Ιδια ακριβώς με τη ανθρώπινη πορεία, η λατρευτική απεικόνιση της Μεγάλης Εβδομάδας. Η πορεία του Θεανθρώπου από την Μέγα Πτώση και την Οδύνη του Πάθους στην Ανείπωτη Ευτυχία της Νίκης του Θανάτου και την Ανάσταση προσομοιώνει την δική μας την μικρή πορεία στο προσωρινό του φυσικά "φθαρτού μας βίου".
Στην Εβδομάδα των Παθών, αναγνωρίζουμε εύκολα την δική μας Ζωή των Παθών, αναγνωρίζουμε την μοναχική πορεία μας ανάμεσα στις μυλόπετρες της σκληρής καθημερινότητας, που προσμένουν απειλητικά να μας συνθλίψουν και μάλιστα χωρίς την προοπτική της αναστάσεως.
(Ο λιτός Επιτάφιος στον Άγιο Αθανάσιο στην Παύλιανη, στην κοορυφή της Οίτης)
Η φυσική μας πορεία, νομοτελειακά είναι η σύντομη και αγνώστου ημερομηνίας λήξεως όδευση προς την φθορά και την απώλεια. Παρακολουθούμενη μονίμως από το αιφνίδιο, το άγνωστο και καθιστώντας μας αδύνατους και εκτεθειμένους στην διακυνδίνευση και στο τέλος.
Οι πρόσκαιρες εξέρσεις του βίου μας, είτε αποκτήσεις υλικών ή τίτλων και αξιωμάτων, πολλές φορές μας γεμίζουν ανούσια έπαρση, επιφέρουν εντυπωσιακό επίχρισμα, και την αίσθηση μιας υπερφίαλης αυτοπεποίθησης ότι κυριάρχησαμε το σύμπαν, έχουμε την ισχύ και ακολουθεί η "ανάβαση επί τον κάλαμον".
Λησμονείται η βαθιά ανθρώπινη και βασική μας ιδιότητα του μονίμως εκτεθειμένου και φθαρτού μικρού γυμνού πλάσματος "του ανθρώπου". Λησμονείται ο τρόπος γεννήσεως "μικρός-γυμνός-φτωχός" και λησμονείται ο τρόπος μεταστάσεως του :"αιφνίδιος-μόνος-με σάβανο χωρίς τσέπες"
Η Εβδομάδα των Παθών φέρνει μαζί της ένα μικρό κεντράκι. Με την σιωπή, την ελαφριά μελαγχολία της, την υμνωδία της πορείας του Πάθους του Θεανθρώπου φέρνει στο προσκήνιο της σκέψης, όσων βέβαια δεν πιστεύουν ότι τα πάντα γύρω μας κινούνται μόνο από μηχανικούς νόμους και είναι αποτέλεσμα ενός αρχαίου ΜΠΙΝΓΚ ΜΠΑΝΓΚ, τον εξανθρωπισμό της καθημερινότητας μας.
Δείχνει το μάταιο της απληστίας των απάνθρωπων εξουσιαστικών δομών, το παράλογο της ανθρώπινης βίας, το πλαστό των εφήμερων τίτλων, εξέρσεων του δημόσιου βίου.
Η εβδομάδα των Παθών, δίνει την ευκαιρία να εντρυφήσουμε στην αγάπη της απλής καθημερινότητας, να ανακαλύψουμε την αξία της "καλημέρας" στον διπλανό μας, να κατανοήσουν οι Αρχοντες και οι Δανειστές πως η Μεγάλη Εξουσία και το Μέγα Δάνειο είναι η Ζωή και ότι η μεγάλη οφειλή είναι προς τον Δημιουργό της, αυτόν δημιούργησε τη Ακτιση Αρμονία στο μικρό μας σύμπαν.
Ετσι ίσως σε λίγες ώρες το Χριστός Ανέστη να έχει μιά άλλη σημασία. Να σημαίνει λίγο και Ανθρωπος Ανέστη!
Η ζωή μας είναι ιδιαίτερα πολύτιμη, ένα εκπληκτικό δώρο από μόνο του! Μαζί με την Ανάσταση του Κυρίου ας την εορτάσουμε και αυτή!
Να λατρέψουμε την καθημερινότητά μας, να την εξανθρωπίσουμε!
Καλή Ανάσταση και Καλό Πάσχα