Το νέο δόγμα ασφάλειας - πολιτικής προστασίας στην Ευρώπη των νέων απειλών

Του Γιάννη Σταμούλη. Πυράρχου Προέδρου του Δ.Σ. της ΕΑΠΣ

Το σημερινό δολοφονικό κτύπημα στις Βρυξέλλες, συνεχόμενο στην αλυσίδα τρόμου που στοχεύει την ευρωπαϊκή ασφάλεια, διαχέει το αίσθημα φόβου στην ευρωπαϊκή οικογένεια.

Στην ουσία του, πέρα από τους τυφλούς εμπνευστές και εκτελεστές του εγκλήματος, δημιουργείται  ένα πλαίσιο γενικευμένης έντασης, θέτοντας σε κατάσταση κρίσης στο ίδιο το πολύτιμο αξιακό σύστημα της δημοκρατίας, της ελευθερίας και των πολιτικών δικαιωμάτων της Ε.Ε.

Το έγκλημα στοχεύει το κέντρο του κοινωνικοοικονομικού συστήματος της Ευρώπης, επιδιώκοντας την παράλυση του.

Μιας Ευρώπης που αδυνατεί να αποτρέψει και εν τέλει να προστατέψει τους πολίτες των κρατών της.

Τα τελευταία συνεχιζόμενα δολοφονικά κτυπήματα σε μα σειρά από ευρωπαϊκές πρωτεύουσες, Μαδρίτη, Λονδίνο, Παρίσι, Βρυξέλλες, δείχνουν πλέον ότι χρειάζεται μια προσεκτικά συντονισμένα ολοκληρωμένη προσέγγιση των κινδύνων και των απειλών που στοχεύουν την ασφάλεια της Ευρώπης.

Οι εθνικές στρατηγικές ασφαλείας πρέπει να μετεξελιχθούν σε μια κοινή ευρωπαϊκή στρατηγική ασφαλείας, που θα πρέπει να επεξεργάζεται διαρκώς και δυναμικά τις νέες απειλές και να σχεδιάζει την αντιμετώπισή τους.

Αυτό σημαίνει πρακτικά ότι  τα κράτη - μέλη της Ε.Ε. θα πρέπει να εναρμονίσουν τις εθνικές στρατηγικές ασφαλείας τους και να μάθουν να αντιδρούν και δρουν με κοινό τρόπο και πρωτόκολλα λειτουργίας και συνεργασίας.

Οι φωνές ανησυχίας εδώ και χρόνια προειδοποιούν για τις προκλήσεις που πιθανόν να στοχεύσουν την εσωτερική ασφάλεια στον ευρωπαϊκό χώρο. Ο Υποστράτηγος ε.α Δρ. Ιωάννης Παρίσης στο βιβλίο του ¨Η Ευρώπη της άμυνας" (2010) χαρακτηριστικά σημειώνει " οι κύριες προκλήσεις που μπορούν να συνιστούν λόγους ανησυχίας για την εσωτερική ασφάλεια στον ευρωπαϊκό χώρο, εντοπίζονται στους εξής τομείς: πληροφορίες και επαγρύπνηση, προστασία κρίσιμων υποδομών, ασφάλεια μεταφορών, τρομοκρατικές ενέργειες.."

Οι ασύμμετρες απειλές, οι εκτελεστές του φομενταλισμού, η τρομοκρατία και η ανεξέλεγκτη μετακίνηση πληθυσμού, φέρνουν την Ευρώπη μπροστά σε μια νέα κατάσταση ανασφάλειας.

Τα κλασικά εθνικά  δόγματα ασφαλείας αρχίζουν να αδυνατούν να εγγυώνται την διαχείριση των σύγχρονων απειλών.

Οι απειλές διατρέχουν τα σύνορα των κρατών - μελών ξεπερνώντας τους επιμέρους σχεδιασμούς.

Η πρόκληση για την συνέχιση της ζωής της Ε.Ε. θα περάσει μοιραία από το κατά πόσο θα καταφέρει να διαχειριστεί την ασφάλεια της υπό το βάρος του εκρηκτικού σήμερα.

Και το στοίχημα είναι διπλό καθώς θα πρέπει να συνδυάσει την επιτυχή ασφάλεια με το σεβασμό της ελευθερίας και των δικαιωμάτων των πολιτών της, σε συνδυασμό με τον σεβασμό και την αλληλεγγύη στους πρόσφυγες που προστρέχουν στην παραδοσιακή φιλοξενία της.