ΘΛΙΨΗ-ΟΔΥΝΗ-ΑΓΑΝΑΚΤΗΣΗ

Θλίψη για το θάνατο του παιδιού, της μικρής ψυχούλας, του 15χρονου Αλέξη, που η τυφλή βία διέκοψε την άγουρη ζωούλα του.
Αθώο, παράλογο, αποτρόπαιο έγκλημα,γενόμενο από χέρι φορέα εξουσίας.
Η σφαίρα που πήρε την ανάσα του τραυματίζει σοβαρά τον ίδιο τον εορταστικό μας πολιτισμό και μας γεμίζει οδύνη για το τι κόσμο προετοιμάζουμε για τα παιδιά μας.
Ειδικά για μας τους Πυροσβέστες αυτής της χώρας, που καθημερινά δίνουμε τιτάνιο αγώνα γιά τη διάσωση και τη προστασία της ζωής των συνανθρώπων μας, τους Πυροσβέστες που με αγωνία ψυχής προσπαθούμε νυχθημερόν να τιθασεύσουμε τα στοιχειά της φύσης ώστε να μην πλήξουν την ασφάλεια των συνανθρώπων μας, ο χαμός του μικρού Αλέξη μας φαντάζει ακόμα πιό σκληρός.

Σκέψεις παρηγοριάς για τους γονείς του, και νοερό κατευώδιο στην ψυχούλα του, που είδε βίωσε και δυστυχώς πληγώθηκε θανάσιμα από την σύγχρονη ελληνική πραγματικότητα. Τα όσα ακολούθησαν τις επόμενες στιγμές, είναι εξίσου τραγικά και ανησυχητικά. Μπροστά στην τυφλή βία που στέρησε τη ζωή του Αλέξη, μιά εξίσου τυφλή - παράλογη βία εξαπλώνεται στη χώρα και σπέρνει την καταστροφή.

Οι Πυροσβέστες σε αυτό το εφιαλτικό σκηνικό δίνουν γιά άλλη μια φορά τιτάνια μάχη γιά να διαφυλάξουν ζωές και περιουσίες. Παλεύουν με τον πύρινο όλεθρο, την καταστροφή που αυτή τη φορά στοχεύει τον ίδιο τον κοινωνικό ιστό της πατρίδας μας. Επιχειρούν ανάμεσα στα διασταυρούμενα πυρά της οργής και της παράλογης βίας, γιατί Η ΒΙΑ ΕΙΝΑΙ ΠΑΝΤΑ ΠΑΡΑΛΟΓΗ