ΟΙ ΠΥΡΚΑΓΙΕΣ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΜΟΝΟ ΘΕΜΑ ΤΩΝ ΠΥΡΟΣΒΕΣΤΩΝ




Οι επόμενες μέρες σύμφωνα με τις προβλέψεις, χαρακτηρίζονται από ιδιαίτερα έντονα καιρικά φαινόμενα, που αποτελούν ιδιαίτερα επιβαρυντικό παράγοντα για την ανάπτυξη πυρκαγιών. Αυτό, για τις εντεταλμένες υπηρεσίες του κράτους, σημαίνει τον κώδωνα υψηλής προετοιμασίας και ετοιμότητας. Αυτό σημαίνει ότι όλες οι επιχειρησιακές δυνάμεις πολιτικής προστασίας, με τα όποια προβλήματα και τις ελλείψεις τους (και η αλήθεια είναι ότι είναι πολλά), θα βρίσκονται έτοιμες να ριχτούν στην επώδυνη και σκληρή μάχη με τις αδηφάγες φλόγες. Ειδικά το προσωπικό του Πυροσβεστικού Σώματος, όπως πάντα θα βρεθεί στα πύρινα μέτωπα, προσπαθώντας να τιθασέψει τα θεριά της φύσης: τον άνεμο, τις υψηλές θερμοκρασίες, τον αποπνικτικό καπνό, τις δολοφονικές φλόγες.

Οι Έλληνες Πυροσβέστες με τα ελλειπή τους προστατευτικά ατομικά μέσα, ξεπερνώντας ωράρια και ανθρώπινες συνθήκες εργασίας, θα πράξουν το καθήκον τους, όπως κάθε μέρα, εδώ και τόσα χρόνια και θα προσπαθήσουν να περισώσουν ότι μπορούν από τον πολύτιμο εθνικό φυσικό πλούτο. Δυστυχώς όμως μόνο η προσφορά του Έλληνα Πυροσβέστη δεν αρκεί. Πέρα από τις υστερήσεις της Πολιτείας, η οποία ούτε και φέτος έδειξε το ουσιαστικό της ενδιαφέρον για τα ζητήματα της δασοπροστασίας από τις πυρκαγιές, δυστυχώς ούτε η ΚΟΙΝΩΝΙΑ ΤΩΝ ΠΟΛΙΤΩΝ δείχνει να έχει ευαισθητοποιηθεί.

Μετά από τόσες καταστροφές και τόσα στρέμματα καμένων δασικών εκτάσεων:
Ανθρώπινο χέρι συμπολιτών μας αμελεί να λάβει τα απαραίτητα μέτρα πυροπροστασίας, τουλάχιστον στην αυλή του.
Ανθρώπινο χέρι συμπολιτών μας εκτελεί θερμές εργασίες στην ύπαιθρο.
Ανθρώπινο χέρι συμπολιτών μας απορρίπτει τσιγάρα, ανάβει φωτιές για να ψήσει, η να κάψει ξερόχορτα.
Ανθρώπινο χέρι συμπολιτών μας συνεχίζει με εγκληματική αμέλεια, να ανάβει πυρκαγιές σε δασικές ή αγροτοδασικές εκτάσεις.
Ανθρώπινο χέρι συμπολιτών μας συνεχίζει με εγκληματική πρόθεση, χάριν οικιστικών, οικονομικών ή άλλων ιδίων συμφερόντων να μετατρέπεται σε απεχθή εμπρηστή.
Συμπολίτες μας, δυστυχώς είναι αυτοί που δεν ενισχύουν το εθελοντικό πυροσβεστικό κίνημα, καθιστώντας τη χώρα μας την πλέον ολιγάριθμη σε εθελοντές πυροσβέστες.
Συμπολίτες μας, δυστυχώς είναι αυτοί, που όταν εκδηλώνεται πυρκαγιά, μετατρέπονται μόνο σε φωτογράφους, κινηματογραφιστές της καταστροφής.
Συμπολίτες μας, δυστυχώς είναι αυτοί που συνωθούνται με τα αυτοκίνητά τους, από απλή περιέργεια, δυσχεραίνοντας ακόμα και την προσπέλαση των οχημάτων επέμβασης.
Συμπολίτες μας, δυστυχώς είναι οι οι απλοί θεατές της πυρκαγιάς, που αρκούνται στον σχολιασμό έως και προπηλακισμό των Πυροσβεστών που σπεύδουν στη μάχη.
Όλοι, όχι, υπάρχει και ένας περιορισμένος αριθμός συμπολιτών μας, που δίνουν μαζί με του Πυροσβέστες τη μάχη, είτε ως εθελοντές, είτε ως ενεργοί πολίτες, που θα βοηθήσουν να κουβαλήσουν την μάνικα, θα προσπαθήσουν να σβήσουν με μια κλάρα, θα φέρουν ένα ποτήρι νερό στον Πυροσβέστη που σβήνει την αυλή του.
Δυστυχώς όμως η πλειοψηφία της Κοινωνίας, δεν έχει ακόμα συγκλονιστεί, πιστεύει ότι η Φωτιά είναι θέμα μόνο του Πυροσβέστη, τον οποίο και περιμένει να αναθεματίσει μόλις η καταστροφή φθάσει στην αυλή του.
Δυστυχώς οι μεγαπυρκαγιές που πλέον εκδηλώνονται, απαιτούν μεγαπροσπάθεια από το σύνολο της Κοινωνίας και φυσικά της Πολιτείας.

Μήπως οι επόμενες ημέρες είναι ευκαιρία όλοι μας να ενώσουμε τις δυνάμεις μας, ως πραγματικοί συμπολίτες, να μην έχουμε ούτε μια σπίθα ενεργά από αμέλεια ή πρόθεση.
ΜΗΠΩΣ ΟΛΟΙ ΟΙ ΣΥΜΠΟΛΙΤΕΣ ΑΥΤΟΥ ΤΟΥ ΤΟΠΟΥ ΚΑΤΑΝΟΗΣΟΥΜΕ ΟΤΙ Η ΦΩΤΙΑ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΜΟΝΟ ΘΕΜΑ ΤΩΝ ΠΥΡΟΣΒΕΣΤΩΝ;;;