Οι τελευταίες απολύσεις στο χώρο των ΜΜΕ έφςεραν στο φως, τη ζωή μιάς άλλης ομάδας εργαζομένων, που για όσους ξέρουμε για τη δουλειά τους, λίγο έχει να κάνει με τον λαμπερό, hi -life, που η πλειονότητα νομίζει.
Γνωρίζω πολλούς εργαζόμενους στο χώρο των ΜΜΕ και οι περισσότεροι είναι ανθρώποι του μόχθου, εργαζόμενοι άπειρες ώρες, με πραγματικά χαμηλά μεροκάματα, και όχι εξασφαλισμένα.
Πολλοί αναγκάζονται να δουλεύουν σε δύο και τρείς δουλειές για να συμπληρώσουν τα προς το ζήν, ενώ το τέρας της ανεργίας του επριμένει στη γωνία.
Το λαμπερό της δημοσιότητας, σταματάει μόλις κλείσει ο προβολέας καιστεγνώσει το μελάνι, ή κλείσει η εκπομπή. Μετά ξεκινάει ένας αγώνας άπειρων ωρών εργασίας σε ένα "δύσκολο και εχθρικό περιβάλλον" και στο τέλοε ένα μεροκόματο 'μνημονιακών" προδιαγραφών.
Μετά τις τελευταίες απολύσεις, μια καλή φίλη η Νάντια η Αλεξίου, (https://nantiareport.wordpress.com) δημοσιογράφος που αν και "έφηβη" καλύπτει χρόνια το ρεπορτάζ στο χώρο μας, έγραψε ένα καταπληκτικό κομμάτι, που τα 'λέει όλα " σε λίγες αράδες για το ΤΕΡΑΣ ΤΗΣ ΑΝΕΡΓΙΑΣ".
Γραφει η Νάντια:
"Η επόμενη ημέρα, είναι η πιο δύσκολη..
Το πρώτο σοκ στο άκουσμα της απόφασης, ακολουθεί η πίκρα, η οργή, η απογοήτευση (και πολλά πολλά άλλα.. )
Πολλοί από εκείνους που έχεις δουλέψει μαζί, εκφράζουν τη συμπαράστασή τους στην κατάσταση. Στάσεις εργασίας και απεργίες από τις συνδικαλιστικές εκπροσωπήσεις σε ένδειξη συμπαράστασης και αντίστασης στην απόφαση..
Όλα είναι τόσο έντονα- η πίκρα, η οργή, η απογοήτευση, οι μνήμες είναι έντονες, οι εμπειρίες είναι δυνατές- και κοιτάς τα χαρτιά και βλέπεις τα χρόνια προϋπηρεσίας.. "πώς πέρασαν τα χρόνια, πότε ήταν που ξεκίνησα".. "τότε που είμαστε εκεί".. Πέρασαν τα χρόνια!
Γυρίζεις πίσω στο σημείο αναφοράς σου- και ο τόπος δε σε χωράει-.. και κάποια στιγμή κλείνεις τα μάτια, σε παίρνει ο ύπνος, και βλέπεις ότι ήταν "κακό όνειρο"..
Την επόμενη ημέρα ξυπνάς. Σηκώνεσαι απ το κρεβάτι φτιάχνεις καφέ. Η οικογένεια είναι στους ρυθμούς της, κι εσύ, εκεί. Χθες τέτοια ώρα ετοιμαζόσουν να πας στη δουλειά, διπλοβάρδια. Ξεκίναγε κάθε πρωί, αλλά ποτέ δεν ήξερες τι "επεφύλασσε" η μέρα..
Πιάνεις το κινητό για να πάρεις να ρωτήσεις για τη βάρδια.. Τα χαρτιά είναι ακόμα πάνω στο τραπέζι, εκεί από το προηγούμενο βράδυ..
Θυμάσαι..
Είσαι απολυμένος.. και αρχίζεις να συνειδητοποιείς..
Παίρνεις τον επί χρόνια συνοδηπόρο σου, δεν απαντάει.. Ανοίγεις την τηλεόραση, και μέσα στα πλάνα τον διακρίνεις να είναι στο "πόστο" του..
Εσύ από χθες, δεν έχεις "πόστο".. έχεις χρόνια προϋπηρεσίας και ανήκεις στους απολυμένους..
..η επόμενη ημέρα, είναι η πιο δύσκολη!
Η "οικογένεια του ΑΝΤ1" απαριθμεί 24 απολυμένους συναδέλφους (31/07).. Σήμερα (01/08) με την αλλαγή του μήνα, αναμένεται νέος κύκλος απολύσεων..
Οι εργαζόμενοι στο χώρο των ΜΜΕ έχουν βιώσει την ανεργία και τις απολύσεις με τον πιο "άγριο" τρόπο.. (ΑLTER, Ελεύθερος Τύπος, ΕΘΝΟΣ) και η λίστα των απολύσεων καθημερινά προσθέτει νέες καταχωρήσεις, με αύξοντα αριθμό.. Ανθρωποι με υποχρεώσεις και ζωή σύμφωνα με τις αποδοχές τους, είναι σήμερα άνεργοι από το χώρο των ΜΜΕ..
Είναι όλοι αυτοί που "κάλυψαν με ρεπορτάζ" τους αγρότες στις κινητοποιήσεις τους, τους δασκάλους, για τις περικοπές στην παιδεία, τους Νοσοκομειακούς, για τις περικοπές στην υγεία, τους μαθητές στις καταλήψεις, τους Αστυνομικούς στις έλειψες στα τμήματα.. και τόσους, πόσους άλλους κλάδους και κοινωνικές ομάδες..
Αυτοί που φιλοξενούσαν πολιτικούς-από όλες τις κομματικές εκπροσωπήσεις- για να παραθέσουν τις "κομματικές τους γραμμές" για θέματα της επικαιρότητας..
Αυτοί που δεν τους "γουστάρεις" αλλά τους διαβάζεις, τους ακούς, τους παρακολουθείς στα ρεπορτάζ τους, στα σχόλιά τους..
Δημοσιογράφοι Τεχνικοί Τηλεόρασης, εργαζόμενοι στα ΜΜΕ.. που σήμερα, η επόμενη ημέρα (τους) είναι η πιο δύσκολη..
είναι απολυμένοι..
..
ΥΓ.Συνάδελφοι, υγεία να έχουμε και κάνεις δε χάνεται!..
Καλή τύχη σε όλους!"
Πράγματι εξαιρετικό κείμενο, ίσως γιατί η Νάντια, ως τ. εργαζόμενη σto Alter, δεν έχει ακούσει από άλλους για την ανεργία....