Η φυλετική φωτιά της κοινωνίας. Από το Brixton το 1981 στο Φέργκιουσον το 2014.


2014 Νοέμβριος.  Το Φέργκιουσον των Ηνωμένων Πολιτειών φλέγεται από οργισμένες διαδηλώσεις μετά την απόφαση των αρχών να μην παραπέμψουν σε δίκη τον αστυνομικό που πυροβόλησε θανάσιμα το 18χρονο Αφροαμερικανό, Μάικλ Μπράουν.
Σύμφωνα με δημοσιογραφικές πληροφορίες, οι αστυνομικές δυνάμεις έκαναν χρήση δακρυγόνων, γεγονός που διέψευσε η αστυνομία για να αντιτείνει ότι έγινε στόχος επίθεσης με βόμβα μολότοφ.
Η αστυνομία έκανε επίσης λόγο για σκηνές λεηλασίας στον βόρειο τομέα του Φέργκιουσον και για την πυρπόληση ενός αστυνομικού οχήματος.

1981. Απρίλιος.Από ένα μικρό περιστατικό μεταξύ του πληρώματος ενός περιπολικού και μερικών νεαρών μαύρων, ξέσπασαν πρωτοφανείς ταραχές, με αποτέλεσμα  299 αστυνομικοί και 65  πολίτες να τραυματισθούν, 61 Ι.Χ  και 56 αστυνομικά οχήματα να καταστραφούν, 28 κτίρια να καούν και άλλα 117 να υποστούν σοβαρές ζημιές.

Μετά τα γεγονότα, ο  Λόρδος Scarman, ερευνά τα γεγονότα και συντάσει μιά έκθεση με διαχρονικό μάλλον  χαρακτήρα: 

"Τα κύρια αίτια της εχθρότητας των νεαρών μαύρων απέναντι στην αστυνομία ήταν:
  •   Η κατάρρευση της επιτροπής συνδέσμου μεταξύ της αστυνομίας και της κοινότητας των μαύρων το 1979.
  •    Η «σκληρή- έντονη αστυνόμευση» στους δρόμους κάνοντας χρήση της μεθόδου «sus» όπου σύμφωνα με αυτή, οι αστυνομικοί προέβαιναν σε έλεγχο κάθε ενός που θεωρούσαν ως ύποπτο διάπραξης εγκλήματος και γενικότερα η σκληρή αστυνόμευση
  •    Η δυσπιστία της διαδικασίας διερεύνησης των καταγγελιών πολιτών σε βάρος αστυνομικών από την αστυνομία, γεγονός που απέτρεπε πολλούς να προβούν σε σχετικές καταγγελίες
  •  Οι παράνομες, σκληρές και πολλές φορές ρατσιστικές έρευνες σε βάρος των υπόπτων μαύρων των δρόμων, από πλευράς μερικών αστυνομικών. 
Τέτοια περιστατικά ήταν πολλά ιδιαίτερα από νέους, άπειρους και φοβισμένους αστυνομικούς οι οποίοι ασκώντας εξουσία στους δρόμους, έφταναν σε «αστυνομική βαρβαρότητα» σύμφωνα με τον ερευνητή και  κανένα από τα καταγγελλόμενα περιστατικά δεν έτυχε κάποιας τιμωρίας και τα οποία κρίνονταν συνήθως ως ψευδή και υπερβολικά.
 Το περιστατικό που πυροδότησε τις ταραχές δεν ήταν κάτι το ασυνήθιστο από αυτό που συνέβαινε στους δρόμους του Brixton, όταν δηλαδή δυο αστυνομικοί που εκτελούσαν περιπολία προέβησαν στον έλεγχο ενός υπόπτου και ξαφνικά ένα πλήθος συγκεντρώθηκε και αντέδρασε για τον έλεγχο και την σύλληψη του υπόπτου από τους αστυνομικούς. Συνήθως ένα τέτοιο περιστατικό θα τελείωνε εκεί. Το προσερχόμενο πλήθος διασκορπίστηκε αλλά μετά από λίγο επανήλθε. Ποιό ήταν αυτό το γεγονός που ενήργησε εμπρηστικά έτσι ώστε να κλιμακωθούν οι ταραχές σε βάρος της αστυνομίας; 
Η σύνθεση της αστυνομίας θα πρέπει να  αντανακλά την κοινωνία την οποία υπηρετεί. Έτσι οι εθνικές μειονότητες θα πρέπει να εκπροσωπούνται. Ο αριθμός των μαύρων αστυνομικών που υπηρετούσαν στην αστυνομία του Λονδίνου στις 6 Οκτωβρίου 1981 ήταν 132, δηλαδή ήταν το 0,5%  της αστυνομικής δύναμης. Την ίδια ημέρα υπήρχαν μόνο 326 μαύροι αστυνομικοί στην αστυνομία στην Αγγλίας και Ουαλίας, το οποίο αντιστοιχούσε στο 0,3% της συνολικής δύναμης. 
Το πρόβλημα ήταν ότι είχαν γίνει προσπάθειες προσέλκυσης μαύρων για πρόσληψη δια μέσω διαφημιστικής καμπάνιας αλλά αυτό είχε μικρή επιτυχία. Το πραγματικό πρόβλημα ήταν ότι αν και είχαν τα πρότυπα για να καταταγούν δεν ανταποκρίνονταν γιατί είχαν ακούσει από άλλους μαύρους που είχαν προσχωρήσει στην αστυνομία ότι αντιμετώπιζαν εχθρότητα και περιφρόνηση από μέλη της κοινότητά τους. 
Για να ξεπεραστεί το πρόβλημα πρόσληψης ο Λόρδος πρότεινε να εφαρμοστεί ένα σύστημα ποσόστωσης εισαγωγής όπου να υπάρχει μεγάλος αριθμός θέσεων στην αστυνομία που θα χρησιμοποιούνται αποκλειστικά από μειονοτικά άτομα, διατηρώντας όμως το ίδιο επίπεδο εισαγωγής με αυτό των Βρετανών, στις προδιαγραφές εισόδου, έτσι ώστε να μην δημιουργηθούν δυο κατηγορίες αστυνομικών όπως συνέβη στην Αμερική την δεκαετία του 1960 και 1970. Ακόμα πρότεινε όπως το Υπουργείο Εσωτερικών σε συνεργασία με τους επικεφαλείς αξιωματικούς της αστυνομίας, και σε διαβούλευση με τις αστυνομικές αρχές και τις  μειονοτικές κοινότητες, να προβούν σε μια μελέτη σχετικά με τους τρόπους βελτίωσης της πρόσληψης εθνοτικών μειονοτήτων στην αστυνομία.
Συνέστησε επίσης  κατά την διάρκεια της εκπαίδευσης τους, οι αστυνομικοί να προετοιμάζονται για να αντιμετωπίσουν μια πολυφυλετική κοινωνία. Από τα στοιχεία που είχε συλλέξει είχε διαπιστώσει ότι η εκπαίδευση των αστυνομικών ήταν ανεπαρκής διότι η διάρκεια της ήταν πολύ μικρή. Για τον λόγο αυτό πρότεινε ότι θα πρέπει να δοθεί μεγαλύτερη προσοχή στην εκπαίδευση των αστυνομικών για την κατανόηση των πολιτιστικών στοιχείων κάθε εθνοτικής μειονότητας, την παύση και ανάκριση των ατόμων στο δρόμο, την αύξηση του χρονικού διαστήματος της εκπαίδευσης καθώς και την ανάγκη εκπαίδευσης των υψηλόβαθμων στελεχών της αστυνομίας στην αντιμετώπιση ταραχών.
Εισηγήθηκε  η εκπαίδευση των νέων αστυνομικών να έχει διάρκεια  δυο (2) ετών και να διαιρείται σε δυο περιόδους. Η πρώτη περίοδος να είναι έξη μήνες, να είναι για την εσωτερική εκπαίδευση και στην συνέχεια να ακολουθεί μια δεύτερη περίοδος, αναπόσπαστο μέρος της εκπαίδευσης τους, η οποία θα γίνεται υπό την εποπτεία έμπειρων αστυνομικών και θα θεωρείται ως πρακτική εξάσκηση. Μέρος δε της πρακτικής εκπαίδευσης να γίνεται σε περιοχές όπου υπάρχουν εθνικές μειονότητες, έτσι ώστε να αποκτήσουν και εμπειρία αλλά να έρθουν και σε επικοινωνία με τις μειονοτικές ομάδες και να μάθουν να διατηρούν καλές σχέσεις μεταξύ της αστυνομίας και το κοινό ανεξάρτητα των κοινωνικών, φυλετικών ή θρησκευτικών διάφορων που υπάρχουν.  
Από την έρευνα που έκανε διαπίστωσε επίσης  την ανάγκη εσωτερικού ελέγχου των αστυνομικών που τυχόν υποπίπτουν σε πειθαρχικές παραβάσεις και συνέστησε, την διατήρηση ενός μοτίβου στο οποίο να βρίσκονται υπό συνεχή εξέταση οι αστυνομικοί σε βάρος των οποίων υπάρχουν καταγγελίες για πειθαρχικά παραπτώματα, όπως π.χ. ρατσιστική συμπεριφορά και τα στοιχεία επί των οποίων οι ανώτεροι αξιωματικοί βασίζουν τις αποφάσεις τους θα πρέπει να επανεξετάζονται συνεχώς έτσι ώστε να αποφεύγεται κάθε κίνδυνος παρερμηνείας και να ελέγχεται αν οι αστυνομικοί συμπεριφέρονται κατά τρόπο προκλητικό ή ρατσιστικό. Επίσης συνέστησε ότι σε περίπτωση που διαπιστωθεί ότι κάποιος αστυνομικός πράγματι ενέργησε ρατσιστικά, η πειθαρχική τιμωρία που θα πρέπει να του επιβληθεί είναι η απόλυση του.
Ο Λόρδος Scarman στην έκθεσή του, συμπεραίνει ότι το πρόβλημα της αστυνόμευσης σε υποβαθμισμένες, πολυφυλετικές ζώνες όπως αυτή του  Brixton δεν μπορεί να αναλυθεί  χωρίς να μελετηθεί το  κοινωνικό περιβάλλον της περιοχής. Η αστυνομία δεν δημιουργεί  κοινωνικό αποκλεισμό, μια αστυνόμευση όμως  χωρίς φαντασία και  χωρίς ευελιξία,  μπορεί να κάνει τις εντάσεις που προκαλεί ο αποκλεισμός  πολύ χειρότερες.
Βέβαια, ενώ η καλή αστυνόμευση μπορεί να βοηθήσει στην ελάττωση των εντάσεων, δεν μπορεί  να  καταφέρει να αποφευχθούν διαταραχές και να εξαλειφθούν οι αιτίες της κοινωνικής πίεσης, όπου αυτές βρίσκονται, όπως  στο Βrixton και αλλού, αφού αυτές είναι  βαθιά ριζωμένες σε θεμελιώδεις οικονομικές και κοινωνικές συνθήκες.