Τα πρώτα βήματα σε μια λαική συνοικία στα Κάτω Πετράλωνα, με ανθρώπους αληθινούς που παλεύουν για τη ζωή τους.
Οι πρώτες συναναστροφές με παιδιά μιας πραγματικής ζωής. Στα τελη της δεκαετίας του 70 αφουγκράζεσαι τις εξελίξεις, προσπαθείς να βρεις το προσανατολισμό σου σε μια Ελλάδα που αλλάζει μέρα με τη μέρα.
Στο σχολειό δεν μαθαίνεις απλά γράμματα, αρχίζεις να αντιλαμβάνεσαι τι σημαίνει πολιτική, κοινωνία και ότι ο πολίτης έχεις νόημα αν είναι ενεργός.
Στη δεκαετία του 80 αρχίζεις να επεξεργάζεσαι αυτά που βλέπεις και ακούς, αρχίζεις να νιώθεις τι θέλεις και τι μπορείς να κάνεις για να συγκροτίσεις τη ζωή σου.
Στην δεκαετία του 90 αφού έχεις τελειώσει με τις υποχρεώσεις με τη μαμά - πατρίδα, έρχεται η ώρα να βγείς στην αγορά εργασίας.
Και βρίσκεις τι καλύτερο και συναρπαστικότερο. Εδώ μεταφέρεις αυτά που έμαθες στα μικράτα σου.
Και εδώ αποφασίζεις να είσαι ενεργός εργαζόμενος, παίρνεις την εξουσιοδότηση των συναδέλφων σου και γίνεσαι η φωνή τους.
Και μαθαίνεις ότι αυτό δεν είναι εύκολο. Όταν τα πράγματα δυσκολεύουν βρίσκεσαι στο μάτι του κυκλώνα και τότε χρειάζεσαι γερό στομάχι.
Και αφού το μάθεις, ξεκινάς πολλές φορές ένα δύσκολο αγώνα και θα τα βάλεις με όποιον είναι απέναντι στα δίκαια που προασπίζεσαι όσο ψηλά και αν είναι.
Στην περιπέτεια αυτή, έχεις λίγους μαζί σου, του συναγωνιστές και συντρόφους σου που θα στηριχθείς και θα στηρίξεις. Πόλεμος είναι.
Στο ταξίδι αυτό θα δεις πολλά με τα μάτια σου, θα κλείσεις πολλά στην ψυχή σου, ευχάριστα και δυσάρεστα.
Αλλά αυτό είναι το ταξίδι λίγο πριν τα 50