Τι κάνει κάθε χρόνο την πατρίδα μας να στενάζει κάτω από τις πύρινες
φλόγες, τι μετατρέπει την φίλη «φωτιά» σε καταστρεπτική πυρκαγιά.
Γιατί μετά από τόσες καταστροφές, το επαχθές έγκλημα του «εμπρησμού»
συνεχίζει να δείχνει το αποτρόπαιο πρόσωπό του στην πατρίδα μας, καταστρέφοντας
περιουσίες, και φυσικό πλούτο και απειλώντας ανθρώπινες ζωές.
Οι αριθμοί της Φωτιάς συνεχίζουν
να είναι καυτοί και την χρονιά που
πέρασε:
Για τις χιλιάδες των πυρκαγιών που εκδηλώθηκαν στη χώρα μας το 2013, σχηματίστηκαν
18.727 δικογραφίες σε βάρος 1048
ατόμων, 852 για εμπρησμό από
αμέλεια και 196 για πρόθεση. Για 280 από αυτούς ακολουθήθηκε η διαδικασία αυτοφώρου.
Και τα στοιχεία αυτά αποτελούν μόλις το 2,62%
που είναι το ποσοστό που εξιχνιάστηκε αναφορικά με τον υπαίτιο των εμπρησμών.
Το επίσης σημαντικό στοιχείο είναι ότι για το έτος 2013 στις
αγροτοδασικές πυρκαγιές το 47,44% χαρακτηρίζονται εκ προθέσεως ενώ σε
19 ανερεύθησαν αυτοσχέδιοι εμπρηστικοί μηχανισμοί.
Παρόμοια και στις αστικές πυρκαγιές σε ποσοστό άνω του 70% η έναρξη τους έγινε με χρήση γυμνής φλόγας, ενώ σε 167 πυρκαγιές ανερεύθησαν αυτοσχέδιοι
εμπρηστικοί μηχανισμοί.
Αμέλεια ή πρόθεση, πλέον μετά
από το μέγεθος της καταστροφής στην πατρίδα μας, το όριο είναι δυσδιάκριτο.
Το χέρι που επιχειρεί εμπρησμό, είναι σαφώς επικίνδυνα εγκληματικό. Η
μικρή φωτιά, εύκολα εξελίσσεται με ασύμμετρο
τρόπο και ασύμμετρα αποτελέσματα.
Ο εμπρηστής είναι ο επαχθής εγκληματίας και ως τέτοιον πρέπει να τον
αντιμετωπίζει η κοινωνία και η πολιτεία.