Του ε.α. Αντιστρατήγου Π.Σ. Γιάννη Σταμούλη
Περισσότερο από κάθε άλλη εποχή, τα θέματα Πολιτικής Προστασίας αναδεικνύονται όχι απλώς ως επίκαιρα αλλά ως ταυτοποιημένα με τις σύγχρονες κοινωνίες.
Οι πυρκαγιές, οι φυσικές καταστροφές και τα τροχαία δυστυχήματα, σε συνδυασμό και με την κλιματική αλλαγή, έχουν διαμορφώσει «κοινωνίες κρίσεων».
Το νέο περιβάλλον διαβίωσης απαιτεί τρόπους προσαρμογής, ώστε αφενός να υπάρξει διαχείριση των ποικίλων και πολλαπλών κρίσεων και αφετέρου να προστατευθεί η ανθρώπινη ζωή και να διασωθεί η ανθρώπινη κληρονομιά.
Η εκπαίδευση θεωρείται πυλώνας διασφάλισης της πρόληψης, της ασφάλειας και της διαχείρισης των θεμάτων που άπτονται του πεδίου της Πολιτικής Προστασίας.
Ιδιαίτερα, εξάλλου, η εκπαίδευση των νέων ανθρώπων, των μαθητών και μαθητριών της Πρωτοβάθμιας και Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης, των μελλοντικών πολιτών που θα κληθούν να αναλάβουν δράση και να έχουν πρωταγωνιστικό ρόλο στην κοινωνία του μέλλοντος, είναι κομβικό πεδίο αναφοράς και διαμόρφωσης των νέων συνθηκών της ανθρώπινης ζωής, οι οποίες έχουν ήδη αναδυθεί.
Το συγκεκριμένο πόνημα, βασίστηκε στην μεταπτυχιακή μου εργασία, όπου προσπάθησα να μελετήσω τον βέλτιστο τρόπο για να γίνει αυτή η εκπαίδευση στο σχολικό περιβάλλον.