Για τα συνδικάτα

Σήμερα σε αυτή την κομβική στιγμή γιά την πολτική, την διεθνή πολιτική που διαμορφώνεται στην Νέα αυτή Τάξη πραγμάτων, επανακαθορίζονται ιδεολογήματα, κοσμοθεωρίες, αλλά το κυριότερο οι πολιτικές πρακτικές διαχείρησης της παγκόσμιας κοινωνίας. Η βαθιά κρίση, σίγουρα θέτει υπό πλήρη αμφισβήτηση και φυσικά ανηλεή κριτική ότι διατυπώθηκε μέχρι σήμερα, αλλά και ότι εφαρμόστηκε φέρνοντας την ανθρωπότητα στα νέα αδιέξοδα. Σε κάθε περίπτωση όμως η  εμβάθυνση σε κλασικά κείμενα πολιτικής σκέψης, υπό την ¨κρισάρα¨όμως της πολιτικής πρακτικής βαρύτητάς τους, εξακολουθεί να αποτελεί εφόδιο γιά την διαμόρφωση της νέας πολιτικής σκέψης που θα διαμορφώσει  την πολιτκή πρόταση που θα αποτεέσει το  νέο κοινωνικό συμβόλαιο που θα επιχειρήσει να δώσει διέξοδο στα αδιέξοδα.
Τις ιστορικές στιγμές που ζούμε, η  ενεργοποίηση των πολιτών-εργαζόμενων αποτελεί το σημαντικό ζητούμενο γιά την απόκρουση της νέας στυγνής ολιγαρχίας που διαμορφώνεται με χαραχτηριστικά την φτωχοποίηση των πολλών και τον ζαμπλουτισμό των ολίγων. Η πάλη των εργαζομένων μπορεί να τεθεί ανάχωμα στο νέο φεουδαρχικό μεσαίωνα που  αναβιώνει. Τα συνδικάτα  μπορούν να είναι  το όχημα, το μέσο για την αποτελεσματική πάλη να διασφαλιστεί ο κοινωνικός χαρακτήρας των κρατών και η δικαιοσύνη και η ελπίδα για ανθρώπινες κοινωνίες.

"Η οικονομική κρίση που καταλαμβάνει τη μια χώρα μετά την άλλη και γίνεται όλο και πιο έντονη, κάνει φανερό ακόμα και στους πιο καθυστερημένους εργάτες πως δεν φτάνει μονάχα να αγωνίζονται για την αύξηση του μισθού και την ελάττωση των ωρών δουλειάς, ότι η τάξη των καπιταλιστών δεν είναι ικανή να αποκαταστήσει την εθνική οικονομία και να εγγυηθεί στους εργάτες έστω και εκείνο το επίπεδο ζωής που απολάμβαναν πριν από τον παγκόσμιο πόλεμο. Από αυτήν την αυξανόμενη συνειδητοποίηση των εργατικών μαζών πηγάζει ο πόθος τους να δημιουργήσουν μια οργάνωση που θα μπορούσε να ξεκινήσει τον αγώνα για τη σωτηρία της οικονομίας."  2ο  συνέδριο Διεθνούς