ΟΙ ΚΕΡΔΟΣΚΟΠΟΙ ΤΟΚΟΓΛΥΦΟΙ ΧΩΡΙΣ ΘΕΟ ΚΑΙ ΑΝΘΡΩΠΟ



Την ώρα που η συζήτηση για το "χρέος" της πατρίδας μας και τις υποχρεώσεις μας στην αποπληρωμή του κεφαλαίου και των τόκων του, μονοπωλούν την πολιτική, χρειάζεται να κάνουμε μια μικρή περιήγηση στα κλασικά χριστιανικά κείμενα, για να δούμε μιά άλλη πλευρά της οικονομίας, που ταυτίζεται στις μέρες μας από την τρομοκρατία των αριθμών, του χρήματος και των αδυσώπητων οικονομικών μεγεθών.
Χαρακτηριστικά γράφει η Καθηγήτρια Brenda Ihssen στό Λουθηρανικό Πανεπιστήμιο τής Τακόμα:

"Η παγκόσμια φτώχεια είναι τόση πού τό θέμα τής τοκογλυφίας είναι σημαντικό γιά όσους στοχάζονται γιά τίς σύγχρονες οικονομικές καταστροφές τίς οποίες επιφέρουν άδικες πρακτικές δανεισμού. Ο καπιταλισμός έχει υποτάξει γιά πάρα πολύ καιρό τήν ανθρώπινη υγεία καί αξιοπρέπεια σέ οικονομικούς σκοπούς. Ως θέμα η τοκογλυφία δέν προκαλεί συζητήσεις, αλλά η φτώχεια προκαλεί. Θά πρέπει νά προβληματιζόμαστε βαθιά γιά τό κακό πού επιφέρει ο τόκος τών δανείων σέ άτομα, σέ οικογένειες, σέ κοινότητες, σέ χώρες καί –άν οι θεολόγοι μας έχουν δίκαιο– ακόμη καί στή σωτηρία τού καθενός μας" (1)

Η ριζοσπαστική και ανθρωποκεντρική χρισταινική θρησκεία,  μέσα από τα βασικά της λατρευτικά - δογματικά κέιμενα  διδάσκει  την απανθρωπιά  του δανεισμού  με τόκο.
Από τα κείμενα της Παλαιάς Διαθήκης δίνεται η οδηγία προς τους πιστούς "ότι δεν θα πρέπει να δώσεις στον αδελφόν σου δάνειο χρημάτων με τόκο, ούτε θα ζητήσεις τόκο για τα τρόφιμα ή για οτιδήποτε άλλο πράγμα που δάνεισες σ’ αυτόν."(2)
Στην Καινή Διαθήκη, η διδαχή αυτή εξελίσεται σε προτροπή σε κοινοκτημοσύνη :   "και όσοι είχαν πιστέψει ήσαν ομόφρονες και ομόψυχοι και κανείς δεν έλεγε ότι κάτι από τα υπάρχοντά του είναι δικό του, αλλά ήσαν εις αυτούς όλα κοινά). " (3)
Την ουσιαστική όμως άρνηση της Ορθοδοξίας στην τολογλυφία  αναδυκνείουν με τις διδαχές του οι Μεγάλοι Πατέρες.
Ο  Άγιος Γρηγόριος Ναζιανζηνός  διδάσκει ότι  ο τόκος μολύνει  τη γη   και ότι είναι άξιοι κατάκρισης "οι «σιτοκάπηλοι» και γενικά όσοι έμποροι καραδοκούν για οικονομικά δύσκολες εποχές, ώστε να αισχροκερδίσουν." (4)
Ο Κλήμης ο Αλεξανδρεάς διδάσκει ότι "ο νόμος απαγορεύει να δανείζεις τον αδελφό και δεν είναι δίκαιο να βάζεις τόκους" Με την έννοια αδελφός, δεν νοείται μόνο  ο βιολογικός αδερφός, αλλά  και οι άνθρωποι της ίδιας φυλής και της ίδιας γνώμης.(5)
Ο Άγιος Γρηγόριος Νύσσης δίδασκε ότι " η επικόηση της τολογλυφίας προσομοιάζει με τη ληστεία μετά φόνου και χαρακτηριστικά έλεγε: " Τόκος όνομα της ληστείας γίνεται. Ω πονηράς συζυγίας, ην η φύσις μεν ουκ εγνώρισεν, η δε των φιλοχρηματούντων νόσος εν τοις αψύχοις εκαινοτόμησεν!"(6)
Ο Μέγας Βασίλειος με τη σειρά του, στρεφόνταν εναντίον των τοκογλύφων λέγοντάς τους: 
 «Εκατοστολόγοι και δεκατοστολόγοι λέγονται μερικοί, φρικτά και να ακούγονται ονόματα, μηνιαίοι απαιτητητές, σαν τους επιληπτικούς κατά τις περιόδους της Σελήνης επιτίθενται στους φτωχούς, για την πονηρή δόση τους» (7)

Οι σύγχρονοι τοκογλύφοι - κερδοσκόποι των αγορών δηλητηριάζουν την ζωή μας, η  πώληση του ανταλλακτικού μέσου, του χρήματος, τείνει αν μετατρέψει τη ζωή μας σε απλό οικονομικό μέσο, υποθήκη των νομισματικών μονάδων. 
Η βροντερή φωνή του Μεγάλου Βασιλείου εξακοντίζεται δια μέσου των αιώνων για να αφυνήσει και να συνετίσει την τοκολαγνεία των ιέρακων των διεθνών αγορών:
"σκίσε, άνθρωπε, το άδικο γραμμάτιο, ώστε να λυθεί η αμαρτία. Εξάλειψε την ομολογία των βαρύτατων τόκων"
1.«Τά κηρύγματα τού Βασιλείου καί τού Γρηγορίου (Νύσσης) γιά τήν τοκογλυφία».
2. ΔΕΥΤΕΡΟΝΟΜΙΟΝ ΚΓ΄ 23.
3.Πράξεις Αποστόλων, 4, 32.
4.Λόγος ιστ’, 18,19.
5. Στρωματείς, 2, 18.
6. Κατά τοκιζόντων, 3
7. PG 95, 1372B