Ποιοι και γιατί κάψαν και συνεχίζουν να καίνε την Ελλάδα; 7 χρόνια μετά το φονικό καλοκαίρι του 2007

Πρωτοσέλιδο του Αυγούστου του 2007

Το πρωτοσέλιδο της εφημερίδας συνοψίζει ένα ερώτημα χωρίς  ολοκληρωμένες απαντήσεις, επτά χρόνια μετά την εθνική τραγωδία που ακολούθησε τις καταστροφικές δασικές πυρκαγιές του 2007.
Ερωτήματα που εξακολουθούν να  συγτκλονίζουν και σήμερα, με τα καλοκαίρια στην χώρα μας να μετρούν πληγές και καταστροφές από την πύρινη λαίλαπα.
Ειδικότερα πάντως για το 2007,
Πάντως σε κάθε περίπτωση, σήμερα επτά χρόνια μετά, ουδείς μπορεί να πει με σιγουριά τι συνολικά συνέβη το 2007. Σίγουρο είναι ότι στο  συντριπτικά μεγάλο σύνολο τους, οι πυρκαγιές έχουν ως αφορμή το ανθρώπινο χέρι. 
Με την απόσταση πλέον του χρόνου έχει  διαφορετική σημασία σήμερα,  η ανάγνωση  των τρομακτικών στοιχείων των ημερών εκείνων:
Σημαντικά στοιχεία μας δίνει το  ρολόι της πυρκαγιάς : 
  1. Από τις πυρκαγιές που ξεκίνησαν μεταξύ 23 και 31 Αυγούστου στην Πελοπόννησο, το 65% περίπου είχε σαν ώρα εκδήλωσης το  καυτό διάστημα της ημέρας μεταξύ  10.00 και 19.00. 
  2. Ιδιαίτερο ενδιαφέρον παρουσιάζει  στο διάστημα από 23 έως και 25 Αυγούστου η εκδήλωση των πυρκαγιών στους  νομούς της  Πελοποννήσου:
Στις 23 Αυγούστου το πύρινο γαιτανάκι ξεκινάει στις  10.00, στην Μεσσηνία, στις 13.50 στην Αρκαδία, στις 14.00 στη Μεσσηνία,στις 15.10 στην Ηλεία, στις 16.40 στη Λακωνία, στις 17.30 στην Ηλεία,στις 18.00 στην Αρκαδία, στις 18.25 στην Αχαΐα, στις 19.50 στην Κορινθία. στις 22.00 στην Αχαΐα.
 Στις 24 Αυγούστου στις 14.30 στην Αχαΐα, στις 15.10 στην Ηλεία, στις 15.15 στην Αχαΐα, στις 15.15 στην Μεσσηνία, στις 16.20 στην Ηλεία, στις 17.30, στις 18.00 στην Αχαΐα, στις 18.25, στη Μεσσηνία.
Στις 25 Αυγούστου στις 13.50  στη Λακωνία (Γερολιμένας),στις 15.00 στη Μεσσηνία, στις 15.50 στην Αχαΐα, στις 16.50 στην Αργολίδα, στις 19.50 στην Αρκαδία, στις 22.00, στη Μεσσηνία.
Εφιαλτικό σκηνικό που θυμίζει μια άλλη ιστορική περιγραφή πριν επίσης 180 έτη για την ίδια περιοχή, που αναφέρεται στο πως κατέληξε η απειλή του Ιμπραήμ, από ένα απόσπασμα των απομνημονευμάτων του Φωτάκου: «καθ όλην την Πελοπόννησον τίποτα άλλο δεν ηκούετο και δεν εφαίνετο, παρά μόνον τουφεκισμοί και πυρκαιαί. Καπνοί δε υψούντο παντού… Ο ουρανός της Πελοποννήσου εφαίνετο ότι εχαμήλωσεν…»

Ένα ακόμα σημαντικό στοιχείο ανάγνωσης   είναι ότι τις πλέον «καυτές ημέρες του  φονικού καλοκαιριού του 2007», και μάλιστα το τραγικό διήμερο του Αυγούστου (24-26), σημειώνονται πυρκαγιές στην Αττική σε αντιδιαμετρικά σημεία με ότι αυτό σημαίνει για τον κατακερματισμό των πυροσβεστικών δυνάμεων.
Στις 23 Αυγούστου σημειώνεται  έναρξη πυρκαγιάς στις 10.48 στη Σαρωνίδα και στις 4.20 στην Μάνδρα.
Στις 24 Αυγούστου,σημειώνεται έναρξη πυρκαγιάς στις 12.49 στα Καλύβια, στις 12.56 στην Ελευσίνα, στις 14.00 στα Μέγαρα στις 16.55 στη Σαλαμίνα.
Στις  25 Αυγούστου, σημειώνεται  έναρξη πυρκαγιάς στις 11.30 στην Κερατέα, στις 12.20 στην περιοχή Παπάγου- Χολαργού, στις 14.51 στον Κουβαρά, στις 2.52 και 2.58 στην Κερατέα, στις 7.55 στη Σαλαμίνα.

Τις καυτές μέρες αυτού του καλοκαιριού, επτά χρόνια μετά, οι δασικές πυρκαγιές συνεχίζονται στην πατρίδα μας, όχι με τη σφοδρότητα εκείνου του μοιραίου καλοκαιριού του 2007, αλλά πάντα μια πυρκαγιά ενέχει τον κίνδυνο της «ασύμμετρης επέκτασης» της.