Σε λίγες ώρες μιά ακόμη χρονική ενότητα ολοκληρώνεται περνώντας στο ιστορικό παρελθόν της ανθρώπινης διαδρομής.
Χρόνος συγκροτούμενος από στιγμές της ζωής μας, του μικρού αποτυπώματος μας στο μικρό αυτό πλανήτη που έτυχε να κατοικούμε.
Χρονιά αντιθέσεων και πλευρών μιας πραγματικότητας με χίλια πρόσωπα.
Η προβολή μας πάνω στο σύντομο πέρασμα χαρακτηρίζεται από το βηματισμό μας πάνω στο νήμα που χαρακτηρίζεται από τον άνθρωπο, τον μισάνθρωπο τον υπάνθρωπο και τον υπεράνθρωπο.
Η χρονιά που φεύγει αφήνει στην ανθρωπότητα έναν γιγάντιο πολιτισμό, με ανεπτυγμένη επιστήμη τεχνολογία, πλήθος ιδεών και δυνατοτήτων, όλων αυτών που θα μπορούσαν να εξασφαλίσουν την αρμονία καιτην ευτυχία στο σύνολο των κατοίκων τούτου του μικρού πλανήτη μας.
Η τέχνη και η φιλοσοφία πλέον έχει απαντήσει σε όλα τα εσωτερικά και υπερβατικά ερωτηματικά μας, ανα΄λύοντας το σύνολο των κοινωνικών δομών και έχουν πλέον καταστρωθεί όλα τα πιθανά σχέδια γιά την εξασφάλιση της ευμάρειας της ανθρωπότητάς μας.
Παρόλα αυτά και αυτός ο γεροχρόνος δεν κατάφερε να πάρει μαζί του, τον κακό εαυτό μας.
Η πρώτη δεκαετία της δεύερης χιλιετίας, αναπαρήγαγε τα πιό απάνθρωπα ένστικτα, της βίας, της εκμετάλλευσης, της καταστροφής, του πολέμου
Δεν ξέρω αν οι εικόνες τους μπορούν να τρυπώσουν στο εορταστικό κλίμα των ρεβεγιόν και της υπερκατανάλωσης, ίσως δεν μπορούν να επισκιάσουν τα λαμπιόνια και τους στολισμούς στις όμορφες κατά τα άλλα πόλεις μας.
Είναι οι στιγμές που ίσως θα έπρεπε να ντρεπόμαστε που αφήνουμε τον γερο χρόνο να φύγει χωρίς να πάρει μαζί του τον κακό μας εαυτό.
Ίσως και να είναι η μύχια ελπίδα μας ότι αυτό θα το κάνουμε στο νέο χρόνο
Ας ευχηθούμε έστω και ένα δάκρυ λιγότερο το 2010