Το μεροκάματο του τρόμου



Δυό ακόμα νέα παλικάρια, δύο ένστολοι εργαζόμμενοι της ΕΛ.ΑΣ. έχασαν τη ζωή τους χθές κατα την εκτέλεση του καθήκοντος.

Μιά βροχή από δολοφονικές σφαίρες, τους έκοψε τον ανθό της νιότης τους, ενώ άλλοι δύο συνάδελφοι τους έπεσαν τραυματισμένοι.

Οι συνάδελφοι αστυνομικοί βρέθηκαν αντιμέτωποι με το σκληρό αδυσώπητο και εξωφρενικά δολοφονικό πρόσωπο της σύγχρονης εγκλημαατικότητας, που έχει διαποτίσει την ταλαιπωρημένη χώρα μας.

Οι συνάδελφοι αυτοί, κομμάτι των μη προνομιούχων πολιτών αυτής της χώρας,φρουροί της τάξης και της ασφάλειας, έβαλαν το κορμί τους ωα ασπίδα προστασίας των υψίστων αυτών αγαθών.

Οι συνάδελφοι αυτοί, συνεχίζουν να συμπληρώνουν το μακρύ κατάλογο του Ηρώου των Ηρώων της Καθημερινότητας, που στην κοινωνία της απάθειας, της σκληρότητας κλαι του φανατικούυ ατομισμού, συνεχίζουν να πράττουν το καθήκον τους, μοναχικοί υπερασπιστές της αξιοπιστίας της κρατικής μηχανής και εναπομείνατες πάροχοι δημοσίων κοινωνικών αγαθών.

Πολλοί θα προστρέξουν να εκφωνήσουν συλληπητήριο λόγο και κυρίως από τους ιθύνοντες αυτού του τόπου.

Ανερυθρίαστα, θα συνοδέψουν τα παλικάρια, θα δείξουν την "συγκίνηση τους" και την "συντριβή τους".

Μόλις το αιμοποτισμένο ελληνικό χώμα, σκεπάσει τα κορμάκια τους, όλοι αυτοί θα εξενδυθούν το συγκινημένο κοστούμι τους και θα συνεχίσουν την σύνηθη εργασία τους.

Θα συνεχίσουν να θεωρούν τους ενστόλους εργαζομένους "αντιπαραγωγικούς", θα συνεχίσουν όσοι από αυτούς έχουν την αρμοδιότητα, να μην κάνουν τίποτα γιά την θωράκση του επαγγέλματος.
Θα συνεχίσουν οι λογιστές της μνημονιακής κατοχής, να υπολογίζουν πόσο θα περιστείλουν τις δαπάνες λειτουργίας των "αντιπαραγωγικών σωμάτων" και των εξίσου "αντιπαραγωγικών εργαζομένων του"

Θα συνεχίζουν πολλοί από αυτούς να μπολιάζουν την κοινωνία με μίσος, μισαλλοδοξία καινκοινωνικό αυτοματισμό, εναντίον των ενστόλων, με σκοπό να απομακρύνουν την λαική οργή από πάνω τους.

Δεν περιμένω ούτε αυτή τη φορά να συγκλονιστούν ούτε οι ιθύνοντες, ούτε και η κοινωνία των πολιτών.

Άλλωστε ο ανθός των παλλικαριών συναδέλφων αποκόπηκε βιαίως και ανεπανόρθωτα.

Ισως αν αφήναμε όλοι από ένα δάκρυ θα μπορούσαμε να πνίξουμε τη βία που σοιχειώνει την κοινωνία μας.

Ας είναι ελαφρό το χώμα που τους σκέπει.