To νέο και η δύναμη της αλλαγής

Ο ταλαιπωρημένος λαός μας, από την επιδρομή των αγυρτών των αγορών, και τα πειράματα των υπαλλήλων της τρόικας, στην πατρίδα μας, τα τελευταία χρόνια, άλλαξε την οπτική του πλέον τόσο γιά την ουσία της πολιτικής, όσο και για τις κοινωνικές διεργασίες γενικότερα.

Η οριζόντια φτώχεια και ανέχεια που σάρωσε κυρίως την μικρομεσαία τάξη, μέσα σε ελάχιστο καιρό, έδειξε πόσο πλαστή ήταν η οικονομική ευμάρεια, αλλά και πόσο πλαστή είναι η ίδια η ταξιθέτηση σε αυτή την τάξη, αφού στην ουσία η μόνη διαστρωμάτωση που "επιτρέπεται" είναι οι κατέχοντες και οι μη.
Ξαφνικά ξεφούσκωσε η χαρά της μικρής μας ιδιοκτησίας, που βασιζόταν στο πανάκριβο δάνειο, και εξαθλιώθηκε η καθημερινότητά μας, από το α΄γριο τσεκούρωμα του μικρομεεσαίου επιδοματικού μας μισθού.

Η κατάσταση βέβαια γίνεται ακόμα πιο τραγική, από την προσθήκη στον οικογενειακό μας περίγυρο,  ανέργων, απολυμένων, κινητηκοποιημένων, κ.λ.π. 

Η μικρομεσαία τάξη ένιωσε ξαφνικά την ντροπή να χρωστάει,να εξαθλιώνεται και όλοι μας ζούμε το δράμα, να βλέπουμε δίπλα μας, απέναντι μας, "νοικοκυραίους φαμελίτες" να αυτοχειριάζονται αρνούμενοι το δράμα τους.

Αυτή η νέα μεταμνημονιακή ελληνική δημοκρατία, ανέδειξε την ανικανότητα διαχείρισης του δράματος από την συνήθη πολιτική πραγματικότητα. 

Η φωτιά του μνημονίου σαρώνει μαζί της δομές, πολιτικές, που γνωρίζαμε και πολλοί από εμα΄ς υποστηρίξαμε.
Σήμερα βλέπουμε  με σαρκασμό και ίσως ματανόηση, πως διαχωριστικές πολιτικές γραμμές του χθες είναι άδεια πουκάμισα σήμερα. Πως η πολιτική τοποθέτηση του χθες, φαντάζει ανέκδοτο του σήμερα.

Γιατί σήμερα τίποτα δεν ξημέρωσε ίδιο στην πολιτική και στην κοινωνία μας. 
Σήμερα ξημέρωσε  με το λαό μας να ναι στην ίδια πλευρά, αυτή της επιβίωσης, της συνοχής και της συντροφικότητας για να αντέξουμε τη βαρβαρότητα και την αγυρτεία των τοκογλύφων και των αδηφάγων αγορών.
Το νέο συστατικό της κοινωνίας που ξημερώνει, είναι η συναίσθηση ότι ο κόσμος της εργασίας, οι μη προνομιούχοι αυτού του τόπου, δεν αποδέχονται παλιές ψευδεπίγραφες ταμπέλες και χωριστικά αυλάκια.
Το νέο είναι αυτό που ξημερώνει μέσα στην μνημονική σκοτεινιά, είναι η νέα μεταπολίτευση που ανατέλλει και παρασέρνει στο διάβα της  ξεπερασμένα και ψευδεπίγραφα πολιτικά θέσφατα.
Τα δυσβάσταχτα μνημόνια της τρόικας, χωρίς να το προβλέψουν και ένα νέο μνημόνιο του περήφανου λαού μας με τον ιστορικό του προορισμό, να αλλάξει την πολιτική του δομή και την κοινωνική φυσιογνωμία του.
Σε αυτή την κομβική στιγμή της κρίσης, αρχίζει να γεννιέται το καινούριο στην κοινωνία μας και αυτό το μνημόνιο ο περήφανος και κυρίαρχος λαός μας θα το υλοποιήσει.
Πάντα ο βαρύς χειμώνας, ακολουθείται από την άνοιξη...