To πλήθος των πεινασμένων

Αυτή η ταλαίπωρη πατρίδα μας, με το πρώτο δυνατό δεκεμβριανό κρύο,έδειξε ακόμα πιο θλιβερή και ταλαιπωρημένη.  Η  νέα μνημονιακή καταιγίδα φρόντισε να στολίσει με ακόμα περισσότερη δυστυχία  τον τόπο μας  λίγες μέρες προ των Χριστουγέννων, στήνοντας ένα ακόμα πιο καταθλιπτικό τοπίο φτώχειας, εξαθλίωσης και απογοήτευσης.
Τα ανθρώπινα δράματα πλέον που συμβαίνουν, τα αντιλαμβανόμαστε με τις δικές μας αισθήσεις, δεν τα μαθαίνουμε πλέον από τα ΜΜΕ.

Το λόμπι των τοκογλύφων, των κερδοσκόπων και των μερκελιστών, λεηλατούν με το πλέον ξεδιάντροπο και αγύρτικο τρόπο τη ζωή μας, αριθμοποιώντας πλήρως την ύπαρξή  μας. Καθένας μας πλέον αποτελεί "βάρος" για τους νεοκατακτητές -σωτήρες μας" καθόσον μπορεί να χρειαστεί "δωρεάν κοινωνικών αγαθών". 
Δυστυχώς για τους τροικανούς αφέντες  ακόμα ο μεταμνημονιακός Νεοέλληνας, εξακολουθεί να αρρωσταίνει και να χρειάζεται περίθαλψη, εξακολουθεί να ζει με εγκληματικότητα και να χρειάζεται ασφάλεια, εξακολουθεί να κάνει παιδιά, τα οποία χρειάζονται δασκάλους και σχολεία. Δυστυχώς για τους τροικανούς αναμορφωτές της ζωής μας ο Νεοέλληνας χρειάζεται τροφή, θέρμανση, διαμονή σε σπίτι. Δυστυχώς για τους μνημονιακούς σωτήρες μας οι Νεοέλληνες ζουν, δεν πεθαίνουν όσο γρήγορα τα μακροοικονομικά μοντέλα τους προβλέπουν.

Και δυστυχώς οι Νεοέλληνες υπομένουν, αλλά ξέρουν να οργίζονται και να κάνουν και ιστορικές "κουζουλάδες" από αυτές που αλλάζουν το ρου της ιστορίας, ειδικά όταν" θείο δίκαιο" τους πνίγει τα σωθικά. Και μέρες που έρχονται χριστουγεννιάτικες, και επειδή δύσκολα το πνεύμα με τα καμπανάκια και τους ταράνδους θα μπορέσει να ζεστάνει και να φωτίσει τις μέρες μας, άλλη φλόγα δυνατότερη θα χρειαστούμε για να διώξουμε το γκρίζο της κατάστασής μας και το μαύρο της βάρβαρης  κατοχής μας. Θα πάρουμε λίγες λέξεις οργισμένου νάματος από τον Άγιο Γρηγόριο Νύσσης,τον φλογερό φιλόσοφο θεολόγο Πατέρα,  επίκαιρες όσο ποτέ, παρά τους δεκάδες αιώνες που πέρασαν από τότε που τους έγραψε:
"..Εάν δεν υπήρχε το πλήθος των τοκιστών δεν θα υπήρχε το πλήθος των πεινασμένων. Διέλυσε τη συμμορία σου και όλοι θα αποκ΄τησουμε αυτάρκεια...Ω πόσοι εξαιτίας του τόκου κρεμάστηκαν και πνίγηκαν στα ποτάμια και άντεξαν το θάνατο περισσότερο από το δανειστή και άφησαν παιδιά ορφανά με κακή μητριά τη φτώχεια!... Πρέπει λοιπόν να τους απαντήσουμε: "Εσύ  είσαι η ανάποδη γέννηση, εσύ είσαι η κακή ανάγκη των αστέρων, διότι, ένα τους είχες ανακουφίσει τη φροντίδα και τους είχες αφήσει τη φροντίδα και του είχες αφήσει ένα μέρος του χρέους του,  δε θα μισούσε τη βασανισμένη ζωή, ούτε θα γινόταν ο δήμιος του εαυτού του..."