70 χρόνια πριν. Όταν η τεχνολογία αιχμής τεμάχισε τη Χιροσίμα -Ναγκασάκι

Αύγουστος του 1945 και οι δύο πόλεις της Ιαπωνίας, έγιναν το σκληρό και φονικό πεδίο δοκιμής της πυρηνικής "στρατιωτικής" τεχνολογίας, και ταυτόχρονα το "θέατρο" εφαρμογής μιας από τις πλέον "απάνθρωπα κυνικής" πολεμικής μεθόδου, τη μαζική καταστροφή άμαχου πληθυσμού με πυρηνικό βομβαρδισμό.

Αρχικά υπολογίζεται ότι  στη Χιροσίμα σκοτώθηκαν ακαριαία  από το βομβαρδισμό 70.000 άνθρωποι,    στη Χιροσίμα και 40.000 στο Ναγκασάκι. Ο αριθμός των νεκρών υπολογίζεται ότι διπλασιάστηκε και στις δύο πόλεις το επόμενο τετράμηνο. Νεώτεροι υπολογισμοί σημειώνουν ότι μέσα στα επόμενα χρόνια, ο αριθμός των νεκρών έφθασε τους 300.000 και άλλοι τόσοι υπέστησαν με ανεξίτηλο τρόπο τον ραδιενεργό τρόμο. 

70 χρόνια μετά η Πολιτισμένη Δύση δεν φαίνεται να έχει συνειδητοποιήσει το μέγεθος της καταστροφής, ούτε έχει αποενοχοποιηθεί για το έγκλημα, αλλά το σημαντικότερο δεν υπάρχει στην παγκόσμια ατζέντα ενδιαφέροντος η ενεστώσα απειλή από τα υπάρχοντα πυρηνικά οπλοστάσια.

 

70 χρόνια μετά η ανθρώπινη κοινότητα εν έτος 2015  διαθέτει ένα τεράστιο αριθμό δεκάδψν χιλιάδων  με  πυρηνικά όπλα στον κόσμο, με καταστροφική δυνατότητα απείρως μεγαλύτερη από εκείνη που χρησιμοποίησαν  οι Η.Π.Α. στην Ιαπωνία

Πέντε χώρες από αυτές που εκπροσωπούνται μόνιμα στο Συμβούλιο Ασφαλείας του ΟΗΕ έχουν πυρηνικά όπλα (Ηνωμένες Πολιτείες, η Γαλλία, η Ρωσία, το Ηνωμένο Βασίλειο και η Κίνα).

Χωρίς να το αποδέχονται επίσημα, φέρεται ότι διαθέτουν πυρηνικά η Ινδία, το Πακιστάν, το Ισραήλ και η Βόρεια Κορέα.

Δυστυχώς 70 χρόνια μετά η ανθρώπινη κοινότητα και το υποτιθέμενο ανώτερο συλλογικό  πολιτικό και πολιτιστικό επίπεδο δεν μπορεί να κάνει τίποτα για την επί δεκαετίες  αυτή απειλή της  παγκόσμιας  ειρήνης  και ασφάλειας.

Ο ανθρώπινος πολιτισμός δυστυχώς στα επόμενα 70 χρόνια υπέδειξε απλά την υπεροχή του στο να βελτιώνει την δολοφονική του ισχύ,

Οι πόλεμοι μετά τον Β΄Παγκόσμιο, συνέχισαν να κινούν την γεωστρατηγική σκακιέρα, φτιάχνοντας φονικά θέατρα μαχών και απέραντα δοκιμαστήρια νέων πολεμικών μηχανών.

Βόμβες νετρονίου, ουρανίου, χημικά, βιολογικά αποτέλεσαν την "ανθρωποκεντρική" φιλοσοφία, με στόχο τον ίδιο τον άνθρωπο.

Παράλληλα η ίδια η πυρηνική χρήση, ακόμα και για μη πολεμικές επιχειρήσεις γεννά τρόμο, μόνο στο άκουσμα των λέξεων: "Τσερνόμπιλ- Φουκουσίμα.

70 χρόνια μετά ο Αλβέρτος Αινστάιν συνεχίζει να απευθύνεται στην παγκόσμια κοινότητα, θυμίζοντάς της :  «Δεν ξέρω πως θα γίνει ο Γ’ Παγκόσμιος Πόλεμος. Αυτό που ξέρω είναι ότι ο Δ’ Παγκόσμιος Πόλεμος θα γίνει με πέτρες.»