Σελίδες

Η αλυσίδα των καταστροφών μετά τον σεισμό.


 

Ο σεισμός   αποτελεί ένα  από τα φυσικά φαινόμενα, που η παρουσία του μπορεί να προκαλέσει ιδιαίτερα μεγάλες απώλειες ζωών αλλά και  ζημιών σε όλα τα επίπεδα. 
Η τεράστια ενέργεια που απελευθερώνει ένας ισχυρός σεισμός, που την αντιλαμβανόμαστε σαν δόνηση  από το έδαφος,  προκαλεί  μεγαλύτερες ζημιές όσο πιο πυκνοκατοικημένη είναι μια περιοχή.
Οι μεγαλύτερες βλάβες στις  κατασκευές  προκαλούνται άμεσα  από τη δόνηση, αλλά και έμμεσα είτα από υποχωρήσεις, μετακινήσεις ή  και καθιζήσεις  του εδάφους.
Χαρακτηριστικό ότι η μετακίνηση του εδάφους μετά το μεγάλο σεισμό του SAN FRANCISCO  το
1906,  έφθασε τα 21 πόδια, ενώ μετά το μεγάλο σεισμό του 1899 στο YAKUTUT ΒΑΥ η μετακίνηση έφθασε  τα  47 πόδια.

Οι σεισμικές δονήσεις μπορούν να προκαλέσουν καταρρεύσεις σε τεχνικά έργα, όπως φράγματα, γέφυρες, σήραγγες, δεξαμενές., αγωγούς,  αλλά και καταστροφές σε καλωδιώσεις δικτύων ηλεκτρισμού ή τηλεφώνου.
Σε  συγκεκριμένες περιπτώσεις μπορεί να σημειωθεί υπερχείλιση σε λίμνες ή ποταμούς. Χαρακτηριστικό, ότι μετά το  σεισμό του 1864 στην Αλάσκα, στη λίμνη Μemphis, 5000  μίλα από το επίκεντρο του σεισμού, η στάθμη του νερού ανέβηκε 6 πόδια.
Οι καθιζήσεις είναι ένα άλλο δυνητικό παρεπόμενο μετά από ένα ισχυρό σεισμό. Το 1812, στο Missouri, μετά από μεγάλο σεισμό, μια περιοχή 30.000 τετρ. μιλίων βυθίστηκε από 5 έως 12 πόδια και η ροή του ομονόματου ποταμού της περιοχής αναστράφηκε  και δημιούργησε μια νέα λίμνη.
Το 1923, μετά το μεγάλο σεισμό που έπληξε το Τόκιο, στον κόλπο  Sagami, ένα τμήμα βυθίστηκε 689 πόδια, ενώ άλλο ανυψώθηκε έως 823 πόδια.
Οι κατολισθήσεις μετά από σεισμική δραστηριότητα, επίσης μπορεί να εξελιχθούν σε μεγάλη απειλή. Στις 9 Ιουλίου του 1976  μετά από σεισμό που έπληξε την Γουινέα, χιλιάδες άνθρωποι  έχασαν τη ζωή τους, μετά από τεράστιες κατολισθήσεις που έπληξαν 17 κοινότητες της περιοχής.
Η έναρξη πυρκαγιών μετά από ένα   μεγάλο σεισμό είναι μια σοβαρή απειλή. Ανατροπές θερμαντικών σωμάτων, θραύσεις ηλεκτρικών καλωδίων, εγκαταλείψεις ηλεκτρικών συσκευών, βραχυκυκλώματα, σπινθήρες, διαρροές εύφλεκτων υλικών κλπ,  μπορούν να προξενήσουν πυρκαγιά, η οποία πιθανόν να είναι δύσκολα να ελεγχθεί, λόγω της δυσκολίας να προσεγγίσουν οι δυνάμεις πυρόσβεσης ( κυκλοφοριακό, αδυναμία προσέγγισης, ανεπάρκεια δυνάμεων).
Στο San Francisco, μετά τον σεισμό του 1906, το 80%  των καταστροφών προκλήθηκε από πυρκαγιές. Δύο δεκαετίες μετά, το 1923, μετά το μεγάλο  καταστροφικό σεισμό στο Kwanto, στην Ιαπωνία, θα χάσουν τη ζωή τους πάρα πολλοί άνθρωποι από πυρκαγιά στην ύπαιθρο, όπου και είχαν καταφύγει  για να σωθούν από τον σεισμό.
Τον Δεκέμβριο του 1972  μια σειρά από ισχυρούς σεισμούς πλήττει την Μανάγκουα, με  εκατόμβη θυμάτων. Παραμονές Χριστουγέννων μετά από έναν μεγάλο σεισμό, ξεσπά πυρκαγιά στο κέντρο της πόλης που θα καταστρέψει το μεγαλύτερο μέρος της πόλης,
Η κατάρρευση επίσης ζωτικών υποστηρικτικών υποδομών, είναι άλλα μια  κρίσιμη απειλή.Μ
ετά το σεισμό του Sylmar, το 1971, κατέρρευσε σχεδόν το σύστημα ύδρευσης στο Los Angeles. Καταστράφηκαν 2.500  πυροσβεστικά υδροστόμια, 25.000 ιδιωτικές παροχές και διαρροές σε 1500 κύριους αγωγούς νερού. 
Το δίκτυο χρειάστηκε 14 μέρες για να αποκατασταθεί.. Από τις εκτεταμένες ζημιές, το σύστημα της παροχής αερίου, αποκαταστάθηκε μετά από 5  έως 11 ημέρες, οι τηλεφωνικές επικοινωνίες αποκαταστάθηκαν μετά από 21 μέρες, ενώ το σύστημα αποχέτευσης χρειάστηκε βδομάδες για να αποκατασταθεί.

Στοιχεία αντλήθηκαν  από το βιβλίο του C.W.Bahme(F.D.L.A.)