Όταν οι ένστολοι εργαζόμενοι, ξεκινούσαν δειλά δειλά το συνδικαλισμό στα Σώματα Ασφαλείας, πρωτοπόρο για την εποχή του, αντιμετώπισαν την κρατική εχθρότητα και την κοινωνική καχυποψία.
Στα χρόνια της ενηλικίωσης του, πάλεψαν με διώξεις, συγκρούστηκαν με εξουσίες, αλλά τελικά κατάφεραν να καθιερώσουν τον συνδικαλισμό στο χώρο, ως τον πλέον μαζικό, μαχητικό και υπεύθυνο.
Εκείνα τα δύσκολα χρόνια με τον αγώνα τους οι συνάδελφοι των Σ.Α. πάλεψαν και κατάφεραν για όλους τους εργαζόμενους στα Σ.Α. και τις Ε.Δ., να γίνουν αξιοπρεπείς οι μισθοί, να δοθούν οι μισθολογικές προαγωγές, να υπάρχει συνταξιοδοτική προστασία, να αρχίζουν να γίνονται σεβαστές οι δικαστικές αποφάσεις και στις υπηρεσίες μας.
Ο αγώνας δίνονταν για όλους τους ενστόλους, Σ.Α. και Ε.Δ. που τους ένωνε η σκληρή επικίνδυνη εργασία και το ίδιο μισθολογικό και συνταξιοδοτικό καθεστώς.
'Όπως χαρακτηριστικά έλεγε σε μια σύναξη συναδέλφων, ο Επίτιμος Πρόεδρος της ΕΑΠΣ Ν.Διαμαντής : 'όταν δίναμε τη μάχη για την καθιέρωση των μισθολογικών προαγωγών, παρά τις αντιδράσεις κυρίων των ανωτάτων των Ε.Δ. στις διαπραγματεύσεις με την πολιτική ηγεσία, παλεύαμε για την κάλυψη και των συναδέλφων στρατιωτικών, παρότι ανέβαζε υπερβολικά το κόστος, Σε κάποια στιγμή της διαπραγμάτευσης, υπουργός του οικονομικού επιτελείου, μας δίνει τη δυνατότητα να πάρουμε τις μισθολογικές προαγωγές μόνο εμείς των Σ.Α. και να κλείσει το ζήτημα. Μαζευτήκαμε τότε οι Πρόεδροι ΕΛΑΣ-ΠΣ-ΛΣ και συζητώντας, είπαμε ότι δεν ήταν συναδελφικό επειδή δεν έιχαν συνδικαλισμό οι Ε.Δ. να τους αφήσουμε εκτός. Και απορρίψαμε την πρόταση επιμένοντας στην έκταση των μισθολογικών προαγωγών σε όλους τους ενστόλους Ε.Δ. και ΣΑ."
Και οι μισθολογικές προαγωγές έγιναν πραγματικότητα, ανεβάζοντας το φτωχοκάματο όλων των ενστόλων.
Τα επόμενα χρόνια, το συνδικαλιστικό κίνημα στο χώρο των Σ.Α. ανδρώθηκε παλεύοντας για τα ζητήματα του χώρου.
Παράλληλα είμασταν δίπλα στις προσπάθειες που ξεκινούσαν για την συνδικαλιστική έκφραση των συναδέλφων στρατιωτικών.
Εκεί στο δημοτικό αμφιθέατρο, στη Χασιά, μαζί με τον τότε Πρόεδρο της ΠΟΑΞΙΑ, είμασταν σε μια΄από τις πρώτες συνάξεις των πρωτοπόρων του χώρου για συνδικαλιστική έκφραση και υποστηρίξαμε με όποιο τρόπο μας ζητήθηκε τα πρώτα βήματα.
Ξεκινήσαμε να βαδίζουμε στην ίδια όχθη στα κοινά προβλήματα και όποτε η φωνή μας και η δράση μας συντονίστηκε η κοινωνία και η εξουσία το πήρε σοβαρά υπόψη.
Σήμερα την ώρα που κατεδαφίζεται το πλέγμα των κατακτημένων δικαιωμάτων, που τσεκουρώνονται για άλλη μια φορά τα ασφαλιστικά και συνταξιοδοτικά μας δικαιώματα και που ετοιμάζεται μια νέα σφαγή στο μισθολόγιο μας, περισσότερο από ποτέ, χρειάζεται η ενότητα των ενστόλων εργαζομένων.
Φωνές για ξεχωριστά μισθολόγια κλάδων, λόγω των δήθεν πλούσιων υπουργείων, είναι απλά το μικρό νόστιμο τυράκι της παλιάς κλασικής φάκας.
Το «πλούσιο καλό ΥΠΕΘΑ» που μπορεί να εξασφαλίσει τη μη περικοπή στους «δικούς του» και οι υπόλοιποι ένστολοι με τα «δικά τους φτωχά υπουργεία» που θα τις υποστούν.
Καλό το παραμύθι αλλά δεν έχει λύκο.
Η εξουσία ποτέ δεν χαρίζει στους εργαζόμενους, ο αγώνας τους το κερδίζει
Την ώρα που επαναδιατυπώνεται σε νόμο ο κίνδυνος για το πάγωμα των μισθών μας και που περικόπτονται οι συντάξεις των απομάχων μας…..
Η ασπίδα μας η ενότητα.