία δήλωση : Έχουμε τη γνώμη για τους θεούς και τη βεβαιότητα για τους ανθρώπους, ότι, αναγκασμένοι από ένα φυσικό νόμο επιβάλλουν πάντα την εξουσία τους όπου είναι πιο δυνατοί .

Η διαπραγμάτευση ολοκληρώθηκε με τα αθηναίικά στρατεύματα να σφάζουν  όλους τους άρρενες να πωλούν  όλα τα γυναικόπαιδα  ως δούλους και στην έρημη πια Μήλο  να εγκαταστήσουν 500 Αθηναίους κληρούχους.

Η ιστορία συνεχίζεται.

Ομαδική εικαστική έκθεση "Μεταίχμιο"

 Συμμετέχω στην ομαδική έκθεση ζωγραφικής "Μεταίχμιο", με δύο έργα, στο χώρο τέχνης Chili Art Gallery (Δημοφώντος 13-15, Θησείο, Αθήνα). Από 30 Ιανουαρίου μέχρι και τις 8 Φεβρουαρίου 2025.









Οι θεσμοί της διαχείρισης κρίσεων.

 


Το πεδίο των απειλών της πολιτικής προστασίας, αντανακλά σε ζωές περιουσίες και εθνική ασφάλεια. 

Προφανώς και οι ειδικοί τις μελέτες και τα πορίσματά τους πρέπει να τα απευθύνουν στο θεσμοθετημένο ( Άρθρο 41,Ν.2622/2020) Μόνιμο Επιστημονικό Συμβούλιο Πολιτικής Προστασίας του Εθνικού Μηχανισμού Διαχείρισης Κρίσεων.

 Ώστε αυτό έχοντας όλα τα δεδομένα να πράξει και τα ανάλογα από τους θεσμούς που έχουν την αρμοδιότητά. 

Γιατί οι άνθρωποι που βιώνουν το πρόβλημα...βρίσκονται σε κατάσταση κρίσης, πριν καν έρθει η κρίση....

Ομαδική εικαστική έκθεση "Παλίμψηστα της Μνήμης

 Με δύο έργα, ακρυλικά σε καμβά,  συμμετείχα στην ομαδική εικαστική έκθεση "Παλίμψηστα της Μνήμης", στο χώρο τέχνης Chili Art Gallery (Δημοφώντος 13-15, Θησείο, Αθήνα), από τις 16 έως τις 25 Ιανουαρίου 2025.

                                                  


         

Όταν η κλιματική κρίση, οι φυσικές καταστροφές και η υποβάθμιση του οικοσυστήματος δημιουργούν κινδύνους και στην οικονομία.

 

Του ε.α. Αντιστρατήγου Γιάννη Σταμούλη

Η σφοδρότητα εκδήλωσης των καιρικών φαινομένων, που βλέπουμε στις μέρες μας, επιβεβαιώνουν την υποψία για την έλευση της κλιματικής αλλαγής. Μια αλλαγή που παρουσιάζεται και εξελίσσεται ραγδαία και μη συμμετρικά σε κλιματική κρίση.

Το αποτέλεσμα είναι άμεσα ορατό με την εκδήλωση μεγάλων φυσικών καταστροφών στον πλανήτη μας, με τραγικά πλήγματα τόσο στην ανθρώπινη ζωή όσο και στις υποδομές.

Και πέρα από τα αυτά τα δραματικά και άμεσα ορατά αποτελέσματα διαβλέπουμε τις έμμεσες επιπτώσεις στο περιβάλλον, το οικοσύστημα, αλλά και την οικονομία γενικότερα, με την τεράστια επιβάρυνση σε δαπάνες των εθνικών προϋπολογισμών αλλά και της ασφαλιστικής αγοράς.
Προφανώς και η ανθρώπινη δραστηριότητα των τελευταίων δεκαετιών, δεν είναι άμοιρη ευθυνών σε ένα βαθμό για την διαμόρφωση της σημερινής κατάστασης.
Ο άνθρωπος με επιθετικό και αυξανόμενο τρόπο απομυζά τους φυσικούς πόρους, παρεμβαίνει στην δομική ισορροπία της φύσης, αλλοιώνοντας σχεδόν τα ¾ της επιφάνειας της γης.
Τεράστιες δασικές εκτάσεις εξαφανίστηκαν, δεκάδες είδη ζώων εξαφανίστηκαν ή τελούν υπό απειλή εξαφάνισης, χρήσεις γης αλλάζουν, διαταράσσεται η βιόσφαιρα και οι κύκλοι αζώτου και φωσφόρου, οξύνονται οι ωκεανοί και καταστρέφεται σιγά σιγά η στιβάδα του όζοντος στην ατμόσφαιρα.
Οι μεγάλες φυσικές καταστροφές ανατροφοδοτούνται και μεγεθύνονται από την μειωμένη ικανότητα της φύσης να ρυθμίζει αποτελεσματικά το κλίμα και συντελείται ένας αένανος κύκλος κλιματικής κρίσης.
Προφανώς και όλα αυτά πλήττουν τόσο βραχυπρόθεσμα όσο και μακροπρόθεσμα κοινωνία και οικονομία. Οι καλλιέργειες έχουν λιγότερη απόδοση, τα αλιεύματα μειώνονται, οι τιμές αυξάνονται κ.ο.κ.

Ζωγραφίζοντας στο ημερολόγιο του 2025

Ζωγραφίζοντας για τον χρόνο που έρχεται, με δύο έργα μου, που  φιλοξενούνται στο λογοτεχνικό ημερολόγιο του 2025 των εκδόσεων Κέφαλος.



Το πρώτο διήγημα...Ο ΤΕΛΕΥΤΑΙΟΣ ΚΑΜΒΑΣ



Στο τελευταίο τεύχος του  STORYWITS, δημοσιεύεται το πρώτο διήγημά μου με τίτλο "Ο τελευταίος καμβάς".

Για την ζωή και την τέχνη, για την ζωή και τα.. όρια της...










Ο Τζόαν έβλεπε τις σταγόνες του Οκτώβρη να ξεπλένουν τη σκόνη του καλοκαιριού και άρχισε να μυρίζει το βρεγμένο χώμα και το χορό των κλαδιών από τον αέρα που άρχιζε να συνοδεύει στο βαλς τη φθινοπωρινή βροχή.
Είχε αποσυρθεί στο μικρό πατρικό του εξοχικό, σε ένα μικρό χωριουδάκι στην κορυφή του εθνικού δρυμού, ανάμεσα στα έλατα και τα νερά. Εδώ όλα αποπνέουν και μυρίζουν υγεία, αιωνιότητα και ρωμαλέα ζωή. Το βουνό ψηλό, αγέρωχο καταπράσινο, καταπίνει τα μικρά σχήματα και τις μικρές σκέψεις.
Είχε ξανανοίξει το μικρό πέτρινο σπιτάκι, εδώ και μερικά χρόνια, το είχε ανακαινίσει και ερχόταν περιστασιακά, τώρα που ο συντάξιμος βίος του επέτρεπε να μένει περισσότερες μέρες από τα «κλασσικά και οριοθετημένα Σαββατοκύριακα.
Στο διπλό παράθυρο στο πάνω χαγιάτι είχε στήσει το τρίποδο και τους καμβάδες, τα χρώματά του, τα χαρτιά του και τα πινέλα του.
Μουτζούρωνε, ερασιτεχνούσε τα τελευταία χρόνια μορφές και σχήματα, μια νέα ασχολία του, για να παλέψει τον άφθονο πλέον ελεύθερο χρόνο και την απειλή της φθοράς των ζωτικών σημείων. Ουκ μόνο έρχεται το γήρας όπως έλεγε, στοχευμένα ο φίλος του ο Νικ.
Είχε ξυπνήσει σχεδόν αχάραγα σήμερα, ετοίμασε τον διπλό espresso του και άρχισε να ρουφά τους ήχους και τις εικόνες της παρθένας φύσης.
Είχε έρθει εχθές στο χωριό, μετά από τρεις εβδομάδες απίστευτης πίεσης, που αποδιοργάνωσαν την καθομολογούμενη στωικότητα και ηρεμία του στην «διαχείριση κρίσεων»
Άλλωστε είναι εύκολο να διαχειρίζεσαι κρίσεις, μεγάλες ή μικρές, αρκεί να είναι «έξω από τα παπούτσια σου».

Η πρώτη ατομική έκθεση του Γιάννη Σταμούλη

 Η Πρώτη Ατομική Έκθεση του Γιάννη Σταμούλη στην THE PROJECT GALLERY στο κέντρο της Αθήνας στο Μοναστηράκι, στην οδό Νορμανού 3, από την Τετάρτη 18 Δεκεμβρίου 2024 ως και τις 8 Ιανουαρίου 2025.

Η Τέχνη ανακαλύπτει νέες πηγές έμπνευσης, η Τέχνη συνθέτει το χθες με το σήμερα, η Τέχνη δεν δημιουργεί απλώς αλλά αποτελεί περιβάλλον δημιουργικής έκφρασης.
Με κεντρικούς πρωταγωνιστές τους γνωστούς από την παράδοσή μας Καλικάντζαρους, η Έκθεση, αφιέρωμα σε αυτούς, με τίτλο «Καλικαντζάρων εμφάνιση», ξεκινά από τη λαογραφική παρουσίαση/απεικόνισή τους, η οποία διαφοροποιείται από περιοχή σε περιοχή και από εποχή σε εποχή, προχωρά με την παρουσίαση/απεικόνιση των περισσότερο γνωστών Καλικάντζαρων, των χαρακτηριστικών και των ιδιοτήτων τους, οπτικοποιεί, μέσω της εγκατάστασης, τη δράση των Καλικάντζαρων, αναδεικνύει…μη Έλληνες Καλικάντζαρους.
Η έκθεση συνεχίζει την οπτικοποίηση του παραμυθιού «Καλικαντζαρομπερδέματα» και μετατρέπει το λόγο σε εικόνα και πλαισιώνει τους πρωταγωνιστές με το φανταστικό πνεύμα των γιορτών!
Η Τέχνη σε πλήρη οργασμό!


Η Έκθεση, αφιέρωμα στους Καλικάντζαρους, αποτελεί μία δυναμική σύνθεση εικαστικού έργου, το οποίο περιλαμβάνει καλλιτεχνικά δημιουργήματα ακρυλικά σε χαρτί και καμβά,
ακρυλικά σε διαμορφωμένο ξύλο, ακρυλικά σε ζελατίνη και, μέσω της τεχνικής της εγκατάστασης, ζωντανεύει το έργο και προβάλλει την άποψη του καλλιτέχνη για τη δραματοποίηση της έμπνευσής του.


ΤΟ ΜΗΝΥΜΑ
Η Έκθεση αποτελεί ένα απτό παράδειγμα ανάδειξης της διαθεματικής και πλουραλιστικής φυσιογνωμίας της Τέχνης.

Για να θυμηθούμε τη διεκδίκηση του επικίνδυνου και ανθυγιεινού

Του Γιάννη Σταμούλη
ε.α. Αντιστρατήγου Π.Σ.
Επίτιμου Προέδρου Ένωσης Αξιωματικών Πυροσβεστικού σώματος.

Αναγνώριση  του Επικίνδυνου και ανθυγιεινού του επαγγέλματος των ενστόλων των Σ.Α. και Ε.Δ.  


Και προτού πανηγυρίσουμε ή γκρινιάξουμε, ας ανατρέξουμε να δούμε για το ζήτημα.
13 Φεβρουαρίου του 2003, η ΕΑΠΣ, συντάσσει συγκεκριμένη πρόταση για την αναγνώριση του επαγγέλματος ως επικίνδυνο και ανθυγιεινό, το οποίο συνίσταται στα ακόλουθα:
1. Η αναγνώριση με νομοθετική ρύθμιση του επαγγέλματος των πυροσβεστικών υπαλλήλων ως επικίνδυνου και ανθυγιεινού.
2. Η χορήγηση προς τους Πυροσβεστικούς Υπαλλήλους των μισθολογικών–επιδοματικών παροχών επικίνδυνης και ανθυγιεινής εργασίας μέσω της παρακάτω προσθήκης Νόμου: «Επεκτείνεται και στους πυροσβεστικούς υπαλλήλους το υπό των διατάξεων των άρθρων του Ν. 2470/1997 προβλεπομένου επιδόματος ανθυγιεινής και επικίνδυνης εργασίας. Με Π.Δ. που εκδίδεται ύστερα από πρόταση του Υπουργού Δημόσιας Τάξης καθορίζονται οι προϋποθέσεις και οι όροι χορήγησης του σχετικού επιδόματος».
Στο σχετικό Π.Δ. το χορηγούμενο επίδομα επικίνδυνης και ανθυγιεινής εργασίας προτείνεται να καταβάλλεται κλιμακούμενο σε δύο κατηγορίες.

Ατομική Εικαστική Έκθεση Γιάννη Σταμούλη

 


Ανεβαίνουν στο κέντρο της Αθήνας....50 καλικάντζαροι...από τα βάθη της ελληνικής παράδοσης και όχι μόνο...

Σε καμβά, διαφάνειες σκιών, σχηματοποιημένο ξύλο.

Και θα παραμείνουν μέχρι η αγιαστούρα ...να τους διώξει πάλι...για να συνεχίσουν να κόβουν το δέντρο της γης.

Από 18 Δεκεμβρίου στην Project Gallery στο κέντρο της πόλης.( Ρωμανού 3 Μοναστηράκι)

"Καλικαντζαρομπερδέματα" το νέο χριστουγεννιάτικο παραμύθι

Το νέο παραμύθι, που μόλις κυκλοφόρησε με εικονογράφηση του Γιάννη Σταμούλη και κείμενα της Μαρίζας Φουντοπούλου. Ένα παραμύθι... που δεν είναι και τόσο παραμύθι, για τους Καλο-κάντζαρους και τους Κακο-κάντζαρους, την αιώνια πάλη του καλού με το κακό είναι εδώ. Γιατί ακόμα και αν οι Καλικάντζαροι δεν υπάρχουν, υπάρχει η αιώνια πάλη του καλού με το κακό, η χαρά, το γέλιο, τα τραγούδια και οι αγκαλιές. Υπάρχουν, επίσης, οι παρέες, οι οικογένειες, τα ήθη και τα έθιμα, όπως εκείνα των Χριστουγέννων, της Πρωτοχρονιάς και των Θεοφανίων που μεταφέρονται από γενιά σε γενιά και μας κρατούν πάντα...παιδιά

Ο Γιάννης Σταμούλης είναι ε.α. Αντιστράτηγος του Πυροσβεστικού Σώματος και η Μαρίζα Φουντοπούλου καθηγήτρια στην Φιλοσοφική του ΕΚΠΑ.

Το βιβλίο, που είναι παραμύθι για ...όλες τις ηλικίες, κυκλοφορεί από τις ΕΚΔΟΣΕΙΣ Ελληνική Γραφή, Τετραπόλεως 4-8 Αθήνα
τηλ. 2103002341 e-mail ksarri@ellinikigrafi.gr

Συμμετοχή στη ομαδική έκθεση ζωγραφικής "Χρώμα σε νερό 10 | Ετεροτοπία"

 


Συμμετέχω με δύο εικαστικά έργα στην ομαδική έκθεση  "Χρώμα σε νερό 10 | Ετεροτοπία" που ξεκινά στις 12-12-2024 και θα διαρκέσει μέχρι τις 27-12-2024 στην Αθήνα στο χώρο τέχνης Chili Art Gallery (Δημοφώντος 13-15, Θησείο, Αθήνα) και παράλληλα διαδικτυακά, σε συνεργασία με την ARTgrID (https://artgrid.gr).





Γιάννης Σταμούλης, One with mother nature, ακουαρέλα και απόσταγμα καφέ σε χαρτί, 40Χ30 εκατοστά, 2024

Γιάννης Σταμούλης, Trapped in the urban fabric, ακουαρέλα και απόσταγμα καφέ σε χαρτί, 40Χ30 εκατοστά, 2024

Η κλιματική κρίση οδηγεί σε ετήσια αντιπυρική περίοδο

 Αναγκαίο το  μοντέλο της  συνεχούς ετοιμότητας των φορέων πολιτικής προστασίας

      Του ε.α.Αντιστρατήγου Π.Σ. Γιάννη Σταμούλη

Οι σύγχρονες θεωρίες της αβεβαιότητας στη διαχείριση κρίσεων, επισημαίνουν την ανάγκη του υπολογισμού των πιο απίθανων σεναρίων  κρίσεων που μπορούν να συμβούν, έτσι ώστε να υπάρχουν αντίστοιχα σενάρια προετοιμασίας για την αντιμετώπισή τους. Σε αυτήν την προετοιμασία, όταν έχεις επάρκεια στοιχείων και επίσης επιστημονικές προβλέψεις, τότε η εκπόνηση των παραπάνω γίνεται πιο εύκολη.
Στην παρουσίαση των σημερινών στοιχείων για την θερινή αντιπυρική περίοδο του 2024 επιβεβαιώθηκε για άλλη μια χρονιά το εύρημα ότι οι αγροτοδασικές πυρκαγιές σημειώνονται σε μεγάλο αριθμό και εκτός της επίσημης αντιπυρικής περιόδου (1η Μαίου - 30 Οκτωβρίου), όπου και αναπτύσσεται πλήρως ο δασοσπροστατευτικός μηχανισμός.
Σύμφωνα με τα στοιχεία για το 2024, στο διάστημα Ιανουαρίου- Οκτωβρίου σημειώθηκαν 9.500 πυρκαγιές στην ύπαιθρο.
Από αυτές οι 3.525 εκδηλώθηκαν μεταξύ Ιανουαρίου και Απριλίου, εκτός αντιπυρικής περιόδου και οι υπόλοιπες 5.975 εκδηλώθηκαν εντός της θερινής αντιπυρικής περιόδου ( Μάιος – Οκτώβριος)