Η φωτιά ζωοδότρα, εντυπωσιακή, καταστροφική αλλά και γενεσιουργική, ενέπνευσε
αλλά και εμπνέει. Μεγάλοι υπηρέτες της γραφίδας την ποιητούργησαν αποτυπώνοντας με λέξεις την καυτή της ύπαρξη.
Το μικρό αυτό αφιέρωμα, μέρα Ποίησης, που ναι παίρνει στίχους από έξι κορυφαίους ποιητές και μπλέκει τους στίχους τους.
Φωτιά ωραία φωτιά μη λυπηθείς τα
κούτσουρα
Φωτιά ωραία φωτιά μη φτάσεις ως
τη στάχτη
Φωτιά ωραία φωτιά καίγε μας
λέγε μας τη ζωή.(1)
Ο λύχνος μου στης ιερής μελέτης
το τραπέζι
σαν ένα νεκροκάντηλο στα μάτια
μου αχνοπαίζει
όλα πολέμια κρύα βιβλία, κοντύλια
και χαρτιά.
Με καίει κακιά φωτιά.(2)
«Έλα κοντά μου δεν είμαι η φωτιά
τις φωτιές τις σβήνουν τα ποτάμια
τις πνίγουν οι νεροποντές
τις κυνηγούν οι βοριάδες (3)
«Κοιτάχτε μπήκε στη φωτιά! είπε
ένας από το πλήθος.
Γυρίσαμε τα μάτια γρήγορα. Ήταν
στ’ αλήθεια αυτός που απόστρεψε
το πρόσωπο, όταν του
μιλήσαμε. Και τώρα καίγεται. Μα
δε φωνάζει βοήθεια.
Διστάζω. Λέω να πάω εκεί. Να τον
αγγίξω με το χέρι μου.
Είμαι από τη φύση μου φτιαγμένος
να παραξενεύομαι.(4)
Το πάθος – αίμα, φωτιά, φιλιά –
με ανάβει με τρεμουλιαστές
φλόγες.
Αλλά εσύ δεν ξέρεις τι είναι
τούτο!
Είναι η καταιγίδα των αισθήσεών μου
που διπλώνει τον ευαίσθητο δρυμό
των νεύρων μου.
Είναι η σάρκα που φωνάζει με τις
διάπυρες γλώσσες της!
Είναι η πυρκαγιά! (5)
Ἡ μοίρα μας, χυμένο μολύβι, δὲν
μπορεῖ ν᾿ ἀλλάξει
δὲν μπορεῖ νὰ γίνει τίποτε.
Ἔχυσαν τὸ μολύβι μέσα στὸ νερὸ
κάτω ἀπὸ τ᾿ ἀστέρια κι ἂς ἀνάβουν οἱ φωτιές (6)
(1) Οδυσσέας Ελύτης
(2) Κωστής Παλαμάς
(3) Μεν.Λουντέμης
(4) Τάκης Σινόπουλος
(5) Πάμπλο Νερούντα
(6) Γιώργος Σεφέρης